1 februari

De laatste tijd volg ik weer wat meer diverse verkoopsites, puur belangstelling en tijdvulling. Het seizoen is afgelopen en het lijkt wel of iedereen zich op de verkoopmarkt heeft gestort. Ik kan niet nalaten de stambomen uit te pluizen, naar de ogenfoto’s te gluren maar vooral te kijken wat zo’n ‘super’ duif nu gewonnen heeft en anders wel te kijken hoeveel bruikbare nazaten hij of zij op de wereld heeft gezet.

Onvoorstelbaar veel duiven (oude) die te koop worden aangeboden hebben niets noemenswaardig gewonnen en toch….brengen ze veel geld op. Nazaten hebben ze vaak ook nog niet op de wereld gezet. Puur op afstamming worden ze verkocht en vaak hebben de ouders en grootouders nog geen pepernoot gewonnen, sterker nog ze hebben vaak nog nooit ‘rondgevlogen’. Natuurlijk worden er ook ‘echte’ verkocht maar deze zijn schier onbetaalbaar en mocht je toch al geïnteresseerd zijn kan je beter bij het ‘jonge’ spul kijken. Zelf heb ik samen met broer Peter in het grijze verleden wat duifjes gekocht via het internet. We keken altijd wel of beide ouders zelf kopprijzen hadden behaald. Uit 2 goed vliegende duiven, heb je toch vaak iets meer kans ‘n ‘knappe ’te halen. Blijft er altijd ’n risico aan kleven, want je hebt het duifje niet in de hand gehad….Wij hebben in ieder geval 2x ‘geluk’ gehad en dan mag je niet mopperen.( jonge Doffer van Gerard van de Berg en  jonge duivin van Geert Munnik)

Oost Europa, Azië en vooral China zijn de grote afzetmarkten en je neemt aan dat ze de teksten en behaalde prijzen netjes vertalen en als je het dan niet goed leest en wilt zien is het eigenschuld. Maar nu komt het……zijn er ’n aantal Belgen die willens en wetens ook nog eens de stamkaarten vervalsen, dieper kan ’n mens niet vallen. Hoelang gaat dit nog goed? De heer Geerts heeft ’n eigen Blog waarop hij in onnavolgbaar Vlaams, dit soort praktijken aan de kaak stelt.

Zijn laatste column; op  www.komkom.be   

U zegt het maar zelf

HET IS KIEZEN TUSSEN TWEE KWALEN.

REPUTATIE OF FRAUDE

Er is niks mis met duiven verkopen. Er is ook helemaal niks mis met hele dure duiven. Het loopt alleen heel erg en zwaar fout als mensen de zaak beginnen te tillen. Als er fraude in het spel begint te sluipen. En als fraude op de duur ook nog eens gewoonte wordt, is het hek helemaal van de dam. Honderdduizend frank uit een kind van... Het is niet niks.

Moeten we aannemen dat de duivensport mogelijk alle pedalen kwijt is gespeeld? Wellicht wel. Vroeger (heel vroeger) waren de meeste duivenliefhebbers nog enigszins te vertrouwen: vandaag de dag is dat niet meer het geval. Geld en eigenbelang hebben een stuk eerlijkheid verdrongen. Gevolg: mensen gaan dan gekke dingen proberen. Tot finaal het vertrouwen knakt wegens opgelicht... Zeg nu zelf: jij en ik, wij zouden een duif kopen voor honderdduizend frank. We betalen, we stellen ons daar geen enkele vraag bij. Goedgelovig als we zijn... Maar gij en ik: wij vragen en eisen wel twee jaar garantie op werkuren en wisselstukken als we een nieuwe vaatwasser van zeshonderd euro ergens gaan kopen. Fabrieksgarantie en winkelgarantie. Omdat we de zaken niet vertrouwen. Maar een duif... Neen, dat is geen probleem. Dat komt allemaal wel in orde. Tot blijkt dat ge zwaar gekloot bent. Duiven van naast de nest, weet je wel. Klaar, de stamkaart klopt dan wel. Maar niet de duif.

Op deze manier worden vandaag wellicht duizenden valse duiven verkocht en verhandeld. Papieren duiven waar je niks mee kunt... En als koper heb je geen enkel verhaal omdat er geen garanties zijn. We worden als een kat in de zak gezet. En het is nu net wat echt wel één keer moet gaan stoppen. Nogmaals: dat duiven heel duur de markt op gaan... Geen probleem. Het moet alleen correct blijven. Dus met DNA... Van de moeder en de vader. Plus ook nog eens van de ouders van de moeder en van de vader... Zo hoort het te gaan. En als dat niet kan, moet het gesjoemel gestopt. Einde verhaal...

Doping in de sport. Tsja... Valse pedigrees in de duivenmelkerij zou wel eens veel erger en smakelozer kunnen zijn dan we ons kunnen voorstellen. En neen, het is niet nieuw. Eric Limbourg is niet de eerste... Een jaar of zeven geleden kwam ook al zo'n zaak aan het licht. Een makelaar verkocht aan een niet onbemiddelde en Duitse eigenaar van een transportbedrijf een boel jongen uit een topduif. Voor heel veel geld... Ook toen al kwam uit dat de man zwaar bedrogen werd. Valse jongen... Ze hebben één en ander onder mekaar geregeld achteraf. De makelaar is op zijn knieën gevallen, hij is mits een forse schadevergoeding absolutie gaan vragen. Het is geregeld... Om maar de zeggen dat valsheid in geschriften in het duivenspel niet een plaag van vandaag is. Alleen in het geval van Erik Limbourg wordt de zaak nu plots veel zwaarder gespeeld. Vrijdag moet de KBDB hieromtrent recht spreken.

Het worden spannende uren. Het wordt op zijn minst een heel spannende vrijdag. En wat het finale resultaat ook zal zijn... We moeten als duivensport uit de zaak Limbourg/Vandersanden dringend en op staande voet lessen trekken. De complete Belgische duivensport moet zijn reputatie (als die er nog is) vasthouden. En opwaarderen... Doen we dat niet dan geven we een stuk maffia (of hoe je dat ook noemt) simpelweg vrij spel... Vraag is of dat de bedoeling mag zijn? (10-10-2012)

Deze week ook samen met mijn maat E.J. de nodige duiven in de hand genomen. Na veel andere leuke dingen de afgelopen 6 weken, werd het weer eens tijd het duivenhok in te gaan. Nieuwsgierig naar wat is er na mijn selectie was over gebleven, hebben we samen alle jonge duiven bekeken en beoordeeld. De betere en goed gebouwde zijn nooit het punt van discussie , die daar net onder, zijn gesprekstof en zoals vaak eindigen die gewoon in de kliko. Dus deze week zijn er weer ’n paar minder. De oude duiven nemen we niet in de hand, zijn nog te ver in de rui en het is ook niet nodig, de mand en gezondheid selecteert de oudjes!

Inmiddels is de definitieve agenda van de Afdeling binnen en zoals ik vorige week al schreef en voorspelde, zijn alle voorstellen afgewezen. Dat kan dus ‘n ‘rappe ’vergadering worden, 2013 zal qua vliegprogramma, tijden, plaatsen en vervoer niet zoveel  gaan afwijken van 2012. We kunnen onze plannen maken en maar hopen dat het weer wel t.o.v. 2012 wat veranderingen zal laten zien.

Zaterdagmiddag naar de feestavond van Rayon A geweest, donderdag werd ik gebeld door de voorzitter, die mij uitnodigde. Dus, hup zaterdag richting Alkmaar naar de ijsbaan want daar ergens moet de locatie wezen. Ooit heel lang geleden ben ik er eens geweest omdat dr. Van der Sluis daar was om duiven in te enten. Genoeg kennissen en bekende om ’n praatje te maken en je kan allicht weer wat van elkaar leren. 

Zo, net terug uit Alkmaar. De liefhebbers van Rayon A hebben daar  toch ’n mooie locatie met genoeg parkeerruimte. Wat vooral  opvalt is de ruimte, genoeg tafels en stoelen en je zit niet als haringen in ‘n ton. De avond werd vlot door Cees de Wildt aan elkaar gepraat en zij kiezen er voor alleen de top 5 naar voren te roepen en dat in 2 gedeelten. De overige prijswinnaars krijgen hun diploma uitgereikt aan hun tafel. Geen slecht idee en de aandacht voor de ‘toppers’ blijft wat langer gevangen. ( al blijft ook in dit rayon de grote massa er gewoon doorheen kletsen) Een heerlijk chineesbuffet stond klaar, tussendoor nog ’n bonnen verkoop van ’n stuk of 10 liefhebbers en deze werden vakkundig aan de man gebracht en leverde mooi geld op.  16.00 uur aanvang en om 20.00 uur waren alle plichtplegingen achter de rug. Uiteraard zullen er genoeg melkers er nog ’n uurtje aan vastplakken. Voor mij was het de hoogste tijd en ik werd nog blij verrast door ’n prachtig boeket bloemen, dat werd aangeboden door de commissie van rayon A als dank voor de inzet in de lossingscommissie. Een prachtig gebaar, dank daar voor en sowieso de complimenten aan de Rayoncommissie. Ze verzorgen toch maar weer een mooie avond, het lijkt allemaal zo gewoon en van zelfsprekend, maar……..dat is het niet!