TERUGBLIK MET EEN KNIPOOG,
Ik vind het wel een mooie “kop” voor het komende seizoen. Een terugblik op de gebeurtenissen van de week en de prestaties, soms met een kwinkslag en knipoog, want we moeten niet alles te serieus nemen.
Voor mij zit het seizoen, als keurmeester, erop. (In januari doe ik liever geen keuringen) Het was wederom leuk om te doen, ik heb meer dan 700 duiven gingen door mijn handen, ben bij clubs geweest, die allemaal probeerden een mooie middag/avond ervan te maken. Gezien de ambiance, sfeer en rijkelijk gevulde tafels met prijzen is dat vast gelukt. Het is dan ook niet voor niets ‘wintervermaak’ voor ons duivenliefhebbers. Ook bij de tentoonstellingen zie je helaas een terugloop, welke gelijke tred houdt met de teruglopende hoeveelheid liefhebbers. Niets nieuws onder de zon, het is onomkeerbaar.
Wat mij het meest opvalt is dat de huidige prestatieduif die het hele programma wordt gespeeld / alle weken de mand in, steeds meer afwijkt van de standaard tentoonstelling duif. Uiteraard zijn er uitzonderingen, gelukkig maar.
Zelf haal ik de scherpe kantjes eraf bij het keuren. Het zijn veelal vliegduiven en geen show duiven. De jonge duiven die hebben moeten presteren tot de laatste vlucht, zijn verduisterd geweest. Die zijn zelden klaar met de pennen rui. Sterker de liefhebbers (vaak de hard spelende) hebben geen haast, hoe later ze klaar zijn, hoe later ze ook weer beginnen? Bij de oude duiven zie je ook deze tendens. Je krijgt steeds meer afhakers. Het is stof tot nadenken met of zonder 😉
Bij mij is de focus nu volledig op de kweek gericht. Van de 12 koppels, zaten 10 koppels voor de 10e, 1 koppel de 11e en het laatste koppel de 13e dag op eieren. Dat stemt tot tevredenheid want het is wel eens anders geweest, maar dan kwam het ook vaak wel goed.
De vliegduiven worden pas de 2e helft van februari gekoppeld, dus die blijven voorlopig in de “winter modus”. Ze mogen regelmatig hun rondjes vliegen en krijgen daarom voldoende te eten. Afgelopen week zijn ze 5x los geweest, harde wind, regen en zelfs een hagelbui viel ze ten deel. Is dat nodig? Kan het kwaad? Ik maak ook elke dag, in weer en wind, mijn meters om fit te blijven, laat de duiven maar weerstand opbouwen en meters maken.
In de loop van januari laat ik ze nog een keertje controleren om zeker te zijn dat ze 100 % in orde zijn, voordat ze gekoppeld gaan worden.
Maandag werd ik meegevraagd om naar GJB te gaan. Het is niet de 1e keer dat ik daar ben geweest, een paar weken geleden waren mijn team genoten er nog met de kweekduiven (van Dirk), helaas was ik toen verhinderd. Maandag dus een hernieuwde ‘kans’ om te aanschouwen, hoe GJB duiven keurt. Op afstand volgde ik het en na afloop altijd een geanimeerd gesprek met deze lopende duiven encyclopedie. Ik kijk er niet van op want hij krijgt (denk ik)per jaar duizenden duiven door zijn handen en die echte ‘speciaaltjes’ slaat hij op in zijn harde schijf. Dan heb je ontzettend veel vergelijkingsmateriaal om een oordeel te vellen.
Het waren een paar gezellige uurtjes en weer een lange reis om thuis te geraken. Het was het waard en voor een ander die het onzin vindt…😉GJB helpt veel liefhebbers weer op pad en goede spoor, daar gaat het om.
Nog even een terugblik op het seizoen 2024.
Veel mooie uitslagen gemaakt, maar ook genoeg verbeterpunten om aan te werken.
THNX VOOR HET MOOIE BEDRAG DAT HET DUIFJE EN DE DONATIE HEBBEN OPGEBRACHT VOOR SERIOUS REQUEST.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten