De laatste van 2017.
Bezinning en goede voornemens………….
De laatste uren,
minuten en seconden tikken weg nog even en 2017 is passé. Die laatste dagen
neem ik altijd even de tijd om ‘het oude jaar’ de revue te laten passeren,
momenten van bezinning. De duiven komen dan echt niet op de eerste plaats,
gezin, familie, vrienden komen voorbij, zij zijn het belangrijkste en het meest
dierbaar. Natuurlijk komen ook de duiven wel aanbod maar later want zoals een
goede vriend van mij altijd zegt ‘wanneer
het grootste leed zich alleen afspeelt op je duivenhok, ben je een gelukkig mens’.
Na een stevige wandeling om “de kop” weer leeg te maken,
gaan we ons weer richten op het nieuwe jaar, we weten uit ervaring hoe snel
zo’n jaar kan gaan dus we proberen van alle mooie momenten te genieten en dat
geldt zeker ook voor de duiven. De duiven zijn hobby en geven prachtige ontspanning
maar het is ook een fantastische sport
die je laat dromen en dromen laat uitkomen, het wedstrijdelement geeft vaak
net dat stukje extra wat ik zelf het mooiste vind maar helaas ook voor veel mensen
de verkeerde spanning met veel ergernis daarnaast is het een sport waar eigen
belangetjes de boventoon voeren. Te veel randzaken waardoor we het fijne van
onze hobby uit het oog verliezen. We weten dat onze sport teert op
vrijwilligers, meest goed willende amateurs die het te pas en onpas zwaar te
verduren krijgen want opbouwende kritiek geven is er nog zelden bij, jammer
maar bedenk ‘we krijgen wat we verdienen’ en zonder deze vrijwilligers wordt er
helemaal niet gesport. Ik heb zo mijn goede voornemens……………..Fijne jaarwisseling en een gezond en
succesvol 2018.
Is er de afgelopen
dagen nog wat gebeurd op het duivenhok? Jawel, de kweekduiven zitten
inmiddels op eieren, één koppel al na 5 dagen, een paar met 8/9 dagen, veel op
de 10e dag maar zoals gebruikelijk bij mij ook duiven met 12/13
dagen, helaas één eitje stuk gedrukt, koppel met maar 1 eitje maar verder ziet
alles er goed uit en wanneer ik zo een ‘blik’ werp op de nesten, lijken de
eieren goed.
Afgelopen vrijdag de
laatste keuring van 2017 in Katwijk gedaan samen met collega en
duivenvriend Nico de Jong. Fijne dag met de gebruikelijke mooie duiven maar
vooral met veel prima sportduiven en na afloop leuke gesprekken.
Zaterdagavond zijn de
vaste voetringen 2018 van de ‘noodlevering’ door ons clublid Cordi
opgehaald (Cordi bedankt voor het werk!), zo op de valreep is het toch goed
gekomen. Je leest en hoort dan toch wat gemopper want je kunt de chipstaafjes
niet gebruiken, onbegrijpelijk dat gezeur en gemekker. Zo ook over het
verdwijnen van Teletekst???….Hopeloos ouderwets en ondertussen kunnen we zoveel
sneller en beter communiceren (ook het plaatsen van de uitslagen) Ik las
zaterdagmorgen nog een artikel in de krant senioren staan midden in het leven
door Facebook en internet dus…… de vooruitgang moet je omarmen en niet tegen
werken.
De laatste weken volg
ik met een wat grotere interesse dan normaal de https://www.samdpr.com/ of te wel de Miljoen
Dollar Race in Zuid –Afrika. Op mijn (kweek) hok huizen wat duifjes van Jos
Goessen en van een aantal van deze duiven zitten broertjes/zusjes op deze one
loft race. Afgelopen zaterdag kregen ze het opnieuw niet cadeau, ze hebben nu
8x in de mand gezeten en zijn allen nog aanwezig! Nog 8 vluchten/inkorvingen
volgen, alvorens de finale wordt vervlogen van ruim 500 kilometer, er kan nog
van alles gebeuren maar leuk om te volgen…
Afgelopen week zag ik
op t.v. de documentaire over Totilas (het beste
dressuur paard wat er ooit heeft rondgelopen). Duivensport werd en wordt nog
weleens vergeleken met de paardensport, nu gaan veel vergelijkingen niet op
maar er zijn wel raakvlakken. Al die paardenliefhebbers, die een paard
berijden, bij huis of in de manege, en met de wedstijden meedoen puur uit liefhebberij. Uiteraard hier een professionele tak, met vaak de miskende fokker, de kenner die er op tijd bij is en het talentvolle
veulen eruit pikt, die ene ruiter die het paard naar onvoorstelbare hoogte tilt, de prachtige
accommodaties, de plannen, de trainingen, de teams met deskundigen, de
inspanningen, de fantastische overwinningen, de zware teleurstellingen maar ook
de enorme bedragen die er mee gemoeid zijn. Tijdens het bekijken van de
documentaire dwaalden mijn gedachten vaak af naar de duiven, ik zie toch wel
veel raakvlakken! Maar vooral de ‘liefde’ en bewondering zonder afgunst voor
dit super paard van voor en
tegenstanders blijft mij bij. Wij duivenliefhebbers kunnen hier zeker wat van
leren!