vrijdag 27 februari 2015

Last minute


Last minute

Last minute kan leuk zijn zeker wanneer je op vakantie gaat, in de duivenwereld krijgen we ook steeds meer te maken met het fenomeen ‘last minute”.  Bijeenkomsten en zaken die nog even op het laatst behandeld moeten worden, helemaal niet leuk, hoogst onwenselijk en het irriteert  me mateloos.

Lees maar eens over de “last minute” gesprekken, de convoyeurs/lossingsverantwoordelijken dag van de N.P.O., het  I.W.B. overleg,  de cursus dag Meteo Consult,

Deze week  ’n evaluatie gesprek ‘ lossingscommissie’ gehad . Arie en ondergetekende met 2 man van het bestuur (Anne en Huub) over de lossingen in 2014 en besproken wat te doen en hoe te handelen in 2015. Je kunt je afvragen moet je hier overschrijven? Waarom niet, in deze tijd blijft niets geheim met de moderne media. Wat is er mis om het eerlijk en transparant te vertellen/schrijven. Goed, je moet geen mensen kwetsen en wellicht heb ik mij ook eens te hard uitgedrukt maar ik wil duidelijkheid en goed beleid.
Waarom zo laat deze bijeenkomst, het is mij uitgelegd maar ik blijf het onhandig vinden.
Bijzonder evaluatie gesprek omdat voor dit gesprek al één van de lossingsverantwoordelijke (Cor) te horen heeft gekregen dat het bestuur van zijn diensten geen gebruik meer wenst te maken.   De reden is ons verteld en dat blijft een zaak tussen de betrokkenen maar het heeft niets te maken met onze samenwerking onderling.
Wie wordt de 3e man?, er is besloten dat die er niet per direct komt. Persoonlijk vind ik dat we dan zeer kwetsbaar zijn maar er is ’n vangnet waar we altijd ’n beroep kunnen doen. Persoonlijk opteer ik  toch ’n nieuwe man op te leiden of de commissie te herstellen want dat komt de continuïteit ten goede. Wie weet komt er toch nog 'n 'vaste' aanvulling.
Wat is er verder besproken,
Huub, de nieuw beoogde voorzitter wordt het aanspreekpunt van uit het bestuur, wanneer er wijzigen komen in het beladen van de wagens, wijze van lossen zal dat in de komende vergadering besproken en besloten worden.  We waren het unaniem eens dat het zinvol is de hoofdconvoyeur ’n smart telefoon mee te geven zodat we kunnen ‘appen’  maar ook zaken kunnen vastleggen en desgewenst kunnen laten zien. Vernomen wie de beoogde nieuwe hoofdconvoyeur(s) zou(den) kunnen worden. Samenwerking met andere afdelingen voor het vervoer wordt gezocht en dat we  op termijn ’n gesprek aangaan met collega lossingsverantwoordelijken. Prima ontwikkelingen, samenwerking en verhelderende gesprekken zijn altijd welkom.

Mijn evaluatie

2014 was nu niet het jaar dat je de vlag uitsteekt en je op de borst kunt kloppen. Het begon al met het weekend Quievrain/Salbris, moeizame vluchten veroorzaakt door ’n storing en een leer moment om met dit type storing niet meer te lossen. Vervolgens het weekend met de rampzalige Roye, heel wat inkt heeft al gevloeid want er is al veel over geschreven. Alle lossingsverantwoordelijke gingen op hun bek, behalve de mannen van Afdeling 5. Deze mannen hebben op het juiste moment op de goede plek gelost en dat was meer geluk dan wijsheid. Complete hokken zijn leeg gespeeld, lossingsverantwoordelijke in het land bedreigt en gestopt. Waren alle lossingsverantwoordelijke gek of was de informatie niet correct? Hierna krijgen we nog wat weekenden met moeizame omstandigheden en grijpt het I.W.B. in. We hebben van lossingsplaats moeten wijzigen door de slechte omstandigheden, altijd in overleg met de afgevaardigde van het bestuur.  Gelukkig bleven de verliezen minimaal. De jonge duivenvluchten verlopen goed, maar daar in tegen krijgen we op de natour weer te maken met plotselinge omslagen van het weer. Hierdoor krijgen de duiven te maken met stevige buien, het leek de duiven niet te hinderen maar je kunt moeilijk spreken over ‘eerlijk’ verloop. In Zantvoord en Den Helder kregen we te maken met damp uit zee en ook dat kunnen we echt niet inschatten. De late lossing op de laatste vlucht was ’n complete misrekening, dat is helder en duidelijk. 2014 geeft dus veel leermomenten voor 2015 al heb ik het idee dat de weer omstandigheden steeds grilliger en onvoorspelbaarder worden en het ons niet gemakkelijk gaan maken, neemt niet weg dat we onze stinkende best zullen doen om de duiven weer veilig thuis te krijgen. Realiseer je wel dat we zelf ook duiven meehebben.

Ik schrijf bovenstaande omdat ik mij niet helemaal kan vinden in het jaarverslag van de secretaris. De verslagen van de lossingen waren destijds duidelijk en geargumenteerd  op de lossingssite weergegeven en lopen niet geheel parallel met het jaarverslag.  Duidelijk ’n andere beleving, dat mag maar ik schrijf ook de mijne! De verslagen zijn nog steeds terug te vinden op mijn site.

De zaken zijn voor de lossingscommissie duidelijk en mochten er in het verleden genomen vergaderbesluiten wijzigen dan zal men dat in de vergadering moeten mededelen en voorleggen. Wij zullen ons confirmeren aan de besluiten.
Volgende week is de vergadering van de afdeling, één groot pluspunt is dat 2 mannen zich hebben aangemeld om plaats te nemen in het bestuur en dat is hard nodig want is er nogal wat werk blijven liggen. We hebben dan wel ’n vluchtprogramma en men heeft de nodige prioriteit gegeven om de nodige wisselingen in diverse commissies en bestuur door te voeren en aan te vullen maar de cijfers zouden toch echt beschikbaar moeten wezen, zo ook de begroting. De zaak Bos blijf ik ook met grote interesse volgen want hebben wij maar zeker de persoon in kwestie geen recht op duidelijkheid! Nu maar hopen dat het nieuwe bestuur snel met de cijfers en duidelijkheid komt om zich vervolgens in te zetten een goede structuur en beleid neer te zetten. Het is toch zo langzamerhand ’n ongelofelijke klerezooi in postduiven minnend Nederland met de N.P.O. als koploper. Trouwens ook zo terug kerend fenomeen alles moet daar nog op het allerlaatste moment gebeuren. B.v. Landelijke bijeenkomst vervoer en lossingsmannen, afgelopen maandag vertellen dat er komende zaterdag ’n vergadering is!, cursus voor de lossingsverantwoordelijke pas begin maart en de datum, nog steeds niet bekend , samenstelling I.W.B.?, (afgelopen woensdag  pas ‘n vergadering geweest.)
De beste stuurlui staan aan wal, zegt het spreekwoord want natuurlijk is het lekker makkelijk kritiek te hebben en te uiten van uit je luie stoel maar ik blijf van mening dat wanneer je eind september, direct na afloop van het seizoen, geen agenda trekt,  geen datums prikt,  geen problemen aanpakt en afhandelt,  geen nieuwe ideeën  lanceert en in de week legt,  je continue achter de feiten aan loopt.  Natuurlijk waren of misschien zijn er nu nog steeds problemen maar dan moet je juist slagvaardig en daadkrachtig zijn.
Tot zover mijn ergernis, mening en verslag en nu weer snel over duiven………………… 

Vorige week even bij Cor Limmen langs geweest. Cor is inmiddels dus ex lossingsverantwoordelijke, Donderdag ging ik bij Cor langs om gewoon even lekker duiven te kijken, ook Rob Schouten kwam even langs dus gedrieën hebben we lekker over de sport en de duiven gepraat. Elkaar prikkelen en motiveren want de duivensport is zo mooi en je ‘gram’ moet je halen op de vluchten. Laat de duiven voor je spreken! De vliegduiven zaten net ‘n 2 weken gekoppeld en zagen er prima uit. In de winter komen de duiven niet los vanwege de roofvogels en dan dikken ze wat aan maar dat trainen ze er over ’n paar weekjes wel van af. Cor heeft ’n prachtige accommodatie, boven op ’n schuur gebouwd met 4 grote afdelingen. 2 voor elk 12 weduwnaars, 1 afdeling voor de jonge duiven (kan in tweeën) dit zelfde geldt voor het kweekhok ook deze afdeling heeft 2 compartimenten. ( de weduwduivinnen zitten beneden in 2 kleine rennetjes)  Grote ruime hokken met relatief weinig duiven en een prima klimaat (kurkdroog). Cor speelt alleen maar met weduwnaars en dat begrijp ik wel wat Cor is nog steeds heel druk in het bollenbedrijf en dan blijft je tijd beperkt. Ik begrijp zijn keuze maar…………
Cor heeft echte krachtpatsers op zijn hok zitten en je kunt echt zien dat deze duiven altijd 60 kilometer verder moeten vliegen (de wind kan onverbiddelijk zijn in de kop van Noord-Holland) en Sint Maarten ligt stijf aan de kust. 4 Jaar geleden heeft Cor al zijn duiven op geruimd en wanneer je alweer zo’n hok duiven hebt, chapeau! 

Ook nog even langs geweest bij Lex Udo, bij Lex vind ik het altijd geweldig om zijn kampioenen even in de hand te mogen krijgen. Lex heeft ook nogal wat duiven van Steef Duijn en deze duiven zitten volop verweven in zijn en mijn stam. Duiven, super van bouw met geweldige vleugels die al jaren laten zien op de vitesse maar vooral op de midfond dat ze tot de allerbeste van de afdeling behoren.  Dit jaar heeft Lex weer ’n geweldige kweek gehad en de eerste 30 jongen blinken tegen je op.  Lex gaat dit jaar de strijd aan met 12 weduwnaars en 14 duivinnen, gaat in ’n nieuwe vereniging spelen dus een nieuwe  uitdagingen. Lex barst van de ambitie en gaat de komende jaren ook de dagfond spelen. Lex kennende speelt hij  alleen maar voor de overwinning dus de lat gaat weer ’n stukje hoger.

Op eigen hok
De vliegduiven zitten alweer ’n paar dagen gescheiden en ze hebben dan gewoon even tijd nodig om weer in hun ritme te komen. De duivinnen wilden het liefst weer naar het nestje toe, de doffers kregen weer de zenuwen maar uiteindelijk zitten ze er na  4, 5 dagen weer bij zoals ik het graag zie.  De komende weken krijgen ze schraal voer en proberen we ze nog even rustig te houden.
De jonge duiven vliegen de spoetnik al in en uit, eten goed en ik heb er geen één met zijn kopje in de drinkbak hoeven te duwen. Ze zien er strak uit en ik pak er regelmatig ’n paar om ze te laten wennen aan de baas. Van de meeste heb ik geen idee waar ze uitkomen, alleen van die speciale kleurtjes weet ik de afstamming, het liefst wil ik het niet weten en hang expres ook geen lijst in het hok. Bij het uitselecteren is het eerst opruimen en daarna pas opzoeken maar tot nu toe zitten ze er allemaal nog.

 

zondag 22 februari 2015

van start


Van start,

Wanneer de oude duiven weer gescheiden zijn,( na ’n ronde eieren of jongen), gaat het wat mij betreft echt van start. Natuurlijk ben je het hele jaar scherp maar in het ‘stille’ seizoen kan je gelukkig ongestraft de teugels een beetje (nou ja, wel 2 beetjes) laten vieren. Nu valt de eerste keer koppelen niet meer in het ‘stille’ seizoen want los van ’n drukke periode om ze te leren hun broedhok te vinden, is het ook vaak extra mest schrapen. Menigeen kan er ook geen ‘lol’ in vinden omdat ze zich lopen te ergeren aan alles wat mis gaat en over de bergen stront en toch…….. is het ook ’n periode dat je veel kunt leren van het gedrag van de duiven. Menig doffer ontpopt zich positief en laat zien te beschikken over een enorme hoeveelheid territorium en nest drang. Duivinnen die op eens lief en tam worden en op alles reageren. Enorme nestslepers, het wegkapen van de tabakstelen uit andere broedhokken, het in ’n hoekje willen broeden of één van de weinige schapjes in het hok willen bemachtigen. Ik kan lekker op mijn krukje gaan zitten en het in mij opnemen……………………

Wanneer de vliegduiven echter op weduwschap gezet worden krijg ik toch weer de ‘echte’ kriebels, de kriebels van ‘we gaan van start’ en probeer ik er alvast ’n ritme in te krijgen. Voorlopig bestaat dat nog uit hooguit 1 x per dag los met eiwitarm voer want we gaan de duiven tot half maart lekker opschonen. Hierna gaan we proberen ze 2 x daags te laten trainen, ik heb het geluk dat ik de tijd er voor heb en langzaam gaan we de intensiviteit dan opvoeren. De hokken/ramen blijven open staan, alleen bij heel slecht en nat weer zal ik de voorkanten wat dicht zetten maar voorlopig gewoon nog harden met volop zuurstof. Ik kan dit doen omdat de vitesse vluchten gebruikt worden om ‘ in’ te vliegen en de duiven nog niet op ‘scherp’ hoeven te staan. De eerste 3 vluchten hoeft er nog weinig en worden gebruikt als training.

Mijn vliegers zijn vandaag uit elkaar gegaan, dit jaar hebben ze in tegenstelling tot andere jaren geen jongen groot gebracht maar slechts ’n tiental dagen gebroed. De afgelopen week zijn de duivinnen regelmatig los geweest en weten het weduwnaarshok goed te vinden en rollen naar binnen. Wel of geen jongen lijkt mij niet zo belangrijk als ze maar hok en bak vast zijn en graag naar hun wederhelft willen. We hebben nog weken genoeg om ze verder te conditioneren en gaan we ze leren dat wanneer ze losgelaten worden uit een opleermand, ze binnen mogen komen bij de ‘mannen’ en dat geldt voor de goede verstaanders natuurlijk ook voor de doffers.

Vorige week had ik nog ’n goed gesprek met ’n liefhebber die er ook alles aandeed om zijn duiven te conditioneren zodat ze bij thuiskomst direct op het hok vallen en niet op de nok van zijn huis, het zelfde geldt ook om ze te laten trainen, ook van deze baas wordt het nodige gevraagd en krijgt spierpijn van het trappenlopen maar wanneer de resultaten goed zijn maal je daar niet om. Natuurlijk is het simpel wanneer je ’n super op je hok hebt, die lijkt uit zich zelf te trainen, voer lijkt niet uit te maken, eigenlijk maakt niets wat uit, zo’n duif is er gewoon alle weken en aan de kop. Zo’n duif heb je niet elk jaar laat staan meerdere maar door die andere duiven perfect te verzorgen lukt het ook die aan de kop te krijgen. Ik vind het een bevestiging van mijn eigen bevindingen en vind het geweldig wanneer zo’n liefhebber het met mij deelt.

Je krijgt dan ook steeds meer waardering voor die kleine hokken die met slechts ‘n 12 tal duiven week in week uit en al jaren lang hard spelen. Die mega hokken blijken vaak ook maar ’n paar topduiven te hebben maar spelen er wel 80 tot 150 en door conditionering en training pakken ze moeiteloos na ‘n 8 tal vluchten prijspercentages van 50 tot 70% en soms nog wel hoger. In het voor seizoen selecteren ze er gewoon al ‘n 40% uit, lang voordat de vluchten van de ‘waarheid’ voor hen beginnen. Ook voor deze werkwijze heb ik wel waardering want uiteindelijk staan ze er wel maar die kleine melker met zijn super prestaties sneeuwt helaas wel onder.

Bij mezelf bestaat de vliegploeg uit 21 koppels op totaal weduwschap maar het gaat zelden gebeuren dat de volledige ploeg meegaat. De eerste 6 vluchten gaat de doffer of de duivin van een koppel mee op een wedvlucht, de thuisblijver gaat zondagmorgen vroeg op transport om ’n kleine 90 kilometer te overbruggen. Hierdoor blijft de motivatie hoog want één van de partners is altijd thuis, bijkomend voordeel is dat ze leren in ’n rechte lijn naar huis te komen en niet door de massa worden meegezogen. Ook die zondag vlucht is voor mij ’n wedstrijd, na ‘n 6 tal weken heb ik meestal wel op mijn netvlies welke de notoire niksnutten zijn en die lekker thuis (gaan niet meer mee op de wedvluchten) mogen blijven. Die niksnutten gaan dus niet meer mee op de ‘wedvluchten’ maar vooral de uitgeselecteerde duivinnen gaan wel altijd mee op die oefenvluchten want anders lopen deze tantes aan. Zelfs van deze trainingsvluchten weten ze het te presteren altijd als laatste te komen, je kunt echt spreken van duiven die totaal talentloos zijn.

Op de wedvluchten speel ik er dus zelden meer dan 25 en ook ik selecteer er dus in de loop van het seizoen al de nodige uit.

Inmiddels heb ik zo 22 jonge duiven gespeend, liggen er nog ‘n 6 tal in de pan, bij 4 koppels moeten de eieren eerdaags uitkomen, bij alle andere kweekkoppels liggen er opnieuw eieren in de pan en  voordat we het weten zit het hok weer vol. De selectie zal erg hard worden want ik gruwel bij te veel duiven in het hok. De jonge duiven worden dit jaar niet verduisterd en mogen gelijk afgelopen jaren straks weer na 10.00 uur los en worden pas in de middag weer binnen gehaald. Laat ze maar leren en harden. Ik moet wel vertellen dat de jonge duivenvluchten niet mijn prioriteit hebben en dus ook niet mijn volle aandacht/ belangstelling hebben en zeker niet onbelangrijk bij dat loslaten, mijn duiven de buurt niet tot last zijn. Maar je kunt ook hard spelen met zo’n systeem,  afgelopen week was ik op bezoek bij ’n topliefhebber, die in zijn jonge duiven hok zat te genieten van zijn 1e ronde (30 tal) afgespeende jonkies. De 2e ronde zal nog even op zich laten wachten maar hij vroeg zich nu al oprecht af welke moet ik eruit selecteren want ik moet er absoluut niet meer dan 45 hebben. De jongen zagen niet alleen maar voelden ook perfect aan en de oplossing hoef ik daar niet aan te dragen want alles wat qua gezondheid begint te haperen en terug valt zal hij gegarandeerd naar de eeuwige jachtvelden begeleiden. Overbevolking is ‘killing’ mede door de infectiedruk!  Bij deze liefhebber krijgen de jonge duiven tot zo’n 4 weken voor de vluchten ‘volle’ bak, een voer silo zorgt dat de duiven de gehele dag kunnen eten. Ze krijgen de kans te eten wat ze willen en kunnen mede hierdoor fantastisch uitgroeien, gaan zo’n 3 tot 4 uur naar buiten en rollen in de loop van de middag naar binnen!  Ziek en zeer, twijfelgevallen worden opgeruimd en wanneer de vluchten gaan beginnen wordt alles gecontroleerd en worden indien noodzakelijk de nodige maatregelen genomen en…….. er is niet tegen te vliegen.  Ook op het blog van Embregts-Theunis kun je ’n soort gelijk systeem lezen.

Ook leuk om te vertellen was het bezoek aan Simon Durge, Simon is een clubgenoot van mij en heeft dit jaar ontzettend hard gespeeld met zijn jonge duiven wat resulteerde in het kampioenschap ‘jong’ van de gehele afdeling. Wout de Vries is reporter voor Duifke Lacht en wij kennen elkaar weer van het lossen van de duiven en van ‘n ontmoeting als keurmeester bij onze club en zo gebeurde het dat Wout vroeg, ga je met me mee, dan kom ik ook gelijk even bij jou langs. Het was woensdagmorgen een fijne ochtend, duivenhokken bekeken, lekker kopje koffie en mooie verhalen bij Simon. Simon heeft daar op de Elzenhof wel de ruimte. ( ik was daar nog nooit geweest) De oude duiven zitten verdeeld over 5 afdelingen, 3 voor de doffers en 2 voor de duivinnen. (vliegt alleen maar met de doffers 28 stuks) Ze zitten in ruime hokken met veel glas aan de voorkant en dak. De jonge duiven zitten in één hok, een nachthok met ’n ruime ren ervoor. Prima hok voor de duiven en de uitslagen bewijzen dit wel. Op het perceel grond heeft Simon ook nog ’n tuinhuisje waar hij lekker in kan zitten wanneer hij zijn duiven opwacht. In het tuinhuisje kan en mag hij ook al zijn gewonnen trofeeën tentoonspreiden en dat vind ik zelf prachtig want bij me zelf staat alles op zolder. Op ’n ander stukje grond staat een kweekhok met 10 koppeltjes.  Hokken en ruimte genoeg maar wel opvallend; heel weinig duiven! Simon begon met ’n kleine 48 jonge duiven en raakte er slechts 2 van de vluchten kwijt, stof tot nadenken. We kunnen t.z.t. de rapportage over Simon lezen en daar kunnen we vast het nodige van leren!  Klein tipje van de sluier zal ik optillen, 1x per dag los, 1 x per dag voer maar die duiven worden super geconditioneerd, die kunnen de laatste 50 kilometer met hun ogen dicht vliegen!   Simon het was leuk, gezellig en bedankt voor de gastvrijheid.

Deze week nog 2 andere hokken bezocht maar daar volgende week meer over……….

Broer peter heeft ’n koppeltje lokkers, van die kleine tamme duifjes die de lucht niet ingaan. Er ligt momenteel 1 jong, vaal witpennertje, eind volgende week speenklaar. Gratis op te halen. Interesse 0251 244251


Foto van mijn broer Peter met zijn kleinzoon Bing. Bing draagt ’n stofjas die rondgaat bij alle ‘kersverse’ opa’s.  Deze stofjas komt bij Steef en Ria Duijn vandaan! De kleinzoon van Mart Knap is er uitgegroeid en Steef had gezegd en nu moet hij naar de Nijman en hij zit als gegoten bij Bing. Ria en Steef klasse bedankt!   


 

 

De Duivenmarkt in Heemskerk, heeft U de datum al in de agenda staan? 22 maart. Wil je duiven verkopen, meld je aan! Wil je duiven kopen, fotootje laten maken, mest onderzoek laten verrichten……het kan allemaal maar dan wel komen.

Dierenwereld van Someren is op loopafstand en is deze zondag speciaal geopend en heeft leuke aanbiedingen. De moeite waard om uw voer voorraad aan te vullen maar er is zoveel meer…….Ontelbare soorten vogeltjes (wel 40 meter volières), de grootste en meeste meters aquarium van Nederland met honderden soorten tropische vissen maar ook paardjes, pony’s, eenden, ganzen, kippen dus neem je gezin, vrouw, kinderen of kleinkinderen mee en maak er ’n ochtendje uit van. Krijgt U trek en/of dorst, in onze kantine wordt voor de inwendige mens gezorgd.! Doen, komen…………….

 

 

 

 

zondag 15 februari 2015


Afgelopen week zijn de vliegduiven ‘keurig’ begonnen met het leggen van de eieren en wanneer ik even de tijd kon vinden en de omstandigheden waren goed, liet ik de doffers voor ’n uurtje buiten vliegen. De duivinnen sluit ik dan op en komen (nog) niet buiten, zij zijn volgende week pas aan de beurt. Ze zitten dan de nodige dagen op eieren en hebben hierdoor genoeg drang om binnen te komen, dat is nodig omdat de jaarling duivinnen dit nog niet gewend zijn.  Afgelopen week dus alleen de doffers los geweest, in het verleden liet ik doffers en duivinnen tegelijk trainen maar dan zijn ze te veel gefocust op elkaar met het gevolg dat ze de roofvogel uit het oog verliezen. In het voorjaar heb ik al ’n paar jaar ‘last’ van de eerste doortrekkende sperwers naar het noorden van Europa en is het dus oppassen geblazen. Eigenlijk is het conditioneren al begonnen, los, trainen en naar binnen!

De eerste jonge duiven zijn inmiddels gespeend en bij de kweekduiven liggen alweer de nodige eieren, het loopt allemaal naar wens, al is er altijd wel wat maar dat hoort er gewoon bij. (De afgelopen tijd de nodige liefhebbers gesproken en echt geen ‘krabbers’ en geloof nu echt niet dat het bij iedereen super verloopt, vechtpartijtjes en altijd bij de betere duiven, doffers die zo driftig zijn en kabaal maken in het hok met als gevolg de nodige onbevruchte eieren.  Op het laatste moment  toch ’n kuurtje gegeven kan ook nog negatief doorwerken, wanneer je  echter rustig de zaken de revue laat passeren kom je vaak achter het probleem en wanneer de jonge duiven goed opgroeien, kun je gerust op 2 oren slapen.  Zeker wanneer door een controle onderzoek wordt bevestigd dat er niets verontrustend is gevonden )

Zelf maak ik mij niet meer druk wanneer door ’n oude doffer de eerste eieren niet bezet zijn of door zo’n stram oudje stuk gedrukt worden.  Vechtpartijen treft altijd de koppels die je graag ziet. Oude duivinnen die beginnen te haperen bij het leggen, geeft vaak aan dat de eierstok gewoon leeg is en ja dan is het einde verhaal, op is op. Zomerjongen en winterkweek in buitenrennen is gewoon ’n gok en bij mij lukt dat niet. En nu? De zomer duivinnen die in eerste instantie niet op eieren kwamen, heb ik opnieuw gekoppeld en zowaar zijn ze op eieren gekomen.  
De eerste zelfstandige maaltijd, beetje nerveus en zenuwachtig maar ze "vallen aan".
 

Ondertussen heb ik de hoklijsten uitgeprint evenals 2 entlijsten want de vliegduiven moeten nog wel gevaccineerd worden tegen paramixo. Ik denk dat ik ze de 2e helft van maart laat enten nadat ik ze ’n weekje heb opgeschoond met ’n M.M.S. kuurtje*. Hierna mag de dierenarts ze onderzoeken en wanneer ze piccobello in orde zijn volgt de enting. Vanaf half maart gaan we de training ook goed oppakken want begin april staat de eerste africhting al weer in de planning.

( *Op ’n natuurlijke wijze ontgiften en reinigen volgens Jim Humble)

Vorige week ’n paar uurtjes gezellig zitten te praten met Hein Berkhout, Hein heeft bonnetjes op de kop getikt en kwam eens kijken wat er op mijn hok zit.  Hein heeft zijn oog laten vallen op ’n koppel en we gaan zorgen dat daar ’n paar jongen van richting Uitgeest verhuizen. De kopers van de 2 andere bonnetjes zijn ook bekend  en het laatste bonnetje wordt verzilvert voor ’n koppel eieren van de vliegers.  Ik vind het altijd wel lekker te weten wie de kopers zijn want het is soms lang wachten voordat je iets hoort.

Deze week kwam Peter Crans even buurten, altijd leuk. In het seizoen zullen we elkaar  bestrijden op de dagfond vluchten maar elkaar bezoeken en praten over duiven is ook pure duivensport en gewoon ontzettend leuk. In het najaar ben ik bij Peter geweest en heb zijn duiven mogen zien en heb ik ’n hele fijne duivin meegenomen.  Den Helder is toch 60 kilometer verder en dat tikt wel aan op de dagfond zeker wanneer de omstandigheden ‘zwaar’ zijn. De duiven van Peter zijn in hun element bij zware omstandigheden en de Dijkstra duiven gekoppeld aan die van Rens van der Zijde hebben al de nodige teletekst duiven voortgebracht en wie wil die nu niet?  Het was gezellig en leerzaam, we zijn beiden fanatiek en begeleiden onze duiven als sportatleten en zo er zijn nog wel meer overeenkomsten. 

Verder is er niet veel te melden, het is tijd te zorgen dat je alles voor je zelf op de rit hebt en weet wat je wilt. Eerdaags zullen de activiteiten in de club wel weer opgestart worden, hoklijsten en entlijsten inleveren, chipringen activeren, inkorflokaal weer operationeel maken en ’n laatste vergadering met de nodige voorstellen en ideetjes. Begin maart is ook de voorjaars vergadering van de Afdeling en wie weet zijn er toch nog nieuwe kandidaten voor het bestuur (kreeg donderdag ’n mail binnen van de secretaris dat er nog geen aanmeldingen binnen waren) en krijgen we te horen wie er in welke commissies (nog) zitten. Ik weet dat er de nodige mutaties zijn en ben benieuwd hoe de vergadering er op zal reageren of misschien ook wel helemaal niet.  Wat is momenteel de status van de ‘problematiek’ met ’n oud bestuurder of sterft dat ’n zachte dood en gaat het kaarsje langzaam uit?  Zijn de cijfers of te wel de boekhouding over 2014 klaar en al inzichtelijk?  De meeste duivenliefhebbers zal het ’n worst wezen, als ze maar kunnen spelen en wanneer het spel op de wagen is, zullen ongetwijfeld de eerste mopperkonten wel weer van zich laten horen. Niks nieuws want zo gaat het al jaren en is heus niet van de laatste tijd.

 Ik zal zelf niet aanwezig zijn want ik heb andere veel leukere zaken te doen en ga me hierna volledig focussen op het nieuwe seizoen gelijk als 2014.  

 

 

donderdag 12 februari 2015

op bezoek


Deze week bij Bart Prins op bezoek geweest om de duiven te koppelen, Bart is vorig jaar begonnen met het spelen van de duiven en behoort bij het gilde van de echte nieuwkomers. Na 1 jaartje spelen heeft Bart zijn Australische parkieten onderkomen, omgetoverd in ’n mooi/goed duivenverblijf. Een prachtige ruimte voor 9 kweekkoppels en ’n zee van ruimte voor zijn jonge duiven. Zoals op de foto is te zien is het front totaal open en kan desgewenst met platen dichtgezet worden.  Volop licht en zuurstof en in ’n hok waar wij met gemak 16 kweekkoppels plaatsen heeft Bart er slechts negen. In het jonge duiven hok kunnen er wel 100 en meer in. Wel hebben we geadviseerd het hok wat te verkleinen want meer dan 40 worden er toch niet geplaatst. De duiven worden puur natuur gehouden in ruime, luchtige hokken. Vorig jaar vloog Bart op omgebouwde kippenhokken met veel glas aan de voorkant  ook hier ruimte en weinig bezetting. (hier gaat hij dit jaar met 4  of 5 koppeltjes oude duiven vliegen) Veel duiven verspelen en ziekte?  Niets van dit alles!  Dit jaar proberen het weer ’n beetje beter te doen en plezier te beleven aan de duiven en de sport. Langzaam de kneepjes leren en dit jaar de paar oude voor de lol te spelen en met ’n mooi koppeltje jonge duiven proberen leuk mee te doen.  Gaat vast lukken want er zitten prima duiven o.a. van zijn ‘voerleverancier’ en van de voorzitter van zijn club. Uit Heemskerk zitten ook de nodige duiven zowel uit onze kweek en vliegduiven die voor nageslacht moeten zorgen.  De duiven zagen er prima uit nu hopen en zorgen voor ’n mooie kweek en we blijven het op afstand volgen.

rechter gedeelte is voor de kweekduiven

linker gedeelte is voor de jonge duiven

Bart (links) in gesprek met broer Peter.

zaterdag 7 februari 2015

De jeugd heeft de..............


Vorige week zondag heb ik genoten van het wereldkampioenschap veldrijden. Magistraal gewonnen door Mathieu van der Poel, net 20 jaar oud en ja zoon van Adri, zelf ook wereldkampioen. Op plek 2 en 3 ook twee jonge gasten. Het podium bij de senioren was zelfs jonger dan bij de junioren! De ‘oude’ gevestigde orde werd op minuten achterstand gereden, wat zal daar de reden van zijn? Klasse, talent, jeugd, onverschrokkenheid. Bij andere sporten zie je zo’n enorme ‘coupe’ niet snel gebeuren. In de duivensport echter zie je dat onze jaarlingen ook concoursen kunnen overheersen en het geeft ook in onze sport aan dat de jeugd de toekomst heeft. Wat goed is komt snel en natuurlijk zijn er straks ook wel concoursen dat de twee en drie jarigen voor vuurwerk (kunnen)zorgen, zeker wanneer ervaring wordt vereist. Een goed uitgebalanceerde ploeg duiven is dus van groot belang en dat de jaarlingen dan voor grote verrassingen kunnen zorgen is algemeen bekend.

Bij mijn duivinnen is de verhouding 40 % oud en 60% jaarling, bij de doffers 30% oud en 70% jaarling. Voor de dagfond is de ploeg mij eigenlijk iets te jong want op het laatste moment heb ik 2 oude duivinnen alsnog op de kweek gezet en hierdoor veranderde de verhouding, bij de doffers waren de prestaties gewoon niet goed genoeg en mag de nieuwe generatie laten zien wat ze waard zijn.

Deze vrij jonge ploeg heb ik afgelopen zondag gekoppeld en dat is bijzonder goed gelukt en daar wil ik meezeggen dat alle koppels direct aanliepen, dus geen vechtpartijen, stukkende koppen of dat ze elkaar ’n paar dagen apathisch zitten aan te kijken. Het laten wennen aan de broedhokken geeft eigenlijk het meeste werk maar zal uiteindelijk ook wel lukken en wanneer onverhoopt een paar koppels (voorlopig) opgesloten moeten blijven, ook geen probleem. Wanneer de eitjes zijn gelegd worden ze toch uit elkaar gehaald en gaan de broedhokken op ‘half’ en zijn de eventuele vechtpartijen ’n stuk minder heftig en kunnen ze elkaar minder schade aanbrengen. Voorlopig dus nog wel even werk aan de winkel. Momenteel zaterdag staan alle broedhokken open, enkel wanneer ik erbij ben, zo niet gaan de broedhokken om en om open en wissel ik die 2x daags. Ik heb op het einde van het seizoen 2014 in het vlieghok ’n raam bijgeplaatst en einde jaar de opstelling van de broedhokken gewijzigd er zitten nu wel meer koppels (totaal 21) in het vlieghok (3.5x2) maar met meer licht en volop zuurstof. Broer Peter was bij mij op bezoek en los van het feit dat hij mij ’n amateur vindt wanneer het aankomt op timmeren en verbouwen, viel het hem op dat de duiven extra alert en vol vlam waren waarschijnlijk door de nieuwe opstelling en belangrijk, het klimaat voelde prima aan. één koppel heeft ’n broedhok op de vloer gekregen, de doffer van dit broedhok houdt de vloer schoon en dat heeft voor en nadelen. Een voordeel is dat de duiven sneller hun broedhok opzoeken en niet ’n hoekje op de grond proberen te vinden. De vloerveger heeft er ’n dagtaak aan, nadeel is dat de duiven de drinkpot slecht kunnen bereiken maar dat probleem is ook weer op te lossen. Leven genoeg in de brouwerij/vlieghok.
 

Bij de kweekduiven groeien de jongen als kool en eind volgende week kunnen we de eerste alweer spenen. De afgelopen dagen was het best koud en waren de drinkbakken bevroren, het blijft verbazingwekkend hoe goed duiven tegen de koude kunnen en zeker de ‘pullen’ in de schotels. Uiteraard ontbreekt het de kweekduiven aan niets, 2x daags voer en volop, grit/roodsteen, allerhande, piksteen en regelmatig allicine over het voer. Geen schreeuwende jongen in de pan en dan weet je dat het wel goed zit.
 

Is er verder nog nieuws?

De N.P.O. vergadering is geweest en voor de Marathon mannen zijn er heldere afspraken gemaakt over het hoe, wanneer, waar en vooral hoe laat/vroeg de duiven gelost worden.

Er is een protocol lossingen aangenomen, in het kort ’n stappenplan waaraan voldaan moet worden alvorens de duiven te lossen. Alle lossingen worden geregistreerd in een logboek, tijden, omstandigheden etc. en deze gegevens worden eind seizoen geevalueerd. Het I.W.B. is uitgebreid naar 3 personen. Het voorstel om ook gebruik te maken van Zimoa werd afgewezen. ( persoonlijk vind ik dat jammer want Zimoa heeft het meer bij het rechte eind gehad dan Meteo Consult!)

Verder wat gesteggel over het begrip ‘spelend’ lid en de reglementering trainingsduiven.

Klap op de vuurpijl vind ik de beslaglegging van Pigeon Village op de 5 rekeningen die de N.P.O. heeft. Voor ’n totaal bedrag van maar liefst 800.000 euro! (de eigenaar van P.V. heeft absoluut mijn kleur niet maar het bestuurders van de N.P.O. zijn ook ’n stelletje knuppels, los het probleem gewoon op.)

 W.O.W.D. heeft een onderzoek gedaan naar de effecten van de mandenbezetting en het drinkgedrag hierop bij het transport. Een lijvig rapport met als conclusie dat de huidige hoeveelheid duiven per mand correct is en dat jonge duiven vooral verloren gaan op de korte afstanden en volgens mij bedoelen ze de eerste vluchten. Niks nieuws zou ik zeggen, het is al jaren bekend dat de verliezen van jonge duiven na zo’n 3 vluchten ‘stoppen’ of anders gezegd binnen proporties blijft. De laatste jonge duiven vluchten blijven er zelden nog jonge duiven achter. Ik begrijp wel dat de jonge duivenspelers het onbegrijpelijk vinden dat ze niet verder mogen dan 450 kilometer. Het meest interessante van het onderzoek vond ik de volgende uitkomst; Duiven kunnen tot meer dan 10% van hun lichaamsgewicht verliezen in de manden en zeker bij hoge temperaturen, het geeft aan dat drinken in de manden van groot belang is. Leren drinken is dus enorm belangrijk want ‘uitgedroogde’ duiven zullen grote moeite hebben thuis te komen. Dat drinken moet je ze dus thuis al leren en de dag van inkorven elektrolyten verstrekken lijkt mij ook ’n aanbeveling.

Ook gelezen, prima artikel van deze dierenarts.

 

woensdag 4 februari 2015


In december 2014 kwam Michel Beekman langs om een rapportage te maken en eerlijk gezegd ben je dan toch wel ‘n beetje vereerd. De duiven hebben de baas niet in de steek gelaten en er ‘n prachtig seizoen in 2014 van gemaakt en dat was dan ook de reden van het bezoek van Michel.

Ik geef nu op het artikel nog wat extra toelichting.

De afgelopen weken heb ik diverse telefoontjes en veel mails ontvangen met het verzoek wat toelichting te geven.

Mensen die mijn blog/site volgen kunnen al jaren lezen hoe ik over medicijnengebruik denk en vooral het preventieve gebruik afwijs. Al jaren neem ik maar ook mijn broer onze toevlucht in natuur producten en met succes. Wij zullen medicijnen/antibiotica slechts gebruiken  wanneer wij dat echt noodzakelijk vinden bij aantoonbare ziekte.

Ik heb Michel dan ook de producten laten zien en uitgelegd wat de werking is en dat het ook geen geheimen of  wondermiddeltjes zijn. Naast wat ik nu gebruik zijn er nog ontelbare geneeskrachtige kruiden maar je kunt gewoonweg niet alles gebruiken maar wat ik voor mezelf gebruik geef ik ook mijn duiven. Ik blijf zoeken naar wat moeder natuur ons heeft gegeven maar je moet er wel  in geloven en volharden! (Geloof je het niet, jammer.  Presteer je hard met zakken vol medicijnen lekker doorgaan.)

Allicine, tarwe gras, de juiste omega producten o.a. visolie of lijnzaadolie, magnesium, kurkuma zijn dus ook producten die ik zelf (humaan) gebruik. Ook ontsmet ik mijn duiven 3 keer per jaar met MMS, ook hier heb ik al eens overgeschreven. (artikel Jim Humble)

Natuurlijk is een goede doordachte voeding essentieel en moeten duiven van extra vetten worden voorzien, het is extra brandstof voor de vluchten (dagfond), dit laatste is trouwens niet op mensen toepasbaar die verbranden vetten maar heel moeizaam maar vinden het wel lekker en hebben we dus te maken met het steeds groter wordende probleem obesitas.  Veelal ontbreekt ook de kennis over de juiste vetten en suikers.

Jonge duiven daar begint het mee…… weerstand hebben en opbouwen en er op selecteren

Natuurlijk moet je ook de infectie druk verminderen in je duivenhok, waar 40 duiven volstaat mogen er geen 60 in. Vooral bij de jonge duiven willen we dit weleens vergeten.  Er zijn genoeg rekenmodellen die we al jaren niet meer toepassen. Daarnaast keihard blijven selecteren op gezondheid, zieke duiven gewoon verwijderen.  Waarom doen we aan winterkweek, waarom ook nog eens verduisteren, vervolgens stampen we de hokken vol met teveel duiven, gelijk even vaccineren tegen paramixo, later nog één keer want dat is mode.  Niet veel later volgt ook nog een vaccinatie tegen pokken, herpes en wellicht ook nog gelijk paratyfus . Bij het afspenen ’n geelkuurtje,  uiteraard  hebben  we altijd Amco of 4 in 1 in huis, (houden we  nog even achter de hand voor de colli.) Je denkt ze moeten toch niets meer kunnen krijgen maar dat is vaak  ’n utopie want daar is de eerste colli uitbraak, vaak nog met adeno erbij en dan zijn de rapen helemaal gaar. Toch heeft het wel één voordeel ; het ruimt lekker op.  Dat jonge spul gaan we ook nog veel te laat opleren en maar mopperen wanneer de duiven niet thuis komen.  Natuurlijk overdrijf ik maar…. nou slechts ’n beetje, want bij de meeste gaat het echt zo. Hoe zal het toch allemaal zo gekomen zijn, hoe is het nog met de weerstand van deze duifjes gesteld? Daarnaast krijgen ze ook nog te maken met de sterk veranderde weer omstandigheden (klimaat) en ’n overdosis aan elektro smog maar dat hoort bij deze tijd en dus ook bij de selectie, noem het maar mee evolueren. Wat is dan de oplossing? Nadenken over winterkweek, over de hoeveelheid en tijdsduur vaccinaties, minder duiven houden, streng selecteren, duiven de kans geven weerstand op te bouwen  door geen preventieve medicijnen te verstrekken en op tijd (veel eerder)beginnen met africhten en de vluchten.

Ook heel belangrijk; Frisse, luchtige hokken, zuurstof is gratis en is het beste medicijn. Stoffige hokken zijn killing voor de baas en de duiven.

Ik wil niet hypocriet zijn maar wanneer je oude duiven niet in orde zijn zal je wat moeten doen! Ik fiets in de wintermaanden vaak met  o.a. ene Pascal in ‘vreemde’ landen. Pascal is een oud wielrenner en in goede doen niet te volgen. Dit jaar fietste hij ’n paar dagen lang achteraan, hij had last van zijn astma en die stoffige wegen in de Kalahari woestijn deden hem geen goed. Na één week aanzien was hij het zat, gebruikte zijn ‘puffertje’ en ging weer als de brandweer! Moraal van het verhaal mag duidelijk zijn.

Zijn je duiven niet in orde midden in het seizoen, presteren ze niet naar behoren dan zal je moeten onderzoeken wat er aan mankeert en moeten ingrijpen. Dagfond duiven, die 650 kilometer tegen wind moeten afleggen kunnen zomaar 9 tot 11 uur onderweg zijn en daar mag echt niets aan haperen. Heb je die duiven al 8 weken vol gestopt met medicijnen………. gaan ze echt niet meer reageren.

Mijn duivinnen waren in 2014 super in orde, pakten de forme en maakten het “mooie weer”,  over mijn doffers heb ik op mijn blog vaak geschreven waarom ze niet goed hebben gepresteerd. De mannen aan de praat te krijgen is ’n prachtige uitdaging voor 2015.

Dit jaar ligt de nadruk wederom op de dagfond, de vluchten die we meedoen zullen we proberen er opnieuw te staan! Ik schrijf met nadruk de vluchten dat ik mee zal doen want de kogel is door de kerk, in de maand juli zal ik zelf  een paar weken geen duiven spelen. Natuurlijk worden mijn duiven die maand prima verzorgd en wie weet zal E.J. of broer Peter met de oude spelen. De jonge duiven zullen op de nalijn gespeeld worden en voor die tijd zal ik ze zeker in de maand mei/juni zo’n 5 x op Numansdorp africhten want ze moeten niet te dom worden.  Zelf ga ik mee in het begeleidingsteam voor ’n groep van 40 wielrenners die de tour de France gaan fietsen. Deze mannen fietsen één dag voor de profs uit en fietsen exact het zelfde parcours.


Plannen en dromen genoeg voor het nieuwe seizoen.

 

 

 

 

 

zondag 1 februari 2015


Vorig weekend was de eind race van de “One Million Dollar race” in Zuid Afrika,  het lijkt een feestje voor  duivenspelers met te veel geld in de zakken te zijn die bovendien graag gezien worden om hun zakelijke belangen te versterken en te vergroten en wie weet ook hun ego. Het duiven bestand was in korte tijd al gehalveerd tot nog maar ‘n kleine 2500 duiven en deze mochten meedoen aan de finalevlucht die op een afstand van ruim 500 kilometer gelost werden.

Eind van het jaar (september/oktober) was ik zelf voor geruime tijd in Namibië en Zuid Afrika en schreef toen al  over de barre omstandigheden. Ik fietste daar rond en dacht wel eens aan mijn duiven die geen schijn van kans zouden maken in dat klimaat. Te heet, onvoorstelbare straffe winden en veel te weinig water ( was daar toen voorjaar) en ik had het dus wel goed gezien. (Het is nu ook nog eens zomer in Zuid Afrika!!)  Volgens mij sporten de Zuid Afrikaanse duivenhouders zelf in de winterperiode. Duiven die meer dan 9 uur doen over 500 kilometer, slechts 16 duiven na 13 uur vliegen thuis en na 2 dagen vliegen slechts een kleine 300 die terug zijn. Het zal de mannen ’n worst wezen, lekker ’n weekje er tussen uit, biertje, wijntje, aan de ‘Braat’ (barbecue) en straks kunnen we weer lezen hoe geweldig de duiven het gedaan hebben en gaat de commercie weer volop draaien. Je kunt het doodzwijgen maar het is gewoon schandelijk.

De verkoop van Arjan Beens was ook nieuws. Fantastische verkoop die veel geld opleverde. Jonge vent die ’n nieuwe trend op de marathon vluchten heeft ingezet met in korte tijd wereld prestaties. Gekozen voor zijn gezin en terecht, vandaar de verkoop.  De  toppertjes hebben veel geld opgebracht en daar is niets mee mis. Zijn beleving, ziens wijze en succes kan alleen maar ’n voorbeeld zijn. Ik schreef vorige week over de verkoping van Jan de Ruiter uit Teuge. Jan had de pech dat zijn zaalverkoop niet zo goed verliep maar het geeft wel aan dat er altijd mogelijkheden zijn om aan goede duiven te komen tegen heel acceptabele prijzen.  

Ik heb al geschreven dat P.V. Heemskerk opnieuw een DUIVENMARKT gaat organiseren, schrijf de datum in je agenda, heb je wat duifjes te verkopen, meld je aan. Wil je wat aanschaffen en lekker bij kletsen, zorg dat je erbij bent!!!

Onlangs las ik ’n opmerkelijke rapportage van ’n zware fond speler uit Friesland, toch al niet de kortste afstand , die zich gaat toeleggen op de Z.L.U. vluchten ochtendlossing.  Duidelijk ’n man met visie en ‘n  plan en één ding is zeker,  je moet supers en doorzetters hebben.  Het selecteren en afharden van de duiven is opmerkelijk en zeker de benamingen( van de hokken)  want die getuigen van ’n Spartaanse opleiding. Geen medicijnen, geen schoon drinkwater, leren uit de sloot te drinken, hele dag los ook in de winter etc.

De jonge duiven zitten in het stronthok, de jaarlingen in het stinkhok en de 2 jarige komen in het duivenhok en mochten ze presteren eindigen ze in “het hok”. 

Vrijdagavond was de jaarvergadering van mijn club P.V. Heemskerk. De jaarvergadering is in mijn ogen altijd even een evaluatie, terugblik van het oude seizoen waarbij de cijfers laten zien of we nog steeds op het goede spoor zitten. Ondanks dat wij met zijn allen veel minder duiven zijn gaan inkorven (en dat met meer vluchten) en we ook ’n slokje minder zijn gaan drinken, zijn de cijfers goed te noemen. We doen in onze club leuke dingen, de feestavond met eten en drinken, de jaarlijkse barbecue, het gratis inkorven op de eerste 2 wedvluchten en toch weet onze club de broek gewoon heel te houden.  Wat we in 2015 gaan doen wordt de volgende vergadering besproken want onze voorzitter heeft uitbreidingsplannen. Helaas kon Gerard niet aanwezig zijn om het toe te lichten want hij is herstellende en moet het voorlopig rustig aandoen. Gerard en verstek laten gaan? Volgens mij nog nooit gebeurd maar je hebt maar één hart en daar moet je zuinig op zijn. Gerard beterschap!

Ellie van der Aar zat de vergadering met verve voor en met ’n vrouw aan het roer, zonder de voorzittershamer was de vergadering met ’n uurtje gedaan!

Dat we beduidend minder duiven zijn gaan inkorven heeft natuurlijk te maken dat iedereen gewoon zijn hand wat meer op de knip houdt. Wanneer dan ook ’n paar grote liefhebbers eerder afhaken dan gaat het snel. 3000 duiven op dik 30/40 vluchten, 30/35 vliegende hokken dat zijn dan 3, 4 duifjes per liefhebber.  Minder duiven maar met meer kwaliteit want onze club deed volop mee met de kampioenschappen in het rayon en afdeling.

We kunnen ook weer 3 nieuwe leden voor komend seizoen verwelkomen, krijgen een nieuwe meldpost, nieuwe invulling voor de controleplek bij het inkorven.  Na afloop bleven er nog veel leden ’n uurtje nazitten gewoon lekker bijkletsen.

Het mooiste heb ik tot het laatste bewaard, mijn kleinzoon Jai heb ik in zijn overalletje gehesen die ik van zijn moeder heb gekregen. Paar jaar geleden kreeg ik van mijn dochter als geintje ’n T-shirt met de tekst Pigeon Master, je begrijpt ik kijk wel uit om het shirt aan te trekken maar nu heeft ze op de achterzijde van het overalletje ook ’n tekst gezet ‘Assistant Pigeon Master’.  Dinsdag liep hij voor het eerst met mij mee door de hokken, ik heb er voor het nieuwe seizoen er een assistent  ‘hulp’ bij.  

Op eigen hok groeien de jongen van de kweekduiven prima op en zijn ’n paar koppels opnieuw op eieren gekomen en die zien er nu goed uit. Vandaag 1 februari ga ik de vliegduiven koppelen en breekt er opnieuw ’n druk weekje aan…………………………………

inspectie van de vliegduivinnen

Duiven beurs!!!!