Ben Tervoort

1e Kerstdag ontving ik het bericht dat ons clublid Ben Tervoort is overleden.  Ben was al een paar jaar zonder duiven maar kon de sport zoals zoveel liefhebbers nooit helemaal loslaten. De laatste jaren was Ben een trouwe toeschouwer wanneer de duiven thuis moesten komen en mocht hij al een keer verzaken dan lag hij in het ziekenhuis waar hij de laatste jaren een abonnement opbleek te hebben.  Ben belde dan vanuit het ziekenhuis, hoe  de vlucht was verlopen en wilde alles weten, deed ook zijn best om op vrijdag ontslagen te worden uit het ziekenhuis om vooral zaterdag duiven te zien en belde dan maandag met de mededeling, ik lig er weer in….

 In zijn glorie jaren vormde Ben met zijn vrouw een combinatie die vooral op de jonge duivenvluchten indrukwekkende series draaiden, ware specialisten!  Hij nam afgelopen zomer nog wat oude uitslagen mee en je zag zijn ogen glimmen, prachtige herinneringen.

Door zijn broze gezondheid  verdwenen de duiven al probeerde hij het nog een paar keer om alleen met wat gekregen jonge duiven mee te doen maar toen dat ook te veel werd, kwam hij duiven ‘letten’, de sport kon hij niet loslaten.

Ook afgelopen seizoen was Ben de meeste vluchten aanwezig, kwam met zijn Booster uit Velsen Noord en ondertussen zette ik zijn stoel op de juiste plek, beetje uit de zon maar wel zo dat hij ze zag arriveren en vaak was hij de eerste die een duif de daling in zag zetten. Ik moest altijd een duifje in de club voor hem zetten en menig keer won hij de pot, zo ook moest ik de afgelopen jaren een duifje ringen voor onze ezelen competitie, wat kon Ben intens genieten  van de aankomsten. De laatste maanden ging het nog minder met Ben en kreeg hij nog 10 tallen behandelingen in Alkmaar voor een nieuwe kwaal. Het hield niet op.  In afwachting dat zijn woning was aangepast, verbleef Ben in een verzorgingshuis in IJmuiden, het was zeker niet naar zijn zin maar het lichaam spartelde steeds meer tegen. 14 dagen geleden sprak ik Ben nog, hij wilde er nog wel even tussen uit, gewoon duifjes kijken.  Op de afgesproken dag belde hij mij op dat hij te zwak was om opgehaald te worden. Grote lange  Ben was gesloopt maar hoopte begin januari nog wel terug te kunnen gaan naar zijn vrouw en huis, het heeft niet meer moge gebeuren.

Ik neem afscheid van mijn trouwste supporter, het gaat je goed Ben….