Back in Town

Back in Town

Zo we zijn weer thuis na ruim 3 weken deel uitgemaakt te hebben van een team van begeleiders van een groep wielrenners die de Tour de France  “one Day Ahead” hebben gefietst. Kippenvel toen we Parijs binnen kwamen en we uiteindelijk 40 van de 43 renners veilig en gezond  over de finish zagen komen. Al die weken absoluut geen tijd gehad om aan de duiven te denken of uitslagen te bekijken, ook slecht internet was hier debet aan maar vooral geen tijd. Alle dagen, op de 2 rustdagen na, om 5.00 uur uit de veren en geen avond voor 24.00 uur het bed in. Deze Tour was voor de renners slopend, meestal 200 kilometers met de nodige cols en dagen temperaturen boven de 40 graden maar ook voor het team killing door de werkdruk, de immense verplaatsingen en het enorme slaap te kort. Zelf was ik ook nog verantwoordelijk voor de inkoop van de proviand onderweg en bevoorrading van de verzorgingsposten waar van ik er zelf ook nog 2 voor mijn rekening nam. Meer dan 400 liter vocht en 40 kilo kwark om maar eens 2 producten te noemen waren vast onderdeel van het lijstje en menig caissière was de wanhoop nabij wanneer zij mij met meer dan 5 grote winkelkarren zagen aankomen. Bij de bakkertjes onderweg werden croissants op gekocht en de verkoopsters keken mij met grote ogen aan wanneer ik zei “alles, toute”

 O ja ik mocht ook nog meefietsen wanneer de tijd dat toeliet, op de proloog en de rustdagen na heb ik geen fiets aangeraakt en je kunt wel begrijpen waarom, het was een feest om dit mee te maken en heb er geen spijt van om het duivenspel voor een jaartje op een laag pitje te hebben moeten zetten maar ik heb vaak gedacht aan de woorden van een goede vriend, die na onze fietstocht door Tibet, (Lasha – Kathmandu) in Nepal zei “ I’ve seen it I’ve done it and I will never do it again”.

Zondag 26 juli waren de duiven weer aan de beurt die tijdens mijn afwezigheid prima zijn verzorgd door broer Peter en Wim Geerlofs, mannen bedankt. De duiven konden de vleugels weer eens strekken en ondertussen kon ik de hokken  poetsen. De weduwduivinnen zal ik deze week koppelen want die waren ondanks het weinige en schrale voer niet te houden, ik zag menig eitje en de nodige koppeltjes in de ren. De oude duiven zal ik nog een paar keer op de nalijn spelen, puur voor de fun.

41 jonge duiven zitten klaar en die gaan we deze week rap tot zo’n 25 kilometer africhten, zodat ze  maandag 3 augustus met de “grote” wagen mee kunnen.  Deze duiven zal ik niet chippen en gaan voor vracht mee, ze staan op 4/5 oude pennen en zijn kansloos om prijs te vliegen, geeft niets laten ze maar lekker thuiskomen en veel leren.

Ik heb van broer Peter begrepen dat de laatste 2 oude duiven vluchten goed zijn verlopen en de jonge duiven ook redelijk naar huis zijn gekomen en de verliezen binnen de perken zijn gebleven. Komende zaterdag zal ik me weer gaan inzetten bij de ‘lossingen’ en de site en Blog bijhouden, we gaan poetsen en proberen de duiven weer in wedstrijd conditie te krijgen………………..