Vlucht met een zwart randje.

 The Day After

Ik weet eigenlijk niet hoe te beginnen, want wanneer je teleurgesteld, boos of vol vragen zit moet je de woorden zorgvuldig kiezen.

Het werd een zeer moeizame vlucht, ook al doen die hoge snelheden anders vermoeden. De marathonduiven hebben minder moeite gehad met de omstandigheden, echter menig snelheid speler is aardig gestript. Hoe was dat in andere afdelingen, want (bijna)iedereen volgde het advies?….was er wel advies om vroeg lossen. In Zeeland en Zuid-Holland zijn de duiven goed doorgekomen, maak ik op nadat ik de uitslagen heb gezien.

Ik kijk in mijn eigen omgeving en dat is niet best.

Achteraf kan je de vragen stellen, waarom vroeg los? Was het risico aanvaardbaar? Zijn die van ons in slecht weer terecht gekomen? Hitteprotocol één nacht mand maar ze kunnen echt wel een extra nacht in de mand bivakkeren als ze ter plekke zijn, waarom risico nemen. Hoe laat was de wagen terplekke? Drinkwater onderweg en op de lossingsplek. Het zal vast gedaan zijn, maar al die zaken schieten wel door mijn hoofd. Ik moet dealen met wat thuis is gekomen en zondagmiddag het net ophalen.

Zaterdagmorgen dus vroeg los en zelf hield ik rekening met 1500 mtr dus rond 9.30 uur en wie weet rapper.

Alles stond in de vroege ochtend klaar, ik was bezig voor mijzelf een kopje koffie te maken, toen ik in een flits een duif op de plank zag landen. 8.55 uur wat is dat, snel naar buiten en ja het is de 208 duivin. Al snel blijkt dat een vroege te zijn, zeker in de club. Later bleek ook in de kring en afdeling. Minuten verstrijken en dan valt mijn 453 poehh die is thuis. Het vervolg is traag en gewoon slecht. Nog veel ‘goede’ duiven achter. Ondanks een paar knappe duiven best zwaar teleurgesteld.

Herpakken en doorgaan of mijn zegeningen dit jaar tellen.

7e in de kring en 10e in de afdeling 5600 dv

Wederom ook weer een mooie klassering van de 453 in de kring 20e in de afdeling 36e tegen 5600dv.