#nieuwsvanachterdeduinen#
no 2
Begin van de week
waaide er nog een koude oostenwind, die ons een gevoelstemperatuur gaf van onder
nul, nu niet direct omstandigheden om lekker in je hok te zitten, zeker niet in
een ren. Toch heb ik wel wat uurtjes in
mijn hok door gebracht want ik heb de vliegduiven gekoppeld en dat kost nu eenmaal wat extra aandacht en
tijd. De duiven waren eraan toe maar vooral om de planning niet in het
honderd te laten lopen heb ik de eerste ploeg duivinnen gekoppeld. De 16 toekomstige weduwnaars hebben zich de
afgelopen weken al ’n broedhok toegeëigend wat hopelijk zijn vruchten afwerpt. Bij
de 1e koppeling zijn het voornamelijk jonge duivinnen die ik heb
gebruikt en slechts 3 oude duivinnen maar deze laatste 3 zijn wel mijn beste
duiven waar ik graag een paar jongen van wil hebben. Wanneer ik alles wat ruim plan, kan ik half
maart de 2e groep duivinnen (allemaal 2-3 jarige) koppelen. Koppelen
is niet helemaal het juiste woord want ik laat ze slechts een paar dagen bij de
doffers en daarna gaan ze terug naar hun eigen verblijf en is het ‘spel op de
wagen’.
De jonge (jaarling) duivinnen laat ik dus wel op een nestje
komen en mogen jongen grootbrengen wanneer deze 10-12 dagen zijn, gaan de
duivinnen terug naar het weduweverblijf en maken de doffers de klus af. De jaarlingduivinnen worden tijdens het
broeden en de eerste 12 dagen op jongen geleerd het weduwnaarshok binnen te
rollen. De 2e groep duivinnen
zijn 2 en 3 jarige, die de klappen van de zweep al kennen en dus weten wat er
van hun wordt verwacht.
Inmiddels zijn ook
begin van de week de eerste jonge
duiven bij de kweekduiven geboren en staat er vanaf nu weer kweekmengeling op het menu en
dit tot eind september. Helaas is één van de doffers even gaan ‘buurten’ dus
hebben we er wederom een paar minder. Niets aan te doen, gewoon overmacht en je
zult zien, de rest van het jaar geen problemen…..Gezond zijn ze, want ze duiken
2x per week in het bad, het lijken wel torpedo’s. De vliegduiven zaten donderdag al om en om
los, dus tijd om er een lekker bad in te zetten, ook hier was het dringen
geblazen om een plekje te bemachtigen! Paar uur later de andere helft en zo waren ze lekker
schoon, fris en relaxt wel zo fijn voor de duivinnen.
Vorig jaar voor het
eerst met een O.L.R. in Portugal meegedaan en zoals altijd ga ik er vol in maar
had mij voor die tijd goed laten voorlichten en er veel over gelezen. Van de 4 duifjes bereikten er 2 de finale en
bakten er die dag helemaal niets van en dan pas wordt het interessant, want
waarom? Simpel ze waren gewoon niet goed genoeg en niet geschikt! De afgelopen weken volg ik met grote
belangstelling de race in Zuid Afrika, de alom bekende ‘one miljoen dollar race’. Ze krijgen daar een training en vluchtprogramma
voorgeschoteld waar je in Nederland U tegen zegt! De duiven die over een paar weken de finale
gaan halen zijn dus echte ‘doordouwers’, duiven die thuiskomen en tegen een
stootje kunnen. Nog 2 “Car Races” (rond
de 300 km) en 3 trainingsvluchten (rond de 110 km) te gaan en dan wacht 3
februari de finale 520 km. Op de 1e
trainingsvlucht werden er rond de 4300
duiven ingekorfd op de 11 januari zijn er nog een 2800 in de strijd. (dit is na
11x inkorven). Wie van de liefhebbers spelen nu van voren, met hoeveel is men
begonnen en hoeveel zijn er inmiddels achter want dat geeft ook de ‘geschiktheid’
aan. Leuk om te volgen en te bestuderen.
Zaterdag alle 16
vliegkoppels de vrijheid gegeven en laten trainen, dat was natuurlijk één
groot feest. De spiertjes zijn weer los
gevlogen en ze vervetten wat minder snel. Straks wanneer de eitjes gelegd zijn
gaan of de doffers of de duivinnen los en zullen ze na het trainen wel wat
rapper binnen rollen.
Zondag stond de
laatste keuring op het programma, bijna een thuiswedstrijd want Wormerveer
is slechts 12 minuutjes rijden. 3 verenigingen op één locatie (wat ´n geweldige
plek) blijft heel bijzonder, deze keer stonden de duiven van Zaanstreek Noord op
het programma. Na afloop ben ik altijd
nieuwsgierig naar de eigenaren van de winnende duiven, in deze vereniging
huizen nogal wat liefhebbers die op de grote trom roffelen en al jaren bij de
kampioenen horen, (in de afdeling en nationaal).
Veel prachtige sportduiven in handen gekregen maar ja het is een
tentoonstelling en één van de leden bezat heel duidelijk de mooiste 4 voor deze
tentoonstelling. Ook nu na afloop, onder
de lunch, nog leuke duivenpraat en na afloop toch nog wat duifjes in handen
genomen. Bijna elke tentoonstelling
krijg je weleens duiven in handen waar je wat vraagjes over hebt en wanneer de
eigenaar dan ook aanwezig is, krijg je vaak de bevestiging over je twijfel en
of antwoord op je vraag. Kortom een geslaagde tentoonstelling, fijne ambiance en
een geweldige locatie.
Thuis gekomen, de duiven nog even laten vliegen en dat deden
ze graag op deze mooie droge zondagmiddag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten