Last minute
Last minute kan
leuk zijn zeker wanneer je op vakantie gaat, in de duivenwereld krijgen we ook
steeds meer te maken met het fenomeen ‘last
minute”. Bijeenkomsten en zaken die
nog even op het laatst behandeld
moeten worden, helemaal niet leuk, hoogst
onwenselijk en het irriteert me
mateloos.
Lees maar eens over de
“last minute” gesprekken, de convoyeurs/lossingsverantwoordelijken dag van de
N.P.O., het I.W.B. overleg, de cursus dag Meteo Consult,
Deze week ’n evaluatie
gesprek ‘ lossingscommissie’ gehad . Arie en ondergetekende met 2 man van
het bestuur (Anne en Huub) over de lossingen in 2014 en besproken wat te doen
en hoe te handelen in 2015. Je kunt je afvragen moet je hier overschrijven?
Waarom niet, in deze tijd blijft niets geheim met de moderne media. Wat is er
mis om het eerlijk en transparant te vertellen/schrijven. Goed, je moet geen
mensen kwetsen en wellicht heb ik mij ook eens te hard uitgedrukt maar ik wil
duidelijkheid en goed beleid.
Waarom zo laat deze bijeenkomst, het is mij uitgelegd maar
ik blijf het onhandig vinden.
Bijzonder evaluatie gesprek omdat voor dit gesprek al één
van de lossingsverantwoordelijke (Cor) te horen heeft gekregen dat het bestuur
van zijn diensten geen gebruik meer wenst te maken. De reden
is ons verteld en dat blijft een zaak tussen de betrokkenen maar het heeft
niets te maken met onze samenwerking onderling.
Wie wordt de 3e man?, er is besloten dat die er
niet per direct komt. Persoonlijk vind ik dat we dan zeer kwetsbaar zijn maar er is ’n
vangnet waar we altijd ’n beroep kunnen doen. Persoonlijk opteer ik toch ’n nieuwe man op te leiden of de
commissie te herstellen want dat komt de continuïteit ten goede. Wie weet komt er toch nog 'n 'vaste' aanvulling.
Wat is er verder besproken,
Huub, de nieuw beoogde voorzitter wordt het aanspreekpunt van
uit het bestuur, wanneer er wijzigen komen in het beladen van de wagens, wijze
van lossen zal dat in de komende vergadering besproken en besloten worden. We waren het unaniem eens dat het zinvol is de
hoofdconvoyeur ’n smart telefoon mee te geven zodat we kunnen ‘appen’ maar ook zaken kunnen vastleggen en
desgewenst kunnen laten zien. Vernomen wie de beoogde nieuwe hoofdconvoyeur(s)
zou(den) kunnen worden. Samenwerking met andere afdelingen voor het vervoer
wordt gezocht en dat we op termijn ’n
gesprek aangaan met collega lossingsverantwoordelijken. Prima ontwikkelingen,
samenwerking en verhelderende gesprekken zijn altijd welkom.
