Op naar Maart, het begin van de lente en de beurs….
Het eerste klusje, deze week, was de jonge duiven hun 2e vaccinatie geven. Dit groepje duiven wordt inmiddels verduisterd, mogen (bijna) alle dagen een paar uurtjes ‘buiten spelen’ en af en toe maakt een enkeling wat duikelingen in de lucht. Ze vermaken zich in de tuin en op het dak en maken alle dagen gebruik van de waterplassen om te badderen. (Probeer dat maar eens te voorkomen). Het is elk jaar hetzelfde liedje😏. Met 2 weken verwacht ik het 2e ploegje en deze worden bijgezet bij het 20-tal, die nu nog meer ‘grazen’ dan vliegen.
Wanneer het meeste naar wens loopt, krijgt zo’n ‘druiloor’, in het vlieghok, het in zijn kop om een paar broedhokken af te gaan. Het resultaat laat zich raden. Die moet heel hard spelen want anders is het snel gedaan met deze klojo. Het zijn niet enkel vervelende doffers maar ook 2 duivinnen, die wanneer hun eigen doffers op het nest zitten, in een ander broedhok op de eieren gaan broeden. Bij het voeren en de wisseling van de ‘wacht’ blijf ik nu bij, tot ze allemaal weer op het nest zitten. Wanneer ze in het seizoen dit temperament en drang ten toon spreiden vind ik het prima, maar nu nog even niet😘.
Het gaf deze week ook een paar fraaie dagen en dan is het genieten wanneer je de oude duiven door de lucht ziet ‘scheren’. Ze hebben er zin in. (Zal wel bij iedereen zo zijn) Hierna werden de weeromstandigheden een stuk minder, dus terug naar wat we gewend waren… regen!
Door dat mistroostige weer heb ik wat meer tijd gehad om de nodige web en verkoopsites te bezoeken en de old fashion ‘blaadjes’ te lezen. Valt er nog wat te leren? Ik lees en constateer een tendens dat veel ‘hard’ spelende liefhebbers het preventief verstrekken van medicijnen hebben afgezworen. Nu moet je altijd goed luisteren en lezen want ze gaan wel voor controle en wanneer het noodzakelijk is, grijpen ze in. Deze mannen/vrouwen hebben hun ogen niet in hun zak zitten, maar raken niet heel snel in paniek maar voelen wel aan wanneer het niet goed zit. Vele wegen leiden naar Rome dus doen waar je zelf en de duiven zich goed bij voelen.
Ik heb ook met belangstelling gekeken naar de 2e podcast/interview van Pipa, deze keer met Tom v.d. Gaver. Deze jongeman zet geweldige prestaties neer op de vluchten van 200 t/m 750 km met nadruk op de langste afstanden. Bijna alle weken de duiven mee, zeker de duivinnen, strenge selectie en veel opoffering (Ook financieel om aan de goede te komen), zo ook zijn kijk en visie op de OLRaces. Ik vond het interessant en de moeite waard om een uurtje te luisteren, de eerlijkheid gebied mij wel te zeggen dat veel top hokken in Nederland het al jaren zo doen, het misschien wel hebben uitgevonden! Het vliegprogramma met al die Nationals in België maakt het dan wel weer bijzonder.
https://youtube.com/watch?v=w5n4ucHR1Vc&si=YCvQuyqj9qmzNUZH
Maandag de jonge duiven in de mand boekje erbij gepakt en de knijpringetje klaar gelegd. Duifjes opnieuw beoordeeld en genoteerd, knijpringetje om, spuitje in de nek en teruggezet. Ik heb geen duifjes hoeven te verwijderen maar je hebt er altijd wel bij dat je denkt en voelt dit is ‘extra’ of het uitkomt, dat leert de toekomst. De duifjes laten nu hun pluimen vallen dus beoordelen doe ik niet meer, vanaf nu is gezondheid het belangrijkste. Een keertje in elkaar zitten, nat neusje dat zijn kinderziekten maar dat moet nooit te lang duren 😜
De beurs bezoeken was een leuk verzetje. Ik had een klein lijstje gemaakt van materialen die ik gebruiken kan en verder met elkaar een paar gezellige uurtjes van gemaakt. Het was druk, gezellig, gewoon een goede ambiance en op de stand van de compuclub lieten ze zien hoe je de kampioensduiven van Nederland moet presenteren. Sfeervol, prachtige kooien met verlichting, foto en prestaties die te lezen waren en veel liefhebbers voelden zich uitgenodigd deze toppers te gaan bekijken. Kijk dan heb je eer van je werk en de duiven krijgen de aandacht die ze verdienen!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten