zaterdag 11 februari 2023

Zaterdag 11 februari

 

Afgelopen maandagochtend werden we opgeschrikt door de berichtgeving over de aardbevingen die Turkije en Syrië troffen. Daar kunnen we inmiddels spreken over een immense humanitaire ramp, die veroorzaakt werd door natuur geweld. Dan nog die rampzalige oorlog in de Oekraïne. Eén en al verwoestingen in deze landen, enorm veel doden, immens verdriet.

Dan ben ik stil en denk waar ga ik deze week overschrijven?  Duiven is voor de meeste van ons maar hobby en geeft afleiding.  Nou ja afleiding dat begin ik mij ook af te vragen….

Wanneer een herindeling van rayons of kringen plaats vindt, in dit geval Friesland, houdt het de gemoederen vrij heftig bezig tenminste op Facebook. Nu is dit hopelijk niet de juiste graadmeter, maar wat een gemekker. Wat een ondankbare job moet dat geweest zijn!

Afgelopen woensdag heb ik Stefan Göbel in zijn nieuwe praktijk bezocht. Ik had mijn jonge duiven mee voor hun 2e vaccinatie en de vliegduiven die nog hun jaarlijkse prik moesten hebben. Deze zitten op nest dus een mooie periode om het te laten doen. Prachtig mooie praktijkruimte in Noorden en qua rijden volgde ik een mooie toeristische route. (Klein uurtje).

Wat betreft de vogelgriep lijkt het wel wat stiller te worden. In Noord-Holland zijn al een paar maanden geen nieuwe uitbraken gemeld. Hopelijk blijft dat zo! Op duivengebied is het wachten op de vergaderingen en besluiten, het seizoen nadert, over 2 maanden staan we weer in de lucht te turen.

Het jonge duivenhok is nog een keer ‘schoon’ gemaakt (de meeste mest onder de roosters verwijderd, (aan het milieu wil ik zo weinig mogelijk veranderen).  Inmiddels is ook het duivinnenverblijf veranderd en aangepast. Wie weet geeft deze verandering een positieve boost.

Alleen het 2e jonge duivenhok moet nog in gereedheid gebracht worden.

Ik zou nog terugkomen op ons bezoek aan Leo Heremans, fijne, gastvrije aimabele man die veel te vertellen heeft. Zijn dochter vertrouwde ons toe ‘mijn vader is een ‘duivenfluistenaar’ en dat beaam ik na ons onderhoud van bijna 3 uurtjes. Echte geheimen heeft/had Leo niet. Veel aandacht voor elke duif afzonderlijk met daarnaast een bijzondere band met zijn gevleugelde vrienden, dat staat mij nu nog duidelijk voor de geest. Hij haalt gewoon alles uit een duif en heeft ‘kijk’ op duiven, hij haalt de beste er gewoon tussen uit. Eén opmerking als laatste, want veel meer ga ik niet vertellen, “gij zijt de baas over de duiven, de duif niet over U”!!

Ik moest aan Leo denken toen ik deze week 3 uur bezig was mijn jonge duiven binnen te halen😂

Geweldige ‘melker’ (duivenfluistenaar😇) die keihard selecteerde, fantastische duiven onder de pannen had en nu liefhebbers adviseert, want het duivenvirus raakt hij nooit kwijt. Prachtige zaterdag samen met Steef, die het bezoek had gearrangeerd, en met Jan v’t Oever. Dit maakt duivensport ook mooi samen een dagje er tussenuit.

Inmiddels gaan de oude duiven weer (onregelmatig) los. Gewoon wat rondvliegen en zijn ze uitgevlogen rap naar binnen. Vooralsnog gewoon de spieren en vleugels een beetje soepel houden.

De jonge duiven zijn nu 4 keer los geweest. (Inmiddels het binnenkomen onder controle😏) Bij mij moeten ze uit zichzelf naar buiten gaan, 40 duiven op een val plankje van 60x40 cm. lukt natuurlijk niet!  Wanneer er één naar buiten gaat, zijn het net schapen, en volgt de rest. Ze scharrelen dan ruim 90 minuten op het platte dak van de rennen. Af en toe naar het dak van de schuur en zo verkennen ze de omgeving. Achter mijn hok loopt de Noordermaatweg en deze is t/m half maart afgesloten maar wordt wel gebruikt door kranen, shovels en vrachtwagen want ze zijn grote percelen weiland aan het afgraven. Klokslag 6.00 uur in de vroege ochtend komen de eerste vrachtwagen over de stalen rijplaten aan denderen. Je hoeft echt geen wekker te zetten, het lawaai gaat de gehele dag door tot 17.30 uur. Het irriteert mij niet echt, het is voor de natuur en weidevogels en geluid went. De duiven trekken zich er niets van aan, ook de jongen niet, behalve toen een vrachtwagenchauffeur met zijn armen uit het raam begon te zwaaien… daar gingen ze dan het luchtruim in. Paar minuten later zag ik ze van alle daken in de buurt weer naar beneden zeilen. Altijd nog beter dan een roofvogel😝

Zaterdag nog even naar de club geweest om de mannen Hommes aan te horen. Mannen met een visie, plan, doelstelling en op en top gedreven. Gewoon een uurtje luisteren en opslaan.

Zo vloog een week voorbij, een week met enorm veel leed en verdriet elders in de wereld.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Eind november, de kweek...