Laat ik maar eens beginnen te vertellen dat het niet altijd
meezit met de duiven. Ze zijn prima in orde en de meeste keurig op eieren
gekomen. Zoals verwacht zaten de meeste pas met 13/14 dagen op eieren. Slechts 1
oude duivin “Steffie” liet verstek gaan en je kunt ook voelen dat er niets meer
inzit. Vorig jaar september zag ik het al aankomen want ze kwam niet meer op
eieren, tegen beter weten in maar vol verwachting geprobeerd of het misschien
toch nog zou lukken. Niet dus! Stenen eitjes er onder maar eigenlijk moet ik
‘hard’ zijn, het is gewoon over met haar. Bij 1 koppel was het kleunen en
sneuvelden de eieren en bij 2 andere koppels ook ’n eitje stuk. Kan gebeuren
maar het zint me niet. Ik heb ook nog 4 vrij jonge duivinnen gekoppeld en dat
is prima aangelopen maar zonder ‘belichting’ is het lang wachten op de eitjes
en dus niet meer voor herhaling vatbaar.
Ik had deze week dus zo’n dag dat ik ‘n beetje zat te mokken
maar gelukkig ook kon relativeren omdat
je weet wat het probleem is, namelijk dat je de natuur zonder hulpmiddelen niet
naar je hand kunt zetten, dus moet je er vrede mee hebben. Die zelfde dag liet
ik mijn vliegduivinnen voor het eerst los vanuit hun nieuwe verblijf, ietsje
krap gehouden want de jaarlingen moeten wel binnen willen komen. Ik zag ze
diverse keren ‘weg spatten’ en hoogte maken maar na ’n paar uurtjes haalde ik
ze binnen en voerde ze af. Plots ’n mevrouw aan de deur, meneer U hebt duiven en net om de hoek ligt er ’n duif in de sloot.
Uiteraard deze aardige mevrouw bedankt, snel een hark gepakt en de
Noordermaatweg op gelopen richting de sloot en jawel daar lag ’n duif in. De
duif eruit gevist maar die had ondertussen al de ‘geest’ gegeven, ik kijk naar
de ring de ‘516’, dat is er één van mij ook dat nog. Thuis gekomen een
duivenvriend aan de lijn en ik doe mijn beklag dat het niet meezit en ook nog
’n dode. Jos, jongen als het ergste leed
alleen maar op je duivenhok afspeelt dan mag je niet klagen. Helemaal gelijk, waar hebben we het over, ik kijk in
mijn kweekboek 516…… een sproetje. Terug naar de vuilnisbak, het is geen
sproetje en hij heeft ook geen chipring om en de ringserie dan? Kortom een
serie uit Heemskerk en toch even in het hok kijken, ze zitten er allemaal nog. De ring invoeren en de onfortuinlijke liefhebber gebeld, he Jos heb je er één
opgevangen?, ja maar hij is dood. Deze liefhebber had zijn duivinnen ’n dag
eerder ook voor het eerst losgelaten en er waren er 4 niet thuisgekomen. Het kan dus altijd erger maar ook deze liefhebber
kon relativeren……
In Zuid-Holland krijgt ’n bestuurder een ‘kogelbrief’ toegestuurd,
zijn we helemaal “lotje getikt”?
De volgende dag word ik opgeschrikt door het nieuws uit
Parijs, duiven waar hebben we het over……………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten