#nieuwsvanachterdeduinen#

Vorige week zondag, heb ik samen met broer Peter, de kweekduiven voor paar uurtjes ‘voor’ gekoppeld om te kijken of ze ‘matchen’ en niet onbelangrijk… of ze elkaar lief vinden. Begin van de week de beslissing genomen alsnog 3 van onze beste vliegduivinnen (komen al op leeftijd) en 1 vliegdoffer naar het kweekhok te verhuizen, de koppels zitten inmiddels bij elkaar, prima aangelopen en ze liggen allemaal tevreden in de broedschotel, dus de start is goed…nu nog het wennen aan de broedbakken.

 

Wat niet meer bij elkaar zit zijn de toekomstige vliegers, de 16  weduwnaars (5 oude en 11 jaarlingen) zitten nu in het weduwnaars hok, de broedhokken staan op ‘half’ en ze gaan de strijd maar aan om hun plekje te veroveren. Ook de duivinnen zitten nu gescheiden, 14 oude en 14 jaarlingen totaal 28 stuks. In het jonge duivenhok zitten nog een 6 tal zomerjongen, die of niet of beperkt de nalijn hebben gevlogen, het zijn reserve duiven maar ik overweeg om ze gewoon in het seizoen vanuit dit hok te spelen, meestal weet je na een 4 tal vluchten wel of ze het verder doorhouden waard zijn. De vliegduiven worden pas de derde week van februari gekoppeld, zijn klaar met de rui en gaan nu op winterregime.

Vorige week kreeg ik de Fondspiegel op de Manifestatie in handen gedrukt en die heb ik uitgeplozen om te kijken of ik ook nog ergens in de uitslag zou staan. We barsten van de kampioenschappen, soms tellen alle vluchten, soms een beperkt aantal en ander keer de eerste 5 of de beste 4 vluchten. Ik heb vaak geen idee welke vluchten voor welk kampioenschap tellen en voor de Olympiade duiven raak je het spoor helemaal bijster. Ik zeg niet dat het niet klopt maar soms bevreemden zaken je gewoon en wanneer je alles hebt gehad krijg je ook nog PIPA Rankings. Ook ik neem er uit wat mij uitkomt maar er is wel heel veel diversiteit maar je kunt ook denken dat heeft weer zijn charme. Hoe meer kampioenen, hoe meer vreugde…

Ik bladerde dus de Fondspiegel door en kwam mijn naam een paar keer tegen, vaak op een onbeduidende plaats maar dan kun je jezelf figuurlijk “De Spiegel” voorhouden dat het nog stukken beter kan. Ik vond mijzelf terug op plek 110 in categorie 3. Zo tevreden was ik niet over de Dagfond prestaties en dan toch op die plaats eindigen, is dus een meevallertje. Mijn “113” vond ik echter op plek 42 terug en dat geeft toch wel een beetje glans, over de jaren 2017 en 2018 samen, staat ze zelfs op plaats 20. Mijn 084 een Grand Old Lady van 2011, (haar blijf ik spelen want ze legt toch geen eieren), vind ik terug op plaats 17 in de categorie over 5 jaar.  Komend seizoen mogen ze het opnieuw laten zien…

Met veel plezier, heb ik de nieuwste D.V.D. van de koerier bekeken, de gehele D.V.D. is gewijd aan Martin van Zon.  Een groot gedeelte aan het hok en de ventilatie, met een heldere uitleg en aanwijzingen die men zeker moet opvolgen wanneer je besluit zo’n hok te bouwen. Verder zien we de aankomsten van 3 jonge duivenvluchten, prachtig mooi om te zien. We worden getrakteerd op een paar mooie tips en krijgen ook nog een paar geweldige duiven te zien.  Martin sluit af met een uitleg over een eerlijkere manier van spelen, t.w.  “De Champions  League”, lijkt mij een goed idee kan mooi naast de Lady’s League. Prachtige film over een geweldige duivenspeler maar ik ken Martin al wat langer(:

Vrijdag kreeg ik een vader met zijn zoon of is het een zoon met zijn vader op bezoek, geweldige liefhebbers en bloedfanatiek. Vriend Steef was ook aanwezig om zijn licht over de duiven te laten schijnen en wat tips te geven. Prachtige ochtend, mooie duivensport.

Zaterdag stond een keuring in Noordwijkerhout  op het programma die ik samen met duivenvriend en  collega keurmeester Nico de Jong mocht doen.  De club ken ik omdat ik er in het seizoen mijn duiven vaak  op zondag aan een oefenvlucht laat meedoen.  Bijna 160 duiven om te keuren, fantastisch om te doen…op de foto een jonge dame die voor ons de punten op de kaartjes schrijft. Fanatiek, vol belangstelling en succesvol samen met haar vader. Dank voor de hulp!

.

Hierna naar de N-H kampioenendag geweest, meestal ga ik samen met broer Peter maar die was helaas verhinderd.  Volgend jaar waarschijnlijk een nieuwe opzet. Ik vind het prima daarnaast een nieuw vliegprogramma, extra aandacht aan het vervoer/camera’s, gewoon alles weer eens opfrissen en opschudden en met nieuw elan er tegen aan.  De kampioenenhuldiging ging vlot, hierna was er een buffet en wat voorbij kwam zag er prima uit, helaas had ik andere verplichtingen maar het is vast een mooie avond geworden.  De organisatie bedankt, we gaan ons best doen om volgend jaar weer op het podium te mogen staan……………………