We zijn weer
terug van een onvergetelijke fietsreis door Iran.
Prachtig
land met een lange, rijke geschiedenis (oude Perzië.)
Ontzettend
gastvrije ontvangst door de bevolking. (vooral in Koerdistan) Wanneer wij met
zo'n 16 man/vrouw in de steden of dorpen arriveerden ontstonden er kleine
volksoplopen. Uit alle hoeken kwamen mensen aangerend, auto's stopten, politie
kwam poolshoogte nemen en ontelbare foto's en selfies werden er gemaakt. De
zelfde taferelen wanneer wij de stad of bazaar bezochten waar vooral de jonge
vrouwen die vaker/beter de Engelse taal machtig zijn, onze vrouwen aanspraken
en van alles wilden weten. Natuurlijk zet ik bij veel onderwerpen (vooral de
Islam) mijn vraagtekens, de vrouwen worden onderdrukt, de bevolking wordt onder
de duim gehouden en vooral de mensen op het platteland worden door dit geloof
gehersenspoeld, de upperclass en de mensen in de grote steden kunnen zich meer
veroorloven al gebeurd dit allemaal achter gesloten deuren. De jeugd is wat
rebels en de hoofddoekjes zakken steeds meer af en de zwarte lappen worden
vervangen door melodieuze spijkerbroeken en leggings. Wat kost de whisky en wat
drinken jullie het liefst waren veel gestelde vragen. Gelukkig hebben wij ons
niet laten leiden door alle vooroordelen en negatieve prietpraat in Nederland. Waarschijnlijk
zijn al die experts die aanschuiven bij al die praatprogramma's er nog nooit
geweest. Wij zijn tot 20 km van de grens van Irak geweest zonder enig
probleem. Bijna iedereen heeft een smartphone en al is Facebook, zo ook velen
websites geblokkeerd en dus onbereikbaar (al is dit simpel te omzeilen).
Instagram is daarin tegen wel weer gemeengoed. De jeugd is modern en
vindingrijk en zal uiteindelijk vast, zonder onze inmenging, zijn weg wel
vinden. Politiek, macht, religie en ‘belangen’ je wordt er kotsmisselijk van!
Om te
fietsen moet je wel een beetje een klimgeit wezen en dat ben ik zeker niet maar
toch een prachtige uitdaging. Mooie natuur met adembenemende vergezichten. Veel
bergen, dus veel hoogte meters, gelukkig op wegen met weinig verkeer dus is het
continu genieten. Mooie oude steden met prachtige gebouwen en indrukwekkende
architectuur. Op het einde een paar dagen door de woestijn gefietst wat ook
weer zijn bekoring heeft. Een kleine 1000 km op de fiets heeft een onuitwisbare
indruk achter gelaten. We hebben in de grote steden (De trekpleisters) al wat
bussen toeristen gespot en dat zal de komende jaren zeker toenemen. De Iraniërs
zijn echte onderhandelaars, de prijs is NOOIT de 'prijs ook dat heeft zijn
charme. (Het eten en drinken is nog steeds spot goedkoop voor ons
westerlingen.)
We zijn in
Iran geweest en met heel veel plezier! Dank aan Tropical Cyclist.
We zijn weer
thuis en de sloop van het duivenhok is begonnen, de “tuinmannen” zijn
gearriveerd dus de komende weken gaat er veel veranderen.
De weken dat
ik afwezig was, heeft mijn broer de honneurs waar genomen en de duiven zien er
prima uit en komen alweer in de veren.
De clubfeestavond,
die ik niet heb kunnen bezoeken is geweest, de N.P.O. heeft zijn vliegprogramma(opbouw)
gepubliceerd. De late jongen van Sjaak Weel zijn verkocht en verder is er
weinig te melden. De deelname aan de Algarvegreatderby is geëindigd in een 398e
plek van de 1300 duiven. Er zijn er momenteel 800 van thuis dus de laatste
vlucht is toch een kuitenbijtertje
geworden. Volgend jaar doen we zeker weer mee………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten