Deze week stond vooral in het teken van de OLR Algarve Great
Derby waar wij als team aan meedoen. 6 Duiven ingestuurd en 5 duiven in de
semi-final. Wij zijn dan ook gedrieën afgereisd naar Portugal om de finale ‘live’
te aanschouwen maar ook te genieten van de andere geneugten van Portugal. Wij
besloten een dag eraan vast te plakken om ook de finale van de GOLDEN Algarve te
bezoeken. 2 evenementen achter elkaar, dus veel duiven praat in het verschiet,
maar ook vergelijkend warenonderzoek tussen deze 2 one loft races. Dit jaar is
een test jaar, in 2024 willen wij weer op een race acte de préséance geven.
Vorige week zaterdag was eerst de semi-finale van nog geen
300 km. Goede omstandigheden (het hitte protocol is daar onbekend ) De wind uit noordelijke richting, wat inhoud wind op de staart! Ze vliegen van
noord naar zuid. Nu de realiteit, ze gingen slechts naar 250 km, vanwege elders
mist. Een vroege lossing zat er ook niet in. Zelf constateerde ik dat ze vrijdagnacht
na 24.00 uur nog duiven aan het inkorven waren. Vervolgens moeten ze nog 300 km
rijden, dat laatste werd dus ingekort. Resultaat de duiven waaiden met ruim 80
km/u naar huis. 100,140,195,250km zijn de respectievelijke afstanden van de 4
prijsvluchten. Toch arriveerden 200 duiven de dag van lossing niet op het hok.
De finale zal met zo’n dikke 1500 duiven gevlogen worden. Onze duifjes, 5 stuks,
waren 45 minuten na de eerst geconstateerde duif allemaal present. Potten
breken ze niet, maar we hebben ook geen Vitesse duiven ingezonden. De finale
wordt vervlogen op 480 km. 5 duifjes in de strijd.
Mijn eerste indruk van de AGD is (nog) niet geweldig. De
communicatie was en is summier vergeleken bij andere olr. Lofts. Het activeren
was een drama. Zelf vind ik in aanloop naar de finale de opbouw niet denderend.
Te weinig kilometers wat de duiven in de finale weleens kan opbreken. Geen
training of prijsvlucht die ‘hard’ was, dat bewijzen de cijfers wel 1793 dv op
de 1e africhting en nog 1736 in de semi final, dat is ‘knap’ maar
niet echt selectief. Wel ‘goed’ vergeleken bij de andere race in de Algarve.
Van 6900 1e africhting naar in 3900 dv. in semifinale.
Zij vervlogen de halve finale met 290 km. Tijdens deze halve finale bleven 700
duiven achter. Dit zijn de cijfers van de GOLDEN Algarve. Beide hokken liggen 45
km van elkaar af.
Vrijdag de finale AGD. Zaterdag de finale Golden Algarve. Afstand
nagenoeg gelijk, maar wel op verschillende dagen.
Donderdagmorgen in het vliegtuig gestapt, bij aankomst in de
taxi en richting ons appartement gereden. Je vermaakt je zo’n eerste dag wel in
deze stad. Toch zijn we in de middag naar de hokken van de AGD gereden, waar ze
met een heel team bezig waren de duiven in te korven onder toeziend oog van de
president van de FCI. Ik vroeg of ik mocht meehelpen. Graag maar na 15 minuten
hield ik het voor gezien. Ik wilde de duiven even voelen en bekijken, hoever is
de rui, hoe is het gewicht etc. Daarna met de loft manager naar de lege hokken
gelopen, bekeken en werden onze vragen openhartig beantwoord. De eerste dag
vloog om.
In de loop van vrijdag (middag) zijn we naar het AGD-loft
gereden. De omstandigheden in Faro en omgeving zijn prima, maar warm,
temperatuurtje 30 graden. Echter 500 km noordelijker en meer in het binnenland ligt
de temperatuur hoger, de wind is oostelijk maar ook een beetje windje mee Ingrediënten
die kunnen zorgen voor een stevige vlucht. De organisatie had wel de afstand
teruggebracht naar 420 km. In Nederland zouden alle alarmbellen afgaan, in
Portugal zijn ze blij wanneer de duiven op de afgesproken dag gelost kunnen worden,
want veel duivenhouders zijn afgereisd. “The show must go on”.
Ik zit daar zelf wat dubbel in, begrijp dat wanneer 30
duiven gelijk arriveren en met 60 minuten 30 % thuis is, het minder heroïsch is.
Zoals vaak is het op de finale dag ‘gehaktdag’ maar velen komen de volgende
dagen nog na.
Het speculeren kon beginnen, sommige liefhebber hielden het
op 80 km/u, zelf hield ik het op 6 uur vliegen. De eerste 2 tikten de 70 km aan,
maar traag en mondjesmaat kwamen wat duifjes thuis. Ik heb 25 duiven zien
vallen, geen duif die door zijn pootjes zakte! Om 19.45 uur waren slechts 103 duiven
geconstateerd. Velen zullen nog volgen maar dit was een loodzware editie. De
volgende morgen wordt onze duif op plek 127 geconstateerd, in de loop van de
dag staat de teller op 3 van de 5 duiven thuis. Einde 2e dag zijn totaal 780
duiven gearriveerd v.d. 1550.
Wij waren inmiddels al rond de middag afgereisd naar De
Golden Algarve. Deze vlucht werd niet ingekort, (bleef 500 km) de wind was
krachtiger en meer op de kop.
De Golden Algarve is beter georganiseerd dat zie je aan de
hele entourage, heel veel publiek maar dit alles zegt deze keer niets…7.45 uur
los en om 20.00 uur nog GEEN DUIF THUIS OP ! Ook zondag zullen genoeg
duiven komen, om 16.00 uur zijn er ruim 700 gearriveerd.
Wat leren wij hiervan? Duiven kunnen goed tegen warmte maar
kort de afstanden in naar 300 of 350 km
naargelang de wind. De Vrijdag race met 35 graden, weinig wind, 420 km geeft
een harde race maar velen komen na. Echter 35 graden met kopwind en 500 km is
een brug te ver.
Tot zo ver, ik heb samen met Steef en Dirk genoten van het land, de zon, de duiven praat en ben trots op onze duifjes.
Wees niet te negatief, oordeel niet te snel, zeker wanneer
je nooit hebt meegedaan. In Nederland hebben we het hitteprotocol waar ik soms ook niets van snap en wat te snel wordt ingezet. Wanneer je het te laat inzet krijg je bovenstaand verhaal. Wat is de gulden middenweg?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten