zondag 15 februari 2015


Afgelopen week zijn de vliegduiven ‘keurig’ begonnen met het leggen van de eieren en wanneer ik even de tijd kon vinden en de omstandigheden waren goed, liet ik de doffers voor ’n uurtje buiten vliegen. De duivinnen sluit ik dan op en komen (nog) niet buiten, zij zijn volgende week pas aan de beurt. Ze zitten dan de nodige dagen op eieren en hebben hierdoor genoeg drang om binnen te komen, dat is nodig omdat de jaarling duivinnen dit nog niet gewend zijn.  Afgelopen week dus alleen de doffers los geweest, in het verleden liet ik doffers en duivinnen tegelijk trainen maar dan zijn ze te veel gefocust op elkaar met het gevolg dat ze de roofvogel uit het oog verliezen. In het voorjaar heb ik al ’n paar jaar ‘last’ van de eerste doortrekkende sperwers naar het noorden van Europa en is het dus oppassen geblazen. Eigenlijk is het conditioneren al begonnen, los, trainen en naar binnen!

De eerste jonge duiven zijn inmiddels gespeend en bij de kweekduiven liggen alweer de nodige eieren, het loopt allemaal naar wens, al is er altijd wel wat maar dat hoort er gewoon bij. (De afgelopen tijd de nodige liefhebbers gesproken en echt geen ‘krabbers’ en geloof nu echt niet dat het bij iedereen super verloopt, vechtpartijtjes en altijd bij de betere duiven, doffers die zo driftig zijn en kabaal maken in het hok met als gevolg de nodige onbevruchte eieren.  Op het laatste moment  toch ’n kuurtje gegeven kan ook nog negatief doorwerken, wanneer je  echter rustig de zaken de revue laat passeren kom je vaak achter het probleem en wanneer de jonge duiven goed opgroeien, kun je gerust op 2 oren slapen.  Zeker wanneer door een controle onderzoek wordt bevestigd dat er niets verontrustend is gevonden )

Zelf maak ik mij niet meer druk wanneer door ’n oude doffer de eerste eieren niet bezet zijn of door zo’n stram oudje stuk gedrukt worden.  Vechtpartijen treft altijd de koppels die je graag ziet. Oude duivinnen die beginnen te haperen bij het leggen, geeft vaak aan dat de eierstok gewoon leeg is en ja dan is het einde verhaal, op is op. Zomerjongen en winterkweek in buitenrennen is gewoon ’n gok en bij mij lukt dat niet. En nu? De zomer duivinnen die in eerste instantie niet op eieren kwamen, heb ik opnieuw gekoppeld en zowaar zijn ze op eieren gekomen.  
De eerste zelfstandige maaltijd, beetje nerveus en zenuwachtig maar ze "vallen aan".
 

Ondertussen heb ik de hoklijsten uitgeprint evenals 2 entlijsten want de vliegduiven moeten nog wel gevaccineerd worden tegen paramixo. Ik denk dat ik ze de 2e helft van maart laat enten nadat ik ze ’n weekje heb opgeschoond met ’n M.M.S. kuurtje*. Hierna mag de dierenarts ze onderzoeken en wanneer ze piccobello in orde zijn volgt de enting. Vanaf half maart gaan we de training ook goed oppakken want begin april staat de eerste africhting al weer in de planning.

( *Op ’n natuurlijke wijze ontgiften en reinigen volgens Jim Humble)

Vorige week ’n paar uurtjes gezellig zitten te praten met Hein Berkhout, Hein heeft bonnetjes op de kop getikt en kwam eens kijken wat er op mijn hok zit.  Hein heeft zijn oog laten vallen op ’n koppel en we gaan zorgen dat daar ’n paar jongen van richting Uitgeest verhuizen. De kopers van de 2 andere bonnetjes zijn ook bekend  en het laatste bonnetje wordt verzilvert voor ’n koppel eieren van de vliegers.  Ik vind het altijd wel lekker te weten wie de kopers zijn want het is soms lang wachten voordat je iets hoort.

Deze week kwam Peter Crans even buurten, altijd leuk. In het seizoen zullen we elkaar  bestrijden op de dagfond vluchten maar elkaar bezoeken en praten over duiven is ook pure duivensport en gewoon ontzettend leuk. In het najaar ben ik bij Peter geweest en heb zijn duiven mogen zien en heb ik ’n hele fijne duivin meegenomen.  Den Helder is toch 60 kilometer verder en dat tikt wel aan op de dagfond zeker wanneer de omstandigheden ‘zwaar’ zijn. De duiven van Peter zijn in hun element bij zware omstandigheden en de Dijkstra duiven gekoppeld aan die van Rens van der Zijde hebben al de nodige teletekst duiven voortgebracht en wie wil die nu niet?  Het was gezellig en leerzaam, we zijn beiden fanatiek en begeleiden onze duiven als sportatleten en zo er zijn nog wel meer overeenkomsten. 

Verder is er niet veel te melden, het is tijd te zorgen dat je alles voor je zelf op de rit hebt en weet wat je wilt. Eerdaags zullen de activiteiten in de club wel weer opgestart worden, hoklijsten en entlijsten inleveren, chipringen activeren, inkorflokaal weer operationeel maken en ’n laatste vergadering met de nodige voorstellen en ideetjes. Begin maart is ook de voorjaars vergadering van de Afdeling en wie weet zijn er toch nog nieuwe kandidaten voor het bestuur (kreeg donderdag ’n mail binnen van de secretaris dat er nog geen aanmeldingen binnen waren) en krijgen we te horen wie er in welke commissies (nog) zitten. Ik weet dat er de nodige mutaties zijn en ben benieuwd hoe de vergadering er op zal reageren of misschien ook wel helemaal niet.  Wat is momenteel de status van de ‘problematiek’ met ’n oud bestuurder of sterft dat ’n zachte dood en gaat het kaarsje langzaam uit?  Zijn de cijfers of te wel de boekhouding over 2014 klaar en al inzichtelijk?  De meeste duivenliefhebbers zal het ’n worst wezen, als ze maar kunnen spelen en wanneer het spel op de wagen is, zullen ongetwijfeld de eerste mopperkonten wel weer van zich laten horen. Niks nieuws want zo gaat het al jaren en is heus niet van de laatste tijd.

 Ik zal zelf niet aanwezig zijn want ik heb andere veel leukere zaken te doen en ga me hierna volledig focussen op het nieuwe seizoen gelijk als 2014.  

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Even tussendoor...