De laatste vlucht
De laatste vlucht
ligt achter ons, tijd voor een terugblik op het seizoen 2019. Ging 2018 de
boeken in als zwaar met veel vluchten met noordoosten wind, het jaar 2019 werd meer gekenmerkt door de ‘grillen’ van de
natuur met een koud en nat voorjaar, 2x een ‘hitte’ periode, wederom veel regen,
zelfs een ‘vliegende’ storm en 1x moest er zelfs naar de vrijdag uitgeweken
worden. De oude duiven kregen niets cadeau en moesten er maar mee omgaan, het
was voor veel duiven een brug te ver, ook de liefhebber moest anticiperen op deze
wisselde omstandigheden en de vinger goed aan de polshouden om de duiven in de
juiste conditie te krijgen/houden maar moest vooral veel incasseren. Het was
dus hard werken voor de duiven maar ook voor de liefhebbers. De laatste jaren lijkt het met de jonge
duiven bij velen steeds moeilijker te worden, toch zijn er ook hier
uitzonderingen, liefhebbers die beduidend minder verliezen lijden maar bij de
meeste liefhebbers was het wederom
vooral incasseren! Op de natour kregen
de duiven in het begin te maken met de meest ‘ongunstige’ wind (zuidoost) maar ook een paar
vluchten met buien, al met al een jaar met uitersten en veel hobbels. Maar eind goed al goed.
Hobbels die ook het bestuur en l.c. moesten nemen. Ook zij moesten vaak anticiperen en
improviseren, het ophaalschema moest vaak gewijzigd of bijgesteld worden met
als gevolg dat de duiven regelmatig aangeleverd of elders ingekorft moesten
worden. Voor veel kleine clubs zal het
doek nu wel definitief gaan vallen. Wat voor het seizoen niet mogelijk leek
werd in de 2e helft bijna gemeengoed en menig vlucht werd uitbesteed
aan afdeling 5. Opnieuw een bewijs dat
je flexibel moet zijn, alle opties open moet houden, want je hebt elkaar nodig.
De NPO liet zich ook een paar keer ‘gelden’ om geen vergunning af te geven en
star vol te houden aan de lossingsplaats met alle gevolgen van dien. De mannen en vrouwen hebben het geklaard en
daar moeten wij ‘dankbaar’ voor zijn, maar 2019 is absoluut geen makkelijk jaar
geworden waar je met (veel) voldoening
op terug kijkt. Wat gaat 2020 brengen,
bestuur, vervoer, vliegprogramma, sector indelingen enz….. de duivensport is
volop in beweging.
In Heemskerk krijgt onze club er de nodige leden bij uit
Beverwijk, jammer dat de club in Beverwijk niet meer levensvatbaar is, maar
gelijk vorig jaar met Uitgeest zijn de leden van harte welkom en hebben wij een
club waar de onderlinge concurrentie alleen maar toeneemt!
 |
| Simon en Tom, de mannen pakken de 2e plaats in de Afdeling van Pontoise, in het midden onze voorzitter Gerard Weel |
Als afsluiting van
het seizoen 2019, hebben wij (P.V. Heemskerk) onze jaarlijkse barbecue
genoten, een hapje en drankje om het seizoen af te sluiten maar het was ook een
moment om even stil te staan bij het vele werk wat onze vrouwen en mannen in de
club hebben gedaan. Het is allemaal zo vanzelf sprekend maar ze doen het toch
maar………….
 |
| volle bak bij de Barbecue |
Vorige week helaas afscheid moeten nemen van ons lid Jaap
Teeling, Jaap was al weer een paar jaar lid in Heemskerk. In zijn werkzame
leven was Jaap ‘melkboer’ in Uitgeest en in zijn goede jaren verdiende hij ook
de bijnaam, “de vliegende melkboer” en dat deed Jaap met zijn ‘klak’
duiven. De laatste tijd zagen wij de
gezondheid van Jaap wel achteruit gaan maar dat het zo snel zou gaan. Ik wens
zijn vrouw, gezin, familie sterkte.
Bovenstaande terugblik leest misschien een beetje ‘donker’
en somber maar mijn duiven hebben een prima
seizoen achter de rug. Het jaar stond in het teken van de 6 DF vluchten, ik
gebruikte de Vitesse vluchten ter
voorbereiding en aan al deze vluchten werd deelgenomen, de MF werd echter het ondergeschoven kindje want
menige vlucht paste niet in mijn schema. Wanneer het dan lukt om de duiven
‘goed’ te brengen op de DF vluchten en de resultaten zijn oké, is het seizoen geslaagd. De jonge duiven wilde ik serieus gaan spelen
maar mijn ‘verstand’ won het diverse keren van de ‘drang’, of te wel van ”het
heilige moeten” om duiven in te korven.
Het vliegprogramma leende zich om de vluchten uit te zoeken, ook al
moesten er sprongetjes gemaakt worden van 90 en zelfs een keer van 200 km. Ik
speelde de duiven alleen wanneer ik vond dat de omstandigheden goed en fair
waren en pas op de nalijn gaf ik ze met gepaste tegenzin mee met 2 x zuidoosten
wind. Gelukkig door de eerder opgedane
ervaring en kilometers, verteerden zij deze vluchten goed. Door deze handelswijze bleven de verliezen zeer
beperkt (blijft ook selectie), geen ergernis van veel achterblijvers en einde
seizoen genoeg duiven om een aardige ploeg jaarlingen te formeren.
Ik ga afwachten hoe het vliegprogramma /aanvang voor 2020
eruit gaat zien, pas dan kan ik weer een plannetje en tijdschema maken maar nu
eerst de duiven door de rui krijgen, nadenken over de samenstelling van de
kweekkoppels, hokken eerdaags nog een keer goed “uitmesten“, broedschotels en
manden reinigen maar vooral genieten van de duiven en alvast mijmeren over
2020……………
Op de laatste natour vlucht, haalde broer Peter nog ’n
keertje genadeloos uit…
De laatste vlucht van het seizoen onder prachtige
omstandigheden……………
Zaterdagmorgen keek ik uit het bovenraam en zag de nevel
boven de weilanden hangen, een sprookjesachtig schouwspel, niet veel later liep
ik door de polder en zag binnen 30 minuutjes de nevel verdampen, de lucht
helder en vol leven met vogels, met een licht noordoosten windje die later
tegen de middag zou gaan draaien naar zuidoost prachtige duiven omstandigheden,
zeker voor de liefhebbers langs de kust……..De vlucht Arras werd om 9.00 uur
gelost, Compulive geeft altijd een prachtige richtlijn wanneer wij de duiven
kunnen verwachten . De duiven uit Arras
konden dus wel misschien tegen de 80 p/u halen dus op tijd naar broer Peter,
die 21 oude duiven, allen op één groot jong, in concours had staan. Vorige week de 1e in de kring met een knaluitslag (grootmeester in Het
Spoor)maar voor deze vlucht waren ze ook top en goed gemotiveerd.
Om 12.31 worden we opgeschrikt door een Appje, de 1e
duif uit Beverwijk werd gemeld op 12.30 van Henk Zoontjes, niet veel later
hangt de 1e duif boven het hok, nummer 2 en 3 komen ook vlot
aanzeilen, hierna hebben de duiven last om te vallen omdat er een “rover”
rondom de kerktoren cirkelt. De duiven blijven prima komen, slechts 3 duiven
laten wat langer op zich wachten. Het werd snel duidelijk dat Peter voor de 3e
achtereen volgende keer de 1e in de club wint maar hoe zal het in de
kring zijn? De 1e prijs is duidelijk voor Henk Zoontjes…de uitslag in de kring tegen 827 duiven 2-6-9-14-15-31-35-39-52-53-54-70-83-84-85-168-170-172
(18 van de 21 in de prijzen!) Wat een afsluiter.
Wat een prachtige vluchten wat een afsluiters van het seizoen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten