De rui,
Ik vind het een mooie
tijd, de wedstrijden zijn achter de
rug, althans de meeste want je kan nog steeds meedoen met de najaarsklassiekers,
het is een tijd zonder druk. De duiven zijn geselecteerd, al zitten er nog een
paar duiven ‘over de hand’ maar de hoeveelheid duiven is drastisch teruggebracht.
Natuurlijk is de rui een heel belangrijke tijd, een tijd van extra belasting
voor de duiven maar het is toch prachtig om te zien hoe de duiven zich ‘kaal’ gooien
en aan een ‘inhaal’ slag zijn begonnen om de pennen te verwisselen. Wanneer ik
in de ochtend mijn hokken binnenga en die veren en pluimen berg zie, word ik
blij. Over een 6-tal weken zijn er duiven bij die ik misschien niet meer herken,
de meeste in positieve zin en die enkeling die dan tegenvalt kan alsnog
vertrekken. Mooie tijd!
De meeste kwekers
staan nog op 1 of 2 oude pennen en zijn alweer glad, de vliegduiven, (die de
nalijn al niet meer meegingen), staan op 4 tot 3 pennen en zitten volop in de
dekrui. De verduisterde jonge duiven staan op 4/5 oude pennen en beginnen nu
ook kaal te vallen. Ik laat ze nu ook niet meer alle dagen los, vliegen doen ze
toch niet graag, daarnaast zijn ze kwetsbaar. Inmiddels ben ik begonnen met de paratyfus
kuur en verder zal het de duiven aan niets ontbreken.
De laatste dagen de administratie bijgewerkt, de meeste
duiven staan nu in het systeem onder de juiste code voor 2022. De kweekduiven
zijn een 4-tal weken streng geselecteerd maar ondertussen zijn wat duiven ons
hok alweer komen versterken. Hierbij is vooral naar oude bloedlijnen gekeken. Eind
oktober gaan we bekijken, hoe en wat wij hier verder meegaan doen.
Vorige week zaterdag
en zondag werden de finale vluchten van respectievelijk De Algarve Great Derby
en de Golden Algarve vervlogen. Deze 2 OLR hokken liggen niet ver bij elkaar
vandaan en de eindvlucht is voor beiden rond de 500 km. De Golden begon de 1e training met 6600
en de finale met 4400 duiven. De Algarve met 3500/2000. (33 en 42 % is
tussentijds dus uitgevallen) Deze percentages worden in Nederland door menig
hok niet gehaald, die zijn na 2 vluchten vaak al zo goed als gestript. 😭
Bij een OLR gaan uiteraard alle overgebleven duiven mee naar de finale.
(Bij ons in de
afdeling zijn er op de laatste vlucht Fontenaye nog 2400 ingekorfd en begonnen
wij op de eerste vlucht Roosendaal met 14.000. Bij ons beslis je uiteraard zelf,
je stopt tussentijds of je geeft op het einde enkel nog de ‘beste’ mee of je
speelt de complete ploeg t/m de laatste vlucht, maar het merendeel van de
liefhebbers hebben de stekker er al eerder uitgetrokken, vandaar de enorme
terugval)
De finale vlucht is vaak zwaar en ook afgelopen weekend
haalden de eerste duiven slechts snelheden van rond de 1200 meter. 20
respectievelijk 25% kwam de 1e dag thuis. De volgende dag liepen de
percentages snel op richting 50% en de overige dagen sukkelden er nog velen
na. Zo op afstand denk ik dat het een
mooi duivenweekend in Portugal is geweest. Eigenlijk zijn de finales vaak net even te
zwaar, je moet dus goed nadenken wat voor type duif je heen stuurt en dan is
het nog afwachten.
Zelf begon ik het jonge duivenseizoen met 46 duiven op de 1e
vlucht en eindig ik op de laatste vlucht met 34 op Fontenaye (zaten nog 2
duiven thuis en een enkeling is tussentijds opgeruimd.) De laatste vluchten
werd noemenswaardig geen duif verspeeld. Enkel de voorlaatste vlucht speelde ik
geen duiven vanwege de ‘oogjes’. Nu speel ik liever aan de kop met mooie
prijspercentages dan dat ik hier schrijf dat er bijna geen jongen van mijn hok
op de vluchten verloren gingen.😘 Wanneer ik dan zie dat een paar liefhebbers
in Noord-Holland en niet de minste, de duiven ook nog op de najaar klassiekers
doorspelen en hoe. Indrukwekkend! Verliezen zijn te verwaarlozen maar ik praat
dan over oude en jonge duiven die het programma hebben gevlogen. Over het hoe, waarom en de prestaties het
volgende jaar maar ook het door de rui krijgen, zijn zaken waar ik eens naar ga
informeren en daar kom ik op terug. Vorige week samen met Peter de duiven van
Arie Tromp bekeken. Bij de oude duiven waren bijna geen verliezen geleden en
ook het jonge duivenhok zat nog vol! Arie
is voor 2022 op oorlogssterkte om de strijd aan te gaan op de Vitesse/Midfond
vluchten. Wat 2 koppels je in 5 jaar tijd kunnen brengen. Arie zijn hokken staan bijna tegen de duinrand
aan, dus een beetje oost in de wind is altijd welkom. ‘Goeie’ zijn er met alle
wind maar om te winnen moet het ook een beetje meezitten. Arie gefeliciteerd
met je kampioenschappen in de Afdeling! (in de Afdeling: 5e
Natour o.a. /1e Natour aangew. 4e Super Vitesse o.a./ 2e
aangew. Duifkampioen Natour 4e en 8e. Duifkampioen Super
Vitesse 5-14-15e
Ook in deze duiven veelal de oude bloedlijnen van Steef Duijn en Martin van Zon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten