Wintermaanden

In de wintermaanden lees ik de bladen, de blogs, volg de verkopingen en regelmatig verwonder ik mij. Alle wintermaanden is er gesteggel over het vliegprogramma, nu wordt de herindeling van de afdelingen weer vertraagd. Afdeling  5-4-3 traineren de boel.

Ik vind er wel wat van, namelijk onmetelijke dom. Je moet reorganiseren wanneer het ledenaantal zo snel terugloopt. Vastgeroeste denkwijzen en eigenbelangen lijken helaas nog steeds hoogtij te vieren, ondanks dat het water ons tot de lippen staat. Ik begrijp dat het NPO-bestuur het ‘plan’ heeft geparkeerd. Boos maken heeft geen zin, zonde van de tijd.

Bedenk over ruim10 weken is het spel weer op de wagen en vinden wij het normaal dat we kunnen spelen, de meeste hebben geen weet van al het werk, maar ook dus niet van het krakeel achter de schermen. Inmiddels is het voorstel vluchtprogramma, kampioenschappen etc. van mijn afdeling binnen en kan er begin maart een klap opgegeven worden. Ik kan mij wel vinden in de voorstellen.

Klein resumé voorstellen afdeling.

Hoklijsten hoeven niet meer ingeleverd te worden.(moet nog wel door de NPO-vergadering)

Kampioenschappen gelijk aan 2024. Ter discussie jong lang of dat nog apart moet. Alternatief jong totaal. 

Het lossen van de africhtingen gaat per kring INDIEN MOGELIJK. Alle wedvluchten gaan totaal los.

Vitesse 5 april start met een Roosendaal ( dus 1 week eerder en 1 vlucht meer!) 7 totaal

Dagfond 1 vlucht extra op het einde, dus 6 totaal, waarvan 3 Nationaal.

Jonge duiven 2 vluchten extra DUS 2 weken eerder beginnen 28 juni! Starten met 2x Roosendaal. Totaal 11 vluchten.

De duiven,

Ik heb de kweekduivinnen begin van de week weggehaald en mogen afslanken en ‘bijkomen’. De doffers moeten de jongen voor een 10 dagen alleen voeren. Zodra de jongen gespeend zijn, zet ik de duivinnen terug. Ik hoop dat de duivinnen hierdoor zoveel mogelijk gelijktijdig op eieren komen, want deze ronde gaat naar mijn broer en het zou mooi zijn wanneer dat ook een volledige ronde wordt.

De vliegduiven zijn inmiddels ‘zuiver’ gezet en worden eerdaags gevaccineerd tegen paramixo. We zitten op schema.

Zaterdag was Ben de Keijzer op de club om zijn verhaal in een goed gevulde zaal, te vertellen…Ben denkt ‘out of the box’, experimenteert, denkt over zaken na. 10 weken topsport en de overige tijd van het jaar moeten de duiven zich aanpassen aan zijn wijze van duiven houden. Uiteindelijk gaat het om die paar ‘goede’. Huisvesting, voeding, een goede duif trekt zijn eigen plan. Ik heb een paar rake opmerkingen gehoord, daarnaast was het interessant om over zijn experimenten te horen. Na afloop nog even nagepraat. Ben bedankt!

NIET VERGETEN ZATERDAG

Zaterdag 18 januari komt Ben de Keijzer naar Heemskerk.

Ben heeft met succes op de programma vluchten gespeeld, maar is al jaren zeer succesvol op de marathonvluchten. Ook is hij bekend als valkenier en eigenaar van de roofvogelboerderij en zijn kennis over deze vogels.

Kortom er komt wederom een topper naar Heemskerk om zijn verhaal te vertellen en kennis te delen.

Aanvang 14.15 uur, zaal open om 14.00 uur. Toegang gratis. Adres PV HEEMSKERK, lijnbaan 93 in Heemskerk.

Als klap op de vuurpijl komt Jannus Kat op zaterdag 1 februari naar PV HEEMSKERK om zijn verhaal te vertellen.

Vader en zoon zijn al jaren toon aangevend in afdeling 6. Wat zij echter na hun verhuizing presteren is buitengewoon. De doffer Kai Verbrij ontpopte zich als een super kweker en mede door inbreng van duiven, Gerard Koopman, Bakker en zoon, WB de Kruijf en regionale topspelers, met name Jan en Joke Kaman met Perfect Joke, behoren ze tot de Nationale top.

Wie wil nu niet horen, hoe zij hun toppers hebben gekweekt en het spel spelen? Ook nu is de toegang gratis en de zaal open om 14.00 uur.

De afgelopen jaren zorgt Gerrit Twaalfhoven voor de gastsprekers en met bovenstaande toppers is dit ook nu prima gelukt.

Nogmaals zet het in de agenda en wij zien U in Heemskerk!

Januari...

