Het is
alweer oktober, tijd om op de mooie dagen ons ‘vertier’ in de tuin
met het nodige snoeiwerk te zoeken en op de ‘mindere’ dagen de
(duiven)administratie in orde te brengen. Ik kom mijn dagen wel door, daarnaast
heb ik nog al wat contacten en bezoeken aan en van duivenliefhebbers. Die bezoeken
is geen probleem wanneer je de regels in acht neemt en wanneer het even kan
zitten of staan wij dan ook in de
buitenlucht. In de club is de feestavond
door al die corona perikelen al gecanceld en het vergaderen gaan we
waarschijnlijk ‘schriftelijk’ afdoen. Ook de landelijke, regionale en
provinciale vergaderingen zullen waarschijnlijk tot een minimum beperkt worden.
Feesten, huldigingen en tentoonstellingen, lijken mij ook niet handig en
verstandig bij deze “2e golf” . Bij de feestjes en huldigingen heb ik
dit jaar niets te zoeken maar de tentoonstellingen? Het keuren zelf lijkt mij
niet echt het probleem maar voor wie en voor hoeveel mensen open je de zaal? Nu is overal een mouw aan te passen maar een
jaartje overslaan is ook geen probleem, thuis kunnen wij volop van onze hobby
genieten!
Wat viel ons de afgelopen dagen op, allereerst dat
mijn clubgenoot Jack Spaansen in de finale van de Sevilla OLR race de 8e
plek pakt! Prachtige prestatie. Jack moest de actieve duivensport aan huis
door een duivenlong stopzetten maar verzond een aantal jongen naar deze race,
met bovenstaand succes. De finales waren de afgelopen weken (2 in Portugal en 1
in Spanje) stevig tot heel stevig, ook nog met weinig tot geen publiek en dan
gaat er toch wat glans verloren.
Op de meeste O.L. Races zijn de verliezen tot de semifinale
niet veel groter dan bij de gemiddelde liefhebber in Nederland en dat is
bijzonder knap, gezien de verscheidenheid van duiven en infectiedruk en de
totaal andere omstandigheden voor de duiven.
Genoeg hokken anticiperen hierop om voor deze vluchten de juiste
duiven te kweken! Het enige wat mij weleens tegen de borst stuit is
de sprong in kilometers van semifinale naar de Finale, nu hoeven de kilometers
niet altijd het probleem te zijn maar wel wanneer die vaak over een ruw en heel
warm gebied gaan. Het vaak willen of beter gezegd ‘moeten’ laten doorgaan van
de finale omdat anders de organisatie van het feest, barbecue, huisvesting en
terugreis in het honderd zou (kunnen) lopen. (Dit jaar door geen of weinig
publiek geen argument!) draagt niet mee tot een mooie finale. Daarnaast willen
ze heroïek want stel je voor dat er 50 duiven in een paar minuten arriveren en
80 % tegen de avond thuis is. Wanneer de finales tegen gaan vallen, zoals dit
jaar op de Algarve Great, Golden en Sevilla race wordt het tijd om na te denken
om de finales wat ‘beter’ te laten verlopen.
Wat in deze Corona tijd ook sneller uitgerold moet worden is ….kijk maar eens naar het filmpje
https://www.youtube.com/embed/njoqUUzbUuw?autoplay=1&rel=0&loop=1&modestbranding=1
Ook breekt de tijd van de verkopingen weer aan, sommige
bieden hun duiven aan vanwege het stopzetten van de sport, overlijden of
ouderdom is vaak de reden, een aantal commerciële hokken bieden de totale
collectie aan met uitzondering van de jaarlingen en jonge duiven. Ik mag er
graag doorheen bladeren of scrollen, de beste duiven verdwijnen bijna allemaal
richting het verre oosten. Prima, die bieden het meeste geld en de mannen, lees
commerciële hokken moeten er per slot van rekening van leven. Vaak binnen ’n
jaar staan die mannen er weer, ook knap.
Op DUIVENNET (maar ook op andere verkoopsites) staan deze
tijd vaak late jongen gekweekt uit de betere duiven van regionale kampioenen en
daar kan je vaak voor een redelijke prijs nog ’n duifje scoren maar het beste
is toch na het seizoen direct bij een kampioen de eieren of de jongen kopen. Het
volgen van al deze verkopingen is ook weer een leuke bezigheid. #blijfgezond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten