De tijd vliegt om

De week vloog om en er is niet zoveel ‘nieuws’ te melden. Bij de meeste clubs zijn ze druk bezig de jaarlijkse tentoonstelling voor te bereiden, het vergaderen zit er voorlopig wel op en verder is het vrij  rustig. Volgend weekend de Noord-Hollandse kampioenen dag en dat brengt mij gelijk even op de “bonnenverkoop”. Op duivennet staan 2 verkopingen van geschonken bonnen van topliefhebbers uit onze provincie, of men weet het niet, of er is geen interesse, misschien is het geld op, maar in ieder geval wordt er tot nu toe ontzettend slecht/laag geboden.( op ’n paar uitzonderingen na)

http://www.duiven.net/verkoopfr/ kijk bij de nacht van de KWF en N-H kampioenendag!

Eind deze maand gaat menigeen zijn duiven alweer koppelen maar dat gaat bij mij mooi nog niet gebeuren. De kweekduiven zijn zo goed als door de rui en zien er prima uit en laten we eerlijk zijn dat moet ook! Begin januari ga ik ze wel zetten en misschien ook wel 1 hok vliegduiven. In 2013 gaan we alles ’n beetje qua tijd naar voren trekken, enerzijds omdat ik komend jaar de ‘natour’ zeker niet zal vliegen en dus ook geen zomerjongen aan zal gaan houden. Anderzijds broer Peter ook meer ‘vroege’ jongen wil hebben. Blijft er niets anders over om samen ’n nieuwe planning te maken en zullen er eieren overgelegd moeten gaan worden onder de vliegkoppels. Samen met Peter dus even de planning maken en dat is best even puzzelen want mijn kweekduiven zijn omdat ze volop in de buitenlucht zitten en de hokken verstoken zijn van elektriciteit, trage legger de 1^e rondes. Misschien ga ik ze wel wanneer de datum vaststaat, eerst ’n keer voorkoppelen, maar goed dat is voorlopig van latere zorg. Eerst maar eens de vliegduiven ‘goed’ door de rui heen helpen.

Deze week ’n Zeeuwse sportvriend op bezoek gehad. In 2011 had hij ’n jonge duif van mij opgevangen en deze wilde niet meer terug naar huis. Nu had dat duifje al ’n mooie vroege prijs( bij mij) gevlogen op de eerste vlucht en blijft dan vervolgens achter. Jammer maar kan gebeuren, Leo vond het wel ’n knap beestje dus het eigendomsbewijs verhuisde richting Zeeland. Nu komt dat duifje uit mijn koppel 2, of te wel uit een zoon van de ‘02’van Steef en Leo was er in 2012 best content mee. Het is altijd plezierig wanneer je duif wordt aangemeld, nog leuker wanneer iemand er blij mee is en woensdag kreeg ik het doffertje weer in handen, Leo had de duif meegenomen naar Heemskerk (op mijn verzoek) toen hij mij kwam bezoeken. Pracht doffer, goed gebouwd en prachtig oog. Samen met Peter had ik ’n koppeltje duiven klaargezet plus nog ’n laat jong. Duiven waar je mee vooruit kan. In 2013/14 zullen we het wel horen. Leo bedankt voor de leuke attenties en veel succes met de duiven.

Ook maar eens gekeken wie de winnaars zijn bij de “Nationale” kampioenschappen en WHZB, bij dat laatste kampioenschap heb ik niets te zoeken, bij “ Best of The Best” is nog niets bekend maar daar heb ik bij de dagfond wel 2 duiven die ’n redelijk coëfficiënt hebben. Maar tot mijn stomme verbazing kom ik wel mijn naam tegen bij de nationaal hok kampioenschappen. De puntentelling is ’n mix van on en aangewezen duiven in combinatie met de hoeveelheid duiven waarmee je hebt gespeeld.
Iedereen doet automatisch mee en al kan en moet het beter kunnen, eindig ik bij alle 3 de oude duiven categorieën bij de eerste 500.
Vitesse Nationaal hokkampioenschap 149^e, Midfond 250^e en dagfond 467^e, snel lezen en vergeten, maar we zijn toch wel op de goede weg.

Zaterdag kwamen Steef en Rens met ’n paar Poolse sportvrienden langs, altijd leuk.  Al valt het niet mee in het Engels goed te communiceren maar als je ze ’n goede duif in handen geeft, hoef je niet veel te vertellen. Deze mannen zijn buitengewoon goed geslaagd met duiven van Steef en ook ik heb mijn hok opgebouwd met het allerbeste van Steef. Het meest geslaagd is natuurlijk Lex Udo, wonderbaarlijk goed hoe de duiven van Steef weer ‘pakken’’ op de nazaten van de ‘Marvin’ en de duiven van Rens van de Zijde, gewoon super! Kijk maar eens op PIPA voor de reportage.

Onder de koffie waren de mannen vooral geïnteresseerd in het spel met de duivinnen, training, voeding, wel of niet bij elkaar, tonen en toen ook nog het spelen met 2 duivinnen op 1 doffer ter sprake kwam werd de verbazing nog groter.  Nu weten we allang dat vele wegen naar Rome leiden en deze mannen zullen hun eigen plan moeten gaan trekken, ze hebben gesprekstof genoeg straks tijdens hun lange reis terug naar huis. Jonge kerels, super gemotiveerd, een dag lang in de auto zitten vervolgens ’n dag duiven kijken en dan weer terug, niets is hun te veel. De duivensport leeft en bloeit daar in Polen en zij behoren bij de winnaars dankzij de inbreng van de duiven van Steef.