Mijn evaluatie
2014 was nu niet het
jaar dat je de vlag uitsteekt en je op de borst kunt kloppen. Het begon al met
het weekend Quievrain/Salbris, moeizame vluchten veroorzaakt door ’n storing en
een leer moment om met dit type storing niet meer te lossen. Vervolgens het
weekend met de rampzalige Roye, heel wat inkt heeft al gevloeid want er is al
veel over geschreven. Alle lossingsverantwoordelijke gingen op hun bek, behalve
de mannen van Afdeling 5. Deze mannen hebben op het juiste moment op de goede
plek gelost en dat was meer geluk dan wijsheid. Complete hokken zijn leeg
gespeeld, lossingsverantwoordelijke in het land bedreigt en gestopt. Waren alle
lossingsverantwoordelijke gek of was de informatie niet correct? Hierna krijgen
we nog wat weekenden met moeizame omstandigheden en grijpt het I.W.B. in. We
hebben van lossingsplaats moeten wijzigen door de slechte omstandigheden,
altijd in overleg met de afgevaardigde van het bestuur. Gelukkig bleven de verliezen minimaal. De
jonge duivenvluchten verlopen goed, maar daar in tegen krijgen we op de natour
weer te maken met plotselinge omslagen van het weer. Hierdoor krijgen de duiven
te maken met stevige buien, het leek de duiven niet te hinderen maar je kunt
moeilijk spreken over ‘eerlijk’ verloop. In Zantvoord en Den Helder kregen we
te maken met damp uit zee en ook dat kunnen we echt niet inschatten. De late
lossing op de laatste vlucht was ’n complete misrekening, dat is helder en
duidelijk. 2014 geeft dus veel leermomenten voor 2015 al heb ik het idee dat de
weer omstandigheden steeds grilliger en onvoorspelbaarder worden en het ons
niet gemakkelijk gaan maken, neemt niet weg dat we onze stinkende best zullen
doen om de duiven weer veilig thuis te krijgen. Realiseer je wel dat we zelf
ook duiven meehebben.
Ik schrijf bovenstaande omdat ik mij niet helemaal kan
vinden in het jaarverslag van de secretaris. De verslagen van de lossingen
waren destijds duidelijk en geargumenteerd op de lossingssite weergegeven en lopen niet
geheel parallel met het jaarverslag.
Duidelijk ’n andere beleving, dat mag maar ik schrijf ook de mijne! De
verslagen zijn nog steeds terug te vinden op mijn site.
De zaken zijn voor de lossingscommissie duidelijk en mochten
er in het verleden genomen vergaderbesluiten wijzigen dan zal men dat in de
vergadering moeten mededelen en voorleggen. Wij zullen ons confirmeren aan de besluiten.
Volgende week is de vergadering van de afdeling, één groot
pluspunt is dat 2 mannen zich hebben aangemeld om plaats te nemen in het
bestuur en dat is hard nodig want is er nogal wat werk blijven liggen. We
hebben dan wel ’n vluchtprogramma en men heeft de nodige prioriteit gegeven om
de nodige wisselingen in diverse commissies en bestuur door te voeren en aan te vullen maar de cijfers
zouden toch echt beschikbaar moeten wezen, zo ook de begroting. De zaak Bos
blijf ik ook met grote interesse volgen want hebben wij maar zeker de persoon
in kwestie geen recht op duidelijkheid! Nu
maar hopen dat het nieuwe bestuur snel met de cijfers en duidelijkheid komt om
zich vervolgens in te zetten een goede structuur en beleid neer te zetten.
Het is toch zo langzamerhand ’n ongelofelijke klerezooi in postduiven minnend
Nederland met de N.P.O. als koploper. Trouwens ook zo terug kerend fenomeen
alles moet daar nog op het allerlaatste
moment gebeuren. B.v. Landelijke bijeenkomst vervoer en lossingsmannen,
afgelopen maandag vertellen dat er komende zaterdag ’n vergadering is!, cursus
voor de lossingsverantwoordelijke pas begin maart en de datum, nog steeds niet bekend , samenstelling I.W.B.?,
(afgelopen woensdag pas ‘n vergadering
geweest.)
De beste stuurlui staan aan wal, zegt het spreekwoord want
natuurlijk is het lekker makkelijk kritiek te hebben en te uiten van uit je
luie stoel maar ik blijf van mening dat wanneer je eind september, direct na
afloop van het seizoen, geen agenda
trekt, geen datums prikt, geen problemen aanpakt en afhandelt, geen nieuwe ideeën lanceert en in de week legt, je continue achter de feiten aan loopt. Natuurlijk waren of misschien zijn er nu nog
steeds problemen maar dan moet je juist slagvaardig en daadkrachtig zijn.
Tot zover mijn ergernis, mening en verslag en nu weer snel
over duiven…………………
Vorige week even bij
Cor Limmen langs geweest. Cor is inmiddels dus ex
lossingsverantwoordelijke, Donderdag ging ik bij Cor langs om gewoon even
lekker duiven te kijken, ook Rob Schouten kwam even langs dus gedrieën hebben
we lekker over de sport en de duiven gepraat. Elkaar prikkelen en motiveren
want de duivensport is zo mooi en je ‘gram’ moet je halen op de vluchten. Laat
de duiven voor je spreken! De vliegduiven zaten net ‘n 2 weken gekoppeld en
zagen er prima uit. In de winter komen de duiven niet los vanwege de roofvogels
en dan dikken ze wat aan maar dat trainen ze er over ’n paar weekjes wel van
af. Cor heeft ’n prachtige accommodatie, boven op ’n schuur gebouwd met 4 grote
afdelingen. 2 voor elk 12 weduwnaars, 1 afdeling voor de jonge duiven (kan in
tweeën) dit zelfde geldt voor het kweekhok ook deze afdeling heeft 2
compartimenten. ( de weduwduivinnen zitten beneden in 2 kleine rennetjes) Grote ruime hokken met relatief weinig duiven
en een prima klimaat (kurkdroog). Cor speelt alleen maar met weduwnaars en dat
begrijp ik wel wat Cor is nog steeds heel druk in het bollenbedrijf en dan
blijft je tijd beperkt. Ik begrijp zijn keuze maar…………
Cor heeft echte krachtpatsers op zijn hok zitten en je kunt
echt zien dat deze duiven altijd 60 kilometer verder moeten vliegen (de wind
kan onverbiddelijk zijn in de kop van Noord-Holland) en Sint Maarten ligt stijf
aan de kust. 4 Jaar geleden heeft Cor al zijn duiven op geruimd en wanneer je
alweer zo’n hok duiven hebt, chapeau!
Ook nog even langs
geweest bij Lex Udo, bij Lex vind ik het altijd geweldig om zijn kampioenen
even in de hand te mogen krijgen. Lex heeft ook nogal wat duiven van Steef
Duijn en deze duiven zitten volop verweven in zijn en mijn stam. Duiven, super van bouw
met geweldige vleugels die al jaren laten zien op de vitesse maar vooral op de
midfond dat ze tot de allerbeste van de afdeling behoren. Dit jaar heeft Lex weer ’n geweldige kweek
gehad en de eerste 30 jongen blinken tegen je op. Lex gaat dit jaar de strijd aan met 12
weduwnaars en 14 duivinnen, gaat in ’n nieuwe vereniging spelen dus een nieuwe uitdagingen. Lex barst van de ambitie en gaat
de komende jaren ook de dagfond spelen. Lex kennende speelt hij alleen maar voor de overwinning dus de lat
gaat weer ’n stukje hoger.
Op eigen hok
De vliegduiven zitten alweer ’n paar dagen gescheiden en ze
hebben dan gewoon even tijd nodig om weer in hun ritme te komen. De duivinnen
wilden het liefst weer naar het nestje toe, de doffers kregen weer de zenuwen
maar uiteindelijk zitten ze er na 4, 5
dagen weer bij zoals ik het graag zie.
De komende weken krijgen ze schraal voer en proberen we ze nog even
rustig te houden.
De jonge duiven vliegen de spoetnik al in en uit, eten goed
en ik heb er geen één met zijn kopje in de drinkbak hoeven te duwen. Ze zien er
strak uit en ik pak er regelmatig ’n paar om ze te laten wennen aan de baas.
Van de meeste heb ik geen idee waar ze uitkomen, alleen van die speciale
kleurtjes weet ik de afstamming, het liefst wil ik het niet weten en hang
expres ook geen lijst in het hok. Bij het uitselecteren is het eerst opruimen
en daarna pas opzoeken maar tot nu toe zitten ze er allemaal nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten