Begin deze week weer eens de hokken ‘uitgemest’ en
dat betekent bij mij dat onder de roosters de mest wordt weggehaald. Alles bij
elkaar bijna een groene afvalbak vol, de volgende schoonmaak beurt staat 1e
week april in de agenda, vlak voor dat het nieuwe seizoen begint. De
broedbakken maak ik alle dagen schoon, even de krabber doorheen, om vervolgens
een handje van een mengeling van zilverzand & kattenkorrels in de bakken te
strooien. Het geeft altijd een schoon beeld, ruikt fris (door de anijs) en
nooit natte plekken. Het schoonmaken is
dus bij mij een fluitje van een cent want ook die periodieke schoonmaak onder
de rooster is slechts een kleine 45 minuten werk. (25 m2) Wat mij altijd opvalt
is dat na de schoonmaak (onder de rooster), ik een reactie bij de duiven zie
voor een paar dagen. Niets verontrustend maar je merkt dat ze reageren wanneer
het milieu wordt gewijzigd. In de winter geen enkel probleem maar in het volle
seizoen heb ik het liever niet vandaar dat ik het nog een keer vlak voor het
seizoen doe om het vervolgens zolang mogelijk uit te stellen. Natuurlijk red ik
het niet tot september maar zal zeker rekening houden met wat voor vlucht op
het programma staat en zal nooit alle afdelingen tegelijk “uitmesten”.
De eerste jongen uit de kwekers zijn naar broer Peter
verhuist en die heeft, met een drietal weken met de aanwas van de jonge
spruiten uit zijn eigen beste vliegers, snel een hok vol.😀
Bij veel liefhebbers vliegen de eerste jongen alweer
rond het huis, altijd de eerste dagen spannend maar ook weer mooi. Ik schrijf spannend de eerste dagen
met nadruk op eerste want je zult het toch moeten loslaten, ze gaan nu eenmaal
een keer de lucht in maar meestal is de spanning voor niets en raak je niets
kwijt. Wanneer je geen tijd hebt om ze los te laten of last hebt van roofvogels
waarom kweek je dan zo vroeg en maak je het je zelf zo moeilijk? Winterkweek/winterjongen is prima maar het
moet je passen en je moet met de duifjes op tijd aan het werk. Ook lees je
steeds meer dat ze de duiven pas weken zo niet meer dan een maand op het hok
houden, door toedoen van een ren of een kooi gemaakt van netten. Je ziet dit
ook bij de O.L.R, de duiven zijn meer dan gewend aan het hok, het “gps”
systeempje is goed ingesteld en ja ze zijn rap en kunnen al goed vliegen, toch
zijn de verliezen minimaal. Je ziet het in Nederland nu bij liefhebbers die
veel last hebben van de roofvogel, ze kunnen al goed vliegen (bij de 1e
keer los) maar worden niet van het dak geplukt..
Ik kom er voor uit, ik check elke dag mijn Social
Media en kijk regelmatig op de diverse verkoopsites en moet keer op keer
glimlachen wanneer ik die enorme bedragen zie welke de duiven opbrengen. Wat
dat betreft staat de duivensport wel goed op de kaart. Soms denk ik, de
Sky is nu wel bereikt maar het is gelijk de huizenmarkt, alle records worden
nog steeds verbroken. Ik vind het ondertussen wel leuk, zelfs vermakelijk en
heb bewondering hoe sommige hokken of bepaalde duiven worden gepromoot,
geweldig stukje marketing. De marketing is veelal gericht op China want China
is de grootste vijver, qua hoeveelheid liefhebbers maar ook de hoeveelheid
kapitaalkrachtige liefhebbers en de te winnen prijzen zijn daar zoveel groter. De schaduwzijde van de hoge prijzen is, dat
het dievengilde de afgelopen weken weer in het land heeft toegeslagen. Triest
blijf van andermans eigendommen af, je helpt iemands levenswerk om zeep en
commercieel kun je niets met die duiven. Lozers van de eerste orde!
Verder lijkt de vogelgriep weer in opmars te zijn en
dat is niet goed voor de pluimveesector maar ook vaak lastig voor ons
duivenhouders. Daarnaast maakt het Coronavirus de wereld ook al een beetje of
misschien wel 2 beetjes zenuwachtig. Laten we dus maar hopen dat ze het de
komende maanden onder controle krijgen. Wat rest is een verslag van de
ingelaste bijzonder afdelingsvergadering……..daar zijn ook nog niet alle plooien
gladgestreken.