Vorige week zaterdag was de nieuwjaarsreceptie van PV Heemskerk. Ook nu, gelijk bij de tentoonstelling, liep het clubgebouw vol en konden we elkaar de hand schudden, tevens was de gelegenheid om de ringen op te halen. Zelf had ik ze al een paar dagen eerder opgehaald omdat het anders wel een heel lastig klusje zou worden om een aantal duifjes te ringen. Dit jaar hebben we zowaar 3 herintreders in de club, ze starten met jonge duiven. Hoe mooi is dit!

Zondagmorgen was het een witte wereld wat snel veranderde in nattigheid. Bij de kweekduiven moesten nog een paar jongen geringd worden, terwijl ik bezig was dacht ik wat groeien ze enorm snel. Zaterdag nog te iets te klein en zondag kon het nog net. Heel even dacht ik, zijn de ringen in doorsnee kleiner geworden🤪

Ze zijn geringd en vanaf nu is het 2x daags de voerpotjes in de broedhokken vullen. Door het drinkwater wat belgasol nu ze granen gaan voeren en in de voerbak alle dagen wat vers grit, roodsteen, piksteen en allerhande.

Ze komen niets te kort, want met 3 weken moeten ze op eigen benen staan.

Ik heb geen ‘hekel’ aan kweken. Ik vind het prachtig om te zien wat de kleur wordt en soms zie ik een witpennetje en moet nadenken waar dat vandaan komt. Bij mij in de rennen is het bij vochtig weer wel eens een natte bedoening. Ik heb altijd schelpenzand gemengd met kattegritkorrels klaarstaan en strooi rijkelijk om de nestschotels en over de vochtige plekken. Het ruikt lekker en geeft droogte. Soms voeg ik wat ‘stopmite’ toe en strooi dat ook in en onder de nestschotels. Je moet het zo behaaglijk mogelijk voor de duiven en jezelf maken😀.

Met de kennis dat je alleen met gezonde duiven moet en kan kweken en presteren, maakte ik een afspraak met de dierenarts om mijn vliegploeg na te kijken. Meten is weten. Ze worden pas eind februari gekoppeld dus mochten ze iets mankeren, zou ik nog genoeg tijd hebben om actie te ondernemen. Gelijktijdig mestmonsters van de duiven, van gelijkgestemde duivenvrienden, meegenomen. Dat laatste zou je op clubniveau moeten doen!

(De vliegduiven zijn in september gekuurd en gevaccineerd tegen paratyfus. Daarna is medisch niets meer gebeurd en onderzocht. Bij het onderzoek bleek in de mest wat coccidiose te zitten, ook werd bij enkele duiven wat trichomonas aangetroffen. Van de coccidiose kijk ik niet op, want de rennen zijn met het natte weer vochtig en het poetsen staat op een laag pitje. De duiven ‘glimmen’ tegen mij op en trainen bijna alle dagen meer dan één uur, dus veel last zullen ze er niet van hebben. Toch behandel ik de duiven en wel met een product over het voer en water.) Hierna moeten ze er weer tegen kunnen, ze krijgen eerdaags nog hun paramixo vaccinatie. Een vaccinatie om het immuunsysteem te activeren, geef ik alleen bij duiven die 100% in orde zijn, vandaar nu de medicatie.

Na de finale van Pattaya is nu ook de finale van de Thailandmasters vervlogen. Ik was benieuwd of dit ook een vlucht met hoge snelheden zou worden, maar ook omdat wat nazaten van de duiven van mijn Teamgenoot Dirk in de race zaten. Paar jaar geleden kocht een Engelman de nodige duiven van Dirk en is succesvol met de duiven. Leuk om te volgen.

Thailandmasters, de finale werd geen ‘makkie’ de snelheid van de eerste duiven was toch vrij hoog 1400mtr maar na 1 uur waren er pas rond de 160 thuis. Op de 60e en 130e plek duiven van de Engelse liefhebber. Chapeau. Tegen de avond was nog geen 30% thuis, maar de volgende dag volgden nog veel duiven en was 85% Pattaya en 75% Van Thailandmasters thuis, ondanks de zwaarte door afstand, wind, bossen, heuvels en vooral de warmte.

Het was een weekje van natte sneeuw, wind, hagel en zaterdag vorst. Niet direct de fijnste omstandigheden om de duiven te verzorgen, de baas had meer last dan de duiven, zeg ik dan maar met een knipoog😉.

Van een heel andere orde zijn de duiven diefstallen en dan in het bijzonder in België. Vooralsnog lijkt het in Nederland ‘rustiger’ te zijn met de diefstallen. WdB heeft mede door de diefstallen, las ik in de duif, zijn kweekduivenbestand naar België ‘verplaatst/verhuisd’ en zitten nu bij een bekende Chinese liefhebber. Hoeft hij zich niet bezig te houden met de kweek en kopers alsmede de angst voor diefstal. Zijn duiven kunnen zicht nu meten in de Belgische competitie . Zal daar wel een zwaarbewaakte ‘vesting’ zijn bij heer Kaier. Roem en een kampioensduiven/kolonie heeft ook zijn schaduwkanten, helaas.. De meeste van ons hebben daar geen last van.

‘Toekomst vraagt meer tijd’ is de kop van “Op De Hoogte” van afgelopen vrijdag. Het draagvlak voor de nieuwe indelingen is ‘broos’ en om dan tijd en energie te steken in een plan met de grote kans weggestemd te worden heeft geen zin. Het gaat dus vertraging oplopen en komt pas weer op de agenda eind 2025. Ik begrijp het, maar vind het ook jammer en dom. Vooral dat laatste!

Fijn weekend

DE BESTE WENSEN

Allereerst de beste wensen voor 2025.

Inmiddels zijn bij mij de eerste jonge duiven geringd. De kweekduiven kwamen vlot op eieren, geen ‘mis’ vliegers en vechtpartijen. Bij 2 koppels 1 eitje niet bezet, dus van de 12 koppels 22 jongen in de schotels. Het kampioenschap snel leggen en 100% uitkomen, is niet aan mij besteed, maar dit jaar ben ik de ‘gelukkige’ waar het, tot nu toe, op rolletjes loopt. Ik kan alleen maar concluderen dat de voorbereiding en gezondheid goed geweest moeten zijn, met het geluk dat de duiven goed ‘vastbak’ bleken te zijn. We zijn er nog niet, maar de start is veel belovend.

Nieuwjaarsdag zaten dus alle koppels met jongen en zette ik het bad in de ren. In een mum van tijd namen ze, ondanks de harde wind en miezerige omstandigheden, hun nieuwjaar duik 😃.

De vliegduiven mogen zoveel mogelijk hun rondjes vliegen en het is mooi om te zien hoe ze door de lucht klieven. Ze moeten in het seizoen alle weken de mand in dus laat ik ze conditie opbouwen. Is het nodig? Zijn genoeg hokken en niet de minste die het o.a. door de roofvogel aanvallen niet kunnen doen. Wanneer die ons in het seizoen duivenles geven, vraag ik mij af of het echt nodig is. Zij hebben wel vaak begin van het seizoen last van scheefvliegers, waar mijn duiven geen last van hebben.

Veel wegen leiden naar Rome, maar ik blijf bij mijn plan om ze zo vaak mogelijk los te laten.

In het wielrennen is het sinds kort gemeengoed geworden om zich in de wintermaanden al af te beulen. Niks vakantie, wintervet en weer een beetje conditie opbouwen.

Bruyneel, oud ploegleider, zag in Spanje een enorme tainingsintensiteit bij veel ploegen en zag ze op de Coll de Rates, gelijk F 1 wagen voorbijrazen. (Op Strava sneuvelden de records).

Niet alleen de toppers maar ook hun ploeggenoten moeten eraan geloven. Andere trainingsarbeid om in het voorjaar te knallen en dat vast te houden. Pocagar heeft navolging gekregen.

Ik vind het interessant om te lezen dat bijna in alle sporten nieuwe wegen worden ingeslagen of het nu tainingsintensiteit, voeding of kleding/materiaal is, ze blijven zoeken naar verbeteringen. Wat kan of doe je ermee in de duivensport? 🤔

In onze sport zijn zoveel zaken die nog verbeterd kunnen worden.

Je prijst je gelukkig wanneer je in een streek woont waar ‘genoeg’ liefhebbers wonen, je lid bent van een bloeiende club, je ligging en de trek van de duiven acceptabel is, de duiven vervoerd worden in wagens met automatische deuren en ik zal vast nog wel wat vergeten. Natuurlijk is de wind vaak nog een factor die net voor een beetje voordeel of nadeel kan zorgen, maar verder moeten de duiven het doen. In mijn regio hoor je niet te klagen. (al blijven de korte vluchten een spelletje om de kerktoren).

Een plan, doelstelling, gezondheid, motivatie en ‘goede’ (daarnaast een vleugje geluk) heb je nodig om te presteren. In 2025 nieuwe kansen, nieuwe dromen, Ik wens iedereen een mooi seizoen.

Gerard Koopman wint Pattaya race. (6000 duiven in de finale race van 530 km). Gestopt met de actieve duivensport in Nederland, maar blijft wel meedoen met de One Loft Racing en wint prompt één van de meest prestigieuze wedstrijden. Super, wat een begin van 2025.

De eerste duiven haalden de 1800 mtr. 19 stuks werden in minuut 53 geklokt, 11 stuks in minuut 54 en maar liefst 98 duiven in minuut 55! In honderdste van seconden werden ze geklasseerd. Hopelijk zijn er geen duiven die niet geregistreerd zijn, binnen gelopen. Een kleine aarzeling, een vleugelslag te veel of te kort en je zakt 10-tallen tot bijna 100 plekken. Ook een beetje geluk hebben en relativeren.

De meeste duiven die thuis zijn gekomen krijgen nog een vlucht van 600 km, als afsluiting.