opleermanden, oude constatering systemen en duiven beoordelen..............

In mijn vorige weekbericht schreef ik over de aanschaf van 2 opleermanden en dat ik de vakjesmanden, al weer enige jaren terug, heb afgezworen. Het was bij mij al jaren gewoon de jonge duiven in opleermanden en de weduwnaars/ duivinnen te vervoeren in vakjesmanden. Ze zaten dan ‘’rustig” maar het bijkomende nadeel was wel dat je van die draaiers had die er verkreukeld uitkwamen en je de pennen stond te stomen. Op het moment dat ze de grote reismand van de club ingingen stonden ze vervolgens te tollen en zag je menigeen ’n robbertje vechten. Karakter, stress, geen forme, het zal allemaal wel, ik vind het helemaal niets voor mijn spelletje de dagfond. Met 2 dagen mand weet je bijna zeker dat deze duiven zich uitschakelen. Bij ons in de club hebben we nogal wat ‘zware’ fond mannen, die manden vol duiven komen inkorven om te leren, wat mij dan opviel, dat die duiven rustig in de opleermanden zaten, zelf soms nog met duivinnen en doffers door elkaar. Gewoon dicht op elkaar gezeten maar wel vaak ’n pak stro in de mandjes. Op het moment dat die duiven in de verzendmanden werden gezet bleven ze gewoon rustig. Natuurlijk zit dat ook in het ‘soort’ want deze duiven moeten vaak meerdere dagen/nachten in de mand vertoeven, voordat ze gelost kunnen worden. Toch was het voor mij ’n eyeopener waarom niet de duiven altijd vervoeren in opleermanden, kwestie van conditioneren, gewenning en je hebt ruim voor die tijd al gezien (tijdens  je eigen opleervluchten) welke duiven (notoire vechtersbazen) niet geschikt zijn. Geen verkreukelde duiven meer, geen stomen en geen/weinig  ‘haantjes’ gedrag meer in de reismand. Bijkomend voordeel, ik heb minder manden nodig en dat geeft weer wat meer ruimte in de schuur en die oude troep (manden van 15 jaar en misschien nog wel ouder) wordt ook eens vervangen. (duiven met slijt worden vaak rap vervangen maar alles er om heen?)

Nu we het toch over vervangen hebben……de klokken/constateer systemen moeten geüpdatet worden, chipringen van het eerste uur mogen/kunnen niet meer gebruikt worden, natuurlijk hangt er ’n zweem (wazige laag)  van ‘wantrouwen’ overheen. Is het nodig, is het geldklopperij? Nu is het in de elektronica heel normaal dat apparatuur slechts ‘n 4, 5 tal jaren meegaat, want meestal worden ze ingehaald door nieuwe ‘trends’ en andere mogelijkheden. Kijk maar eens naar de levensduur van onze smartphones, laptops en t.v. schermen? De meeste elektronische constateringen systemen, in ieder geval de mijne, dateert nog uit de vorige eeuw en dat klinkt niet alleen oud, het is oud.  Ik ga het systeem vervangen en ik heb nog 4 clubgenoten gesproken die er net zo over denken.  (Het oude systeem is nog te updaten maar voor hoe lang nog? Er hangt ’n stevig prijskaartje aan en daar heb ik wel zo mijn gedachten over. Bij ons in de club gaat het leden kosten)

Deze week, (donderdag en zaterdag) was het zover dat Steef, hofleverancier van mijn duiven, bij broer Peter en bij mij zelf even door de duiven ‘heen kwam lopen’.  Zitten we nog op het ‘juiste’ spoor en daar bedoel ik mee, het exterieur (bouw) van de duiven, we hebben daar nu éénmaal ’n heilig geloof in en zien graag bepaalde vleugels, pennen, onderbouw, stuit, staarten en ogen.  Zijn de bijgehaalde duiven de moeite waard, hoe gaan we koppelen. Al jaren doen we het samen en het succes is niet uitgebleven. Na zoveel jaren zitten we meestal op één lijn, maar…….. we houden elkaar scherp.

De ‘mannen’ EIJERKAMP schreven onderstaande op hun Blog

Jaarlijks worden overal heel veel koppels duiven bij elkaar gezet met de verwachting of hoop dat zo’n koppel super jongen gaat voortbrengen.
In deze tijd van het jaar zijn de vroege vogels al weer bezig voorbereidingen te treffen voor het nieuwe kweekseizoen en als het kan worden de koppels gezet om als de ringen beschikbaar zijn direct de eerste jongen te kunnen aanschuiven.
Het samenstellen van de koppels is misschien wel één van de belangrijkste momenten in het jaar.
Het kan het verschil maken tussen een glorieuze periode met prachtige prijzen, op dezelfde voet verder gaan of misschien wel bergafwaarts.
De manier waarop koppels worden samengesteld zal per liefhebber verschillen. Is een koppel bedoelt in een lijn in stand te houden dan zullen de doffer en duivin vaak van dezelfde lijn zijn.
Willen we jongen om goed mee te vliegen dan ligt een kruising misschien meer voor de hand.
Vooraf is het zinvol alle kweekresultaten van eerdere jaren te bekijken.
B.v. hoeveel duiven zijn nog over van een koppel of lijn en wat waren de prestaties met jongen uit de koppels.
Dat kan een tijdrovend klusje zijn vooral als de gegevens niet allemaal geordend beschikbaar zijn.
Toch is dit een belangrijke stap om te komen tot kwaliteitsverbetering.
Want waarom opnieuw kweken uit duiven of lijnen waarvan weinig duiven overblijven?
Of misschien zijn er lijnen waarvan de nakomelingen vaker ziek zijn, daarmee blijven kweken kunnen vraagtekens bijgezet worden.
Zo zijn er allerlei dingen waarop een liefhebber kan letten voor er überhaupt een koppel samen gezet wordt.
Ook zaken als lichaamsbouw die bij elkaar moet passen en misschien kleur ogen of specialiteit van een lijn of duif.
Allemaal aspecten die opgesloten zitten in het eenvoudig jaarlijks koppelen.
Deze zo belangrijke activiteit krijgt nog wel eens te weinig aandacht vooral als het om kweekduiven gaat. Soms worden koppels gewoon vrij gekoppeld en moet elke duif de eigen partner maar uitzoeken omdat het wel makkelijk is.
Minder gevecht in de broedhokken en minder kans op kapotte eieren door verkeerd vliegen. Maar al deze nadelen wegen niet op tegen de voordelen die uit een zorgvuldige voorbereiding van de koppel samenstelling gehaald kan worden.
Dit geldt ook voor vast een keer voorkoppelen om het definitieve koppelen straks soepel te laten verlopen.
En nieuwe koppels geven ook nieuwe kansen op het hok. Hoe vaak werd een liefhebber niet verrast door successen van jongen uit een nieuw gezet koppel.
Het is nu de tijd daarover na te denken en wat tijd vrij te maken om de koppels al op papier samen te stellen.
Koppels met twijfel kunnen beter jongen groot brengen van een ander koppel waarover meer zekerheid is.
Met kladvliegers wordt geen eer behaald dus daar hoeft ook geen tijd en geld in gestoken te worden.

Afgelopen dagen was het best ’n beetje fris, zeg maar koud, niets mis mee het is per slot van rekening al eind november, ik was al ’n paar dagen bezig de duiven iets te korten en wat minder ‘rijk’ te voeren. Met dat koude weer stapte ik daar natuurlijk gelijk weer van af, de duiven verbruiken veel meer energie om het fabriekje gaande te houden en dan moet dat kropje gewoon goed gevuld zijn. (p.s. mijn duiven zitten in buiten rennen)  Helaas moest ik zaterdag bij het beoordelen van de duiven toch constateren dat de kweekduivinnen (veel) te dik zitten dus gaan deze onmiddellijk op rantsoen.

Het is voor mijn duiven ook weer tijd om ’n M.M.S. kuurtje te geven, ik ben en blijf ’n natuurman (gebruik ’n scala aan natuurproducten) en slechts wanneer duiven aantoonbaar ziek zijn, zal ik medicijnen geven en ’n enkele zwakke broeder gewoon opruimen. Ik heb wel eerder geschreven dat mijn kweekduiven al meer dan 5 jaar, op de vaccinatie prik na (paramixo), nooit medicatie hebben gekregen.  De vliegduiven worden in het seizoen om de 2 weken gecontroleerd en ook hier hoef ik zelden in te grijpen, deze duiven staan natuurlijk veel meer bloot aan stress en besmetting dan de kweekduiven.  De koppen krijgen bij mij de meeste aandacht en bij de minste twijfel blijven ze gewoon thuis, al zijn er prima producten die kunnen zorgen dat de duiven wel 100% zijn maar ook daar ligt het ‘gevaar’ om de hoek. Deze producten kunnen de duiven zelfs ’n boost geven, het riekt bijna na ongeoorloofd gebruik. (voordat je het weet, gebruik je het weken achtereen)  De vergelijking loopt ’n beetje mank maar bij het wielrennen is het gebruik van b.v. paracetamol niet verboden, ruim voordat de finale begint zijn er al ’n paar tabletten doorgeslikt en de ‘versnelling’ doet dan ook geen pijn helaas wordt het gebruik  dan snel gewoon. (men onderzoekt inmiddels het verband tussen de valpartijen en het gebruik van deze ‘verdovende’ producten)  We glijden wat af en bewegen ons op glad ijs dus terug naar de  M.M.S. http://mmswinkel.com/mms1_miracle-mineral-solution.htm   Pracht product om ook dieren te ‘zuiveren” en te genezen. Het protocol staat ook op bovenstaande site.  Ik geef na het seizoen, in december en vlak voor het seizoen ‘n 10 daagse kuur en de duiven reageren er al jaren prima op.

Ad Schaerlaeckens schreef op zijn Blog over Meloxivet of te wel Meloxicam,  prima product van de Farmacie om o.a. zwellingen/kneuzingen (alsmede artrose, reuma) te verminderen. (product staat  op de ‘verbodenlijst’)  Mocht je zelf ’n sporter zijn en af en toe ’n blauwe plek, bult, kneuzing oplopen, gebruik dan eens de zalf of druppels van Traumeel,  bij de meeste drogisterijen wel te koop. Puur natuur en ’n super product en ook voor kneuzingen te gebruiken bij je duiven. Laten we wel bij de les blijven en niet teveel met medicijnen gaan ‘knoeien’, het moet al ’n goeie duif zijn en anders toch gewoon opruimen.

Zaterdag kritische kijk door Steef, Lex, Peter op de duiven…………..pracht middag, ook mooie duivensport!   Bijzondere aandacht kregen de 5 bijgehaalde duiven, 2 goed en de 3 andere prima vliegduiven types maar om uit te kweken? We gaan het toch proberen en zetten ze tegen de beste duivinnen en de jongen eruit zullen we stevig aan de tand voelen.

Eind december  gaan we de kweekduiven koppelen, we hebben al wat ideetjes opgedaan want ‘vrij’ koppelen gaat bij ons echt niet gebeuren.

Van links naar rechts, broer Peter, Steef Duijn en Lex Udo beoordelen de duiven