39#nieuwsvanachterdeduinen#
Afgelopen weekend de
boekhouding in ‘orde’ gebracht, alle aanwezige duiven zijn nu ingevoerd en
gelijk op duifcode gezet. Gemakkelijk voor later om de hok en entlijsten uit te
draaien en voor dit moment heb ik een extra lijst uitgedraaid alleen op code
vliegdoffer en vliegduivin. Momenteel staan er een kleine 50 duiven op deze
lijst, het grote voordeel is dat ook de ouders
van deze duiven erbij staan, altijd handig bij het beoordelen zeker wanneer je
geheugen je wel eens in de steek laat. Tijdens en na de rui heb ik weleens de
grootste moeite ’n duif te herkennen.
Zondagmiddag kwam het
fijne bericht binnen dat we grootouders zijn geworden van een ‘wolk’ van
een kleindochter met de mooie naam Aya. Alles goed en gezond en we hebben getoast op
het nieuwe leven van onze kleindochter.
Op internet, waar
zouden we zijn zonder, vond ik toch weer mooie items en opmerkingen. Zoals;
Wanneer je jonge duiven kweekt en je vlieg met je oude duiven speciaal de
vluchten van 350/750 kilometer en je beoordeeld het jonge spul enkel op hun
prestaties (6x 200 kilometer met windje mee) terwijl ze slechts één of soms 2
vluchtjes van 300+hebben gekregen? Lijkt
niet zinvol en niet fair! Natuurlijk een
gezonde duif met een goed G.P.S. systeempje hoort regelmatig zijn/haar prijs te
vliegen maar de meeste vluchten worden gedomineerd door de ‘snelle’ rakkers.
Zelf houd ik er met de selectie rekening mee maar realiseer mij ook dat wanneer
de jongen een gedegen opleiding hebben gekregen, ze het dan ook als jaarling wel
moeten laten zien op hun vluchten/afstanden. (de afgelopen jaren speelde ik
mijn jongen slechts op de nalijn en ‘moest’ ik wel voorzichtig handelen en liep voor mijn gevoel
een jaartje op achter) In 2017 zal ik
dan ook de goed ingevlogen lichting van 2016 gelijk goed aan de tand voelen.
Een ander leuk
onderwerp was de droge mest methode en dat je daar in het seizoen van af
moet blijven en er zeker ook niet in moet roeren. Maak je het wel schoon (einde
seizoen) wordt er vaak wat oude mest teruggebracht zodat het milieu niet te veel
wordt verstoord. Frappant dat de meeste liefhebbers die de droge
mestmethode/stro/roosters hanteren er van overtuigd zijn dat het de weerstand
ten goede komt, vaak veel minder last hebben van de bekende ziekten en minder
duiven verspelen.
Zondag avond kreeg ik
wat berichtjes binnen met de vraag; ‘ben
jij de Nijman van Team Nijman,
die in Portugal prachtige prestaties heeft neergezet op de Algarve Race’. NIET dus maar mijn felicitaties gaan
uit naar mijn naamgenoot ! (Albert Nijman uit Dinxperlo) Gezien de berichtjes
die ik kreeg is er veel waardering en belangstelling!
Vorige week heeft
mijn club vergaderd om de voorstellen van de afdeling te bespreken, de
uitslag was geen verrassing (zelf was ik niet aanwezig maar ben bijgepraat door
de Vz. van mijn club) In Heemskerk hebben ze geen probleem met de nieuwe Rayon
indeling B, verwerpen het vliegprogramma van de N.P.O. en vinden het voorstel
van onze Afdeling ronduit slecht.
Ik schrijf ‘geen verrassing’, uit alles blijkt dat onze Afdeling
het NPO voorstel niet steunt en wanneer dit een landelijke trend is, dat
afdelingen het landelijke programma niet steunen, moet je als NPO eens goed
achter je oren krabben! Je moet wel eerst draagkracht creëren want anders is
het bij voorbaat gedoemd te mislukken.
Onze vereniging keurt ook het programma 2017 van onze afdeling af maar
dat is ”logisch”, wie verzint het om vluchten op zondag te spelen. Het gevolg is dat er weer een stroom van
verenigingsvoorstellen binnen gaat komen en niemand straks meer door de bomen
het bos ziet. Dat Heemskerk het nieuwe
rayon prima vindt is ook een inkoppertje, van de achtervlucht komen we nu mooi
centraal te liggen, in de nieuwe achtervlucht zitten prima spelers en toppers
maar daar worden we alleen maar sterker van en niet onbelangrijk we vliegen
tegen beduidend meer duiven. We zijn
bijna allemaal individualisten en vragen ons niet af wat ze er in de kop van
Noord-Holland van vinden, want die worden bij rayon D gevoegd. Petten
tegen Medeblik ? Den Helder tegen
Schermerhorn? Het enige rayon in de
breedte. De logica ontgaat mij.
De duiven maken het prima
en zoals het hoort zien we alleen maar ‘bergen’ veren en bijna onherkenbaar
geworden duiven, zo'n geforceerde rui vraagt natuurlijk om extra aandacht in de
vorm van genoeg bouwstoffen voor het vervangen van het verenpak en regelmatig
een lekker fris bad. Je staat er trouwens van te kijken wat er in het bad
achter blijft. Wanneer we eind november
weer glanzende, zijde zachte duiven in handen krijgen weten we dat we het goed
gedaan hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten