29 oktober....

Afgelopen week, zat ik wederom in het buitenland. (ik moet de hoeveelheid vliegkilometers van mijn duiven toch kunnen overtreffen😜). De warmte opzoeken is mij prima bevallen. De dag voordat ik vertrok waren wij in de stromende regen nog een beton vloertje in het duivenhok aan het ‘storten’ en was ik tot in mijn botten verkleumd😕. Je moet wat over hebben voor je duifjes maar dat ongedierte gespuis ben ik meer dan zat.

De laatste jaren is het bestrijden van muizen een moeizame zaak geworden. Goed muizengif is bijna, door allerlei regelgeving, niet aan te komen dus nu alles in werking gezet om het ze zo moeilijk mogelijk te maken om binnen te komen! Dit laatste is ook precies wat de regelgeving beoogd maar wanneer je last hebt is een goed bestrijdingsmiddel best handig. 

De club vergadering van een week geleden was met een uurtje gedaan. Prima, nu afwachten wat de afdeling en uiteindelijk de NPO beslist. 

Met het laatste en definitieve versie van het nationale vliegprogramma kan ik leven, zeker met de 9 jonge duivenvluchten, al starten we nog steeds 3 weken te laat! (Je kan erop wachten dat de laatste vluchten weer ingekort of gecanceld worden door de weersomstandigheden.) 

De Dagfond met 5 vluchten komt er bekaaid af. Vorig jaar zette afdeling 5 nog een zesde vlucht op het programma, Zo ook voor 2024.

Ook bij de kampioenschappen moet men eens goed kijken of je niet in je eigen vlees snijdt. Grootmeester draagt eerder bij tot minder duiven inkorven en minder duiven inkorven zal uiteindelijk tot een hogere vrachtprijs (kunnen) leiden. Het is momenteel een wirwar van kampioenschappen die soms ook nog zijn samengesteld uit diverse onderdelen. Het ‘grootmeester’ heeft wel degelijk aanzien gekregen maar enige aanpassing is wel wenselijk. 

Ik sprak hier kortgeleden nog over met een rekenaars die voorstelde ga terug naar 1 op 20 want dat is vaak het gemiddelde van de hoeveelheid duiven die een liefhebber inkorft.

Zelf sta ik er als volgt in. Voor het seizoen ken je de kampioenschappen en puntentellingen, indien je een kampioenschap ambieert zal je een strijdplan moeten maken,want anders is het mission impossible. Alleen maar chapeau en een buiging wanneer het lukt!! 

Wederom is een spraakmakende verkoop succesvol geweest, de ruim 300 duiven van Dirk van Dyck brachten meer dan 2.2 miljoen euro op. Wat moeten die andere verkopingen (Jellema, PEC en Koopman) straks wel niet opbrengen? 

21 oktober

Zaterdag 21 oktober.. 

Wederom een weekje van stof en veren, want de rui is bij de vliegduiven goed ‘ingevallen’. De kweekduiven, duiven die daarvoor doorgaan, zijn met hun laatste pen(nen) bezig maar verder zijn die alweer redelijk glad en toonbaar. Het zal nog wel de nodige tijd duren voordat de andere duiven ook zover zijn.

Deze week ook weer wat werkzaamheden aan de rennen verricht. Zuurstof krijgen ze genoeg want de voorzijde staat, met DROOG weer, grotendeels open. Daarnaast mogen ze nog steeds regelmatig hun rondjes maken, beetje in beweging blijven kan volgens mij nooit kwaad.

Zelf ben ik nog een weekje wezen fietsen in Italië en wel in Puglia/Apulië. Glooiend landschap met af en toe venijnige klimmetjes. Beweging genoeg met een temperatuurtje boven de 30 graden. Het is de streek van karakteristieke huisjes/Trulli, maar ook bekend om zijn wijn (Primitivo) en olijfbomen. Helaas heeft een bacterie vat gekregen op deze bomen en is het inmiddels één groot olijfbomen kerkhof, miljoenen bomen hebben het loodje gelegd. Zo heeft elk land/streek zijn eigen probleempjes. 

Thuis gekomen pakte ik de verzorging van de duiven weer op. Ik zag in mijn mailbox de agenda van de afdeling voorbijkomen incluis de nodige ingezonden voorstellen van de clubs. Deze keer geen ellenlange lijst met eigenbelangetjes, maar de nodige voorstellen waar de afdeling een positief stemadvies over gaf. Gezien ons vervoer, wat grotendeels door afdeling 5 wordt verzorgd, zijn we afhankelijk van het vliegprogramma wat afdeling 5 gaat vliegen. Ons programma moet aansluiten want uit de pas lopen is organisatorisch niet handig. 

Inmiddels (20-10-2023) is het definitieve voorstel Nationaal vliegprogramma 2024 gepubliceerd en ‘keren’ wij terug naar nagenoeg het programma 2023. Dus geen dubbele inkorvingen op donderdag! We beginnen met de oude duiven één week later dan in 2023, de jonge duiven opnieuw half juli met 9 vluchten waarvan 4 vluchten boven de 300km.

Verder weinig te melden, niet voor niets noemen we dit het ‘stille’ seizoen. Maar stil in verzorging is het zeker niet! 

Het is deze maanden minder werk, 1 keer per dag voeren, geen strak schema om ze los te laten, minder hokken schoon te maken, minder duiven. Zelf neem ik met grote regelmaat duiven in de hand, gewicht en gezondheid checken is in mijn optiek het belangrijkste. Iedereen doet het op zijn eigen manier en dat is maar goed ook. 

Vrijdagavond heb ik de vergadering van de club bijgewoond (veel verhinderingen) en zo vloog een week weer voorbij😘

14 oktober................

 

Wat mij opviel de afgelopen weken……….

De komende maanden staan een paar bijzondere verkopingen op stapel die de landelijke publiciteit vast gaan halen.

Voor de marathonmannen is de verkoop van Jellema, op Pipa, straks één in het oog springende, zelf komen de mannen van Pipa met de verkoop van hun kweekstal PEC.  Beide verkopen zijn niet totaal, toch zullen de prijzen wel door het dak gaan. Beide hokken houden een paar jaargangen achter, plus een paar oudjes. Geloof maar dat ze van alle goede duiven nog tientallen nazaten houden. Bij PEC gaan ze gewoon door met kampioenen te kweken want van de super duiven weten ze het uitzonderlijke genotype en DNA. Ik heb wel bewondering. Klap op de vuurpijl ook het bericht dat Gerard Koopman na het seizoen 2024 (speelt alleen nog oude duiven in 2024) gaat stoppen met de actieve sport in Nederland (wel nog wat olr)

Zag nog een mooie verkoop van bonnen en jonge duiven op Pigeoncom.com Het betreft een verkoop voor het goede doel nl het Maxima kinderziekenhuis. De schenkers hebben echt hun best gedaan. Voor de eigenaren van de verkoopsite ook een grote pluim dat zij dit belangeloos organiseren.

Op eigen hok zijn de laatst gekweekte jongen vertrokken, de broedhokken van de vliegers en kwekers zijn gesloten maar ze zitten allemaal nog bij elkaar.  Zo ook de jonge duiven, de rui is aardig ingevallen dus waarom zal ik iets veranderen. Het versnellen van de rui hoeft van mij niet, dus geen karnemelk en trukendoos, zonder ruien ze ook vast en zeker uit. Gezond zijn en blijven is het credo met zo min mogelijk pillen en poedertjes. Eind oktober haal ik de kweekduiven wel uit elkaar en in december de vliegduiven.

Zoals ik het nu kan bekijken zal het kweekhok uit 15 koppels bestaan, daarnaast 16 weduwnaars en 32 duivinnen.  Wederom zijn 2 hokken bestemd voor de jongen van 2024.  Jonge duiven zie ik als uittesten en hoop een ‘echte’ maar in ieder geval een paar ‘knappe’ onder de pannen te krijgen. De garantie dat een prima jonge duif ook als oude duif een topper wordt heb je niet. Toch zullen alle aanwezige jonge duiven het hele programma moeten spelen (duiven voor de nalijn, heb ik liever niet). De duiven die zich op vluchten met 2 nachtenmand laten zien hebben een plusje, want MF/DF heeft mijn voorkeur. Nu is het te hopen dat we voor de jonge garde genoeg vluchten van 300 tot 450/500 km op het programma krijgen en ze ook vervlogen kunnen worden!!  Hopelijk heb ik voor 2024 een redelijke lichting jaarlingen want het was in 2023 ‘zeuren’ met de oude duiven.

Ik maak gebruik om de nieuwe site van de Nederlandse Groep van Keurmeesters, nvgk.nl, onder de aandacht te brengen. Voor de Covid uitbraak werden nog 400 keuringen verricht, helaas is dat gezakt naar zo’n 170!

Genoeg keurmeesters staan te popelen om aan de slag te gaan. Het is voor de verenigingen en leden een mooie gelegenheid elkaar te spreken en elkaars duiven te bewonderen. Je kan als club aangeven in welke klassen gekeurd moet worden. Genoeg mogelijkheden. Bekijk de vernieuwde site en organiseer een leuke tentoonstelling. (Zelf ben ik niet meer beschikbaar, want ik ben vol geboekt)

De afgelopen tijd samen met Dirk het kweek, weduwnaars en weduwen hok in orde gemaakt voor 2024. Wel lekker zo’n handig teamlid😏. Ik denk dat wij een ‘probleem’ hebben verholpen. Nog 2 afdelingen jonge duiven te gaan….

Vorige week Vrijdag kwam ‘op de hoogte binnen’ en viel mijn oog op een alternatief vliegprogramma wat was ingediend. 2 liefhebbers hebben de moeite genomen het nodige op papier te zetten, dus heb ik het serieus gelezen. Best bijzonder dat de NPO dit plaatst! Ik denk dat het tactiek is. Bestuurders brengen wel meer een alternatief voorstel in wat totaal ridicuul is, om hun eigen voorstel kracht bij te zetten. Ridicuul omdat het in mijn ogen naast de waarheid en lachwekkend is.

Bedenk dat de programma’s 20 jaar geleden nog niet zo slecht waren en ja we gaan 2024 in en tijden veranderen en aanpassingen zijn nodig. Om nu alles op de verliezen jonge duiven te gooien en de ‘overwerkte’ vrijwilligers gaat mij te ver. (ik ken veel liefhebbers die al jaren weinig achterblijvers op de jonge duivenvluchten hebben. Die moet je serieus nemen) Zit je in een neerwaartse spiraal dan geef je al snel geen duifjes meer mee. Resultaat je gaat steeds minder arbeid in je duiven steken omdat het toch niet gaat en dan is het gedaan. Beleid maken om deze groep binnenboord te houden, is dat de weg?

Vorige week Zaterdag was de jaarlijkse feestavond/kampioenenhuldigingen van de club. Ik was verhinderd, hopelijk kan ik volgend jaar weer acte de préséance geven.

Paar dagen Portugal

 

Deze week stond vooral in het teken van de OLR Algarve Great Derby waar wij als team aan meedoen. 6 Duiven ingestuurd en 5 duiven in de semi-final. Wij zijn dan ook gedrieën afgereisd naar Portugal om de finale ‘live’ te aanschouwen maar ook te genieten van de andere geneugten van Portugal. Wij besloten een dag eraan vast te plakken om ook de finale van de GOLDEN Algarve te bezoeken. 2 evenementen achter elkaar, dus veel duiven praat in het verschiet, maar ook vergelijkend warenonderzoek tussen deze 2 one loft races. Dit jaar is een test jaar, in 2024 willen wij weer op een race acte de préséance geven.

Vorige week zaterdag was eerst de semi-finale van nog geen 300 km. Goede omstandigheden (het hitte protocol is daar onbekend ) De wind uit noordelijke richting, wat inhoud wind op de staart! Ze vliegen van noord naar zuid. Nu de realiteit, ze gingen slechts naar 250 km, vanwege elders mist. Een vroege lossing zat er ook niet in. Zelf constateerde ik dat ze vrijdagnacht na 24.00 uur nog duiven aan het inkorven waren. Vervolgens moeten ze nog 300 km rijden, dat laatste werd dus ingekort. Resultaat de duiven waaiden met ruim 80 km/u naar huis. 100,140,195,250km zijn de respectievelijke afstanden van de 4 prijsvluchten. Toch arriveerden 200 duiven de dag van lossing niet op het hok. De finale zal met zo’n dikke 1500 duiven gevlogen worden. Onze duifjes, 5 stuks, waren 45 minuten na de eerst geconstateerde duif allemaal present. Potten breken ze niet, maar we hebben ook geen Vitesse duiven ingezonden. De finale wordt vervlogen op 480 km. 5 duifjes in de strijd.

Mijn eerste indruk van de AGD is (nog) niet geweldig. De communicatie was en is summier vergeleken bij andere olr. Lofts. Het activeren was een drama. Zelf vind ik in aanloop naar de finale de opbouw niet denderend. Te weinig kilometers wat de duiven in de finale weleens kan opbreken. Geen training of prijsvlucht die ‘hard’ was, dat bewijzen de cijfers wel 1793 dv op de 1^e africhting en nog 1736 in de semi final, dat is ‘knap’ maar niet echt selectief. Wel ‘goed’ vergeleken bij de andere race in de Algarve.

Van 6900 1^e africhting naar in 3900 dv. in semifinale. Zij vervlogen de halve finale met 290 km. Tijdens deze halve finale bleven 700 duiven achter. Dit zijn de cijfers van de GOLDEN Algarve. Beide hokken liggen 45 km van elkaar af.

Vrijdag de finale AGD. Zaterdag de finale Golden Algarve. Afstand nagenoeg gelijk, maar wel op verschillende dagen.

Donderdagmorgen in het vliegtuig gestapt, bij aankomst in de taxi en richting ons appartement gereden. Je vermaakt je zo’n eerste dag wel in deze stad. Toch zijn we in de middag naar de hokken van de AGD gereden, waar ze met een heel team bezig waren de duiven in te korven onder toeziend oog van de president van de FCI. Ik vroeg of ik mocht meehelpen. Graag maar na 15 minuten hield ik het voor gezien. Ik wilde de duiven even voelen en bekijken, hoever is de rui, hoe is het gewicht etc. Daarna met de loft manager naar de lege hokken gelopen, bekeken en werden onze vragen openhartig beantwoord. De eerste dag vloog om.

In de loop van vrijdag (middag) zijn we naar het AGD-loft gereden. De omstandigheden in Faro en omgeving zijn prima, maar warm, temperatuurtje 30 graden. Echter 500 km noordelijker en meer in het binnenland ligt de temperatuur hoger, de wind is oostelijk maar ook een beetje windje mee Ingrediënten die kunnen zorgen voor een stevige vlucht. De organisatie had wel de afstand teruggebracht naar 420 km. In Nederland zouden alle alarmbellen afgaan, in Portugal zijn ze blij wanneer de duiven op de afgesproken dag gelost kunnen worden, want veel duivenhouders zijn afgereisd. “The show must go on”.

Ik zit daar zelf wat dubbel in, begrijp dat wanneer 30 duiven gelijk arriveren en met 60 minuten 30 % thuis is, het minder heroïsch is. Zoals vaak is het op de finale dag ‘gehaktdag’ maar velen komen de volgende dagen nog na.

Het speculeren kon beginnen, sommige liefhebber hielden het op 80 km/u, zelf hield ik het op 6 uur vliegen. De eerste 2 tikten de 70 km aan, maar traag en mondjesmaat kwamen wat duifjes thuis. Ik heb 25 duiven zien vallen, geen duif die door zijn pootjes zakte! Om 19.45 uur waren slechts 103 duiven geconstateerd. Velen zullen nog volgen maar dit was een loodzware editie. De volgende morgen wordt onze duif op plek 127 geconstateerd, in de loop van de dag staat de teller op 3 van de 5 duiven thuis. Einde 2e dag zijn totaal 780 duiven gearriveerd v.d. 1550.

Wij waren inmiddels al rond de middag afgereisd naar De Golden Algarve. Deze vlucht werd niet ingekort, (bleef 500 km) de wind was krachtiger en meer op de kop.

De Golden Algarve is beter georganiseerd dat zie je aan de hele entourage, heel veel publiek maar dit alles zegt deze keer niets…7.45 uur los en om 20.00 uur nog GEEN DUIF THUIS OP ! Ook zondag zullen genoeg duiven komen, om 16.00 uur zijn er ruim 700 gearriveerd. 

Wat leren wij hiervan? Duiven kunnen goed tegen warmte maar kort de afstanden in  naar 300 of 350 km naargelang de wind. De Vrijdag race met 35 graden, weinig wind, 420 km geeft een harde race maar velen komen na. Echter 35 graden met kopwind en 500 km is een brug te ver.

Tot zo ver, ik heb samen met Steef en Dirk genoten van het land, de zon, de duiven praat en ben trots op onze duifjes. 

Wees niet te negatief, oordeel niet te snel, zeker wanneer je nooit hebt meegedaan. In Nederland hebben we het hitteprotocol waar ik soms ook niets van snap en wat te snel wordt ingezet. Wanneer je het te laat inzet krijg je bovenstaand verhaal.  Wat is de gulden middenweg?