The day after

De eerste afdeling africhting zit er op en de weeromstandigheden zaten ons prima mee. In de club waren de 140 prijsduiven (1:4) binnen 2 minuten verdiend en de gekende namen ‘pakten’ ze uitstekend. Op deze korte stukjes moet je maar naar je eigen cluppie kijken want de wind bepaalt en de snelheid loopt voor de verdere afstanden alleen maar op, dit zag je vooral in Rayon A, ’n rayon van ruim 70 kilometer lengte, de voorvlucht kwam er absoluut niet aan te pas. Terug naar mijn eigen club daar kwam ik zelf er ook niet aan te pas, toch kwamen de duiven vlot en rap achter elkaar naar huis en draai ik er 11 van de 21 in de prijzen en dat is toch ruim 50%. Hopelijk blijft dit de komende weken zo, dat er niet echt aan te pas komen en meedoen voor de eerste plekken maar wel dat ze vlot in het peloton naar huis komen. Pas dan weet ik of het ‘systeempje’/voorbereiding naar de verdere afstanden werkt.

Ondanks het prima verloop waren er toch liefhebbers die er ’n paar kwijt waren en hoe gek kan het wezen dat het juist de heel ervaren jaarlingen waren die het gehele programma vorig jaar gevlogen hebben en dat slecht ingevlogen zomerjongen wel “op tijd” waren. Het blijven raadsels in de sport.

Vandaag kregen mijn duivinnen ’n oefenvluchtje van 80 kilometer voor de kiezen. Geheel andere omstandigheden en ze kwamen dan ook minder geformeerd naar huis. De dames waren om 12.00 uur ook allemaal weer thuis dus het eerste trainingsweekend zit erop.

Bij ons lid Jack Spaansen zit het seizoen er ook al op en het is bij hem diepe droefenis. Bij Jack vond ’n ware slachtpartij plaats, hij trof 14 van de 18 fondduiven doodgebeten in zijn hok aan. De boosdoener….is een fret of ’n bunzing die zich verschanst heeft in zijn hok ( ergens in de nok) en momenteel doet Jack nog steeds verwoede pogingen de “killer” te vangen. Ik plaats wat foto’s maar niet te veel want je maag draait om. Is het ’n los gelaten fret dan is het ’n incident, blijkt het straks een bunzing te zijn dan zijn wij hier aan de kust gewaarschuwd! Jack, je seizoen is naar de knoppen maar kop op, kweken en hopen dat je volgend jaar weer ’n ploegje hebt.