Week 2 #nieuwsvanachterdeduinen#

Afgelopen zondagmiddag, 10 januari, de vliegduiven gekoppeld en daar heb ik dit jaar niet echt veel werk van gemaakt maar gevoelsmatig wist ik wel wat op elkaar gezet kon worden. Maandagmorgen vroeg keek ik eens in de broedhokken en gelukkig geen gehavende ‘koppen’, nu ligt er in elk broedhok een blok hout waar de duivinnen hun toevlucht op kunnen nemen wanneer een doffer het te bont maakt. Gelukkig heeft dus geen duif averij op gelopen en het lijkt er zelfs op dat ze elkaar allemaal ‘lief’ vinden. Maandagmorgen eerst de vier ‘bestaande’ koppeltjes los en hierna de overige koppels één voor één, best ’n tijdrovende klus, gelijk maar op geschreven wat ik op elkaar gezet heb zodat de administratie ook up to date is. Ik kan mij toch wel voorstellen dat je het koppelen van de duiven als werkende liefhebber liefst in een vakantieperiode doet want je hebt er een dagtaak aan. Natuurlijk kan je het je zelf ook makkelijk maken en de tussendeur open zetten en ze het zelf laten uitzoeken, kan ook maar toch kies ik voor de wat arbeidsintensievere optie. ( zaterdag 16 januari zit de ploeg op 2 koppeltjes na los)

Dinsdag bekeek ik mijn aantekeningen en over de koppelingen ben ik tevreden. De (meeste) jongen uit de vliegers wil ik dit jaar aanhouden, ten minste wat goed opkomt, gezond blijft en tegen mij aan straalt want ze moeten mij wel aanstaan. Ik maak me straks om een stukkend of onbevrucht eitje niet druk, theoretisch kunnen er ruim 70 jongen ( 20 koppels vliegers en 18 koppels kwekers) geboren worden maar er gaan absoluut niet meer dan 50 jongen straks het hok bevolken. Op deze wijze kan ik gelijk scherp selecteren. De duiven die uit de volgende ronden (kweekduiven) geboren worden, zal ik apart houden en misschien kunnen die ook nog wel mee met de eerste tour en anders zijn ze voor de nalijn. Nu eerst maar zorgen dat ze op eitjes komen….dan kunnen de duiven weer los en gaan we ze hok vast maken!

 Wat mij deze week overkwam;

 

Ons prachtige Heemskerk is rijk aan 2 kastelen, Marquette en Assenburg. Kasteel Assenburg is  in gebruik als o.a. “jeugdherberg ”, feestjes, trouwerijen en andere plichtplegingen, naast en achter het kasteel hebben ze de tuinen een aantal jaren geleden in eren hersteld en zijn ze nu rijk aan ‘n kruiden en ‘vergeten’ groentetuin maar ook aan een boomgaard met allerlei bijzondere soorten appel en perenbomen en daar gaat dit verhaal over. Heemskerk wordt geteisterd door een parkietenplaag, in Amsterdam en omstreken zal dit verhaal zeker niet onbekend in de oren klinken. Waarschijnlijk hebben er een aantal hun grenzen enige jaren geleden verlegd naar Heemskerk en groeit de populatie gestaag. Een gedeelte van de populatie is neergestreken bij het kasteel en nabij de boomgaard en zorgt er voor dat er geen appel of peer de kans krijgt tot wasdom te komen. Dinsdag belde de beheerder van de tuinen, een kennis uit het grijze verleden, mij op en vertelde over het ‘parkieten probleem’ (wat ik ook al in de krant had gelezen) en dat zij als oplossing zagen/overwogen, een roofvogel in te zetten. Hij herinnerde zich mij als postduivenhouder en nam de moeite mij te vragen wat ik er van vond. Het plan is een broedhok op een lange paal neer te zetten en een roofvogel te lokken? Ik heb kunnen vertellen dat niet alle roofvogels een plaag zijn voor de duiven maar dat wij liefhebbers absoluut niet zitten te wachten op de havik, sperwer en slechtvalk en om nu de juiste vogel naar de paal te lokken, lijkt mij een moeilijk verhaal.  Ik vroeg nog willen jullie de parkieten alleen verjagen of moeten ze ook een prooi worden, los daarvan hoe krijg je in het beoogde nesthok het soort vogel wat je nodig denkt te hebben. Vragen genoeg en plots schoot mij de naam en verhaal te binnen van de “roofvogel boerderij”  Ik  adviseerde de beheerder contact op te nemen met de eigenaar die naast roofvogelspecialist ook een goede duivenliefhebber is en wie weet kan hij ze van een goed advies bedienen. Los daarvan vind ik het toch netjes dat ze ook aan ons duivenliefhebbers denken, ben benieuwd wat ze gaan doen en of ze contact hebben op genomen. Ik zal het zeker de komende tijd blijven volgen.

 

Voor vrijdagavond was ik , door de commissie van rayon F, gevraagd of ik het e.e.a. wilde komen toelichten over de lossingen van onze Afdeling.  Ik weet ondertussen uit ervaring dat je het nog zo mooi op een site of blog kan schrijven maar wanneer je het mondeling kan toelichten en de vragen kan beantwoorden het vaak een stuk duidelijker wordt. Vorige week was ik al op bezoek geweest bij een lid van onze afdeling , ook om het e.e.a. te verduidelijken. Ik zeg altijd het gaat niet om het gelijk maar om duidelijkheid hoe we tot een beslissing zijn gekomen. Zelf heb ik op bijna alle vluchten duiven mee, die ik graag weer thuis zie komen!  Het moge duidelijk zijn dat we geen ondoordachte beslissingen nemen en wanneer het dan toch ’n keer minder of slecht verloopt, zijn we er zelf ook doodziek van en proberen we de oorzaak te achterhalen om ervan te leren.

Ook in Amstelveen (Bovenkerk) kon ik uitleggen, verhelderen en de nodige vragen beantwoorden en zijn de zaken voor een grote groep liefhebbers, die de moeite namen te komen, duidelijker geworden. Het werd toch nog een latertje want om 23.00 uur stond ik in de vrieskou bij de auto nog over duiven te praten en wel met Johan van Ackooy.  Gedreven, jonge vent die zich specialiseert en keihard speelt  op de dagfond en met zijn jonge duiven, we gaan elkaar vast nog wel meer spreken maar dan op een vroeger tijdstip en minder koud. 

Overig nieuws; In Frankrijk is op diverse plaatsen de vogelgriep uitgebroken (hoog pathogeen virus). De ziektegevallen breiden zich nog steeds uit, ( volgens de berichten op internet). De Franse autoriteiten denken dat het 3 tot 6 maanden kan gaan duren voordat men weer ‘virus’ vrij is. Het is niet te hopen dat de trekvogels het virus meenemen naar Nederland want dat zou wel eens vertraging voor de aanvang van onze vluchten kunnen betekenen. Los daarvan is het een wake up call, zorg dat je duiven beschermd zijn.

Als laatste zaterdag naar Uitgeest waar de duivenclub Kees Bosua had uitgenodigd. Ik had mij niet aangemeld dus hoopte dat er nog plek zou zijn.  Nu er was plaats genoeg en dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Kees vertelde zijn duivenlevensloop en hierna konden we volop vragen stellen en dat werd  gedaan! In de pauze werden een 13 tal bonnetjes verkocht, die leuk geld op brachten en dit was mede te danken aan de verkoper, die dit met een enorme schwung deed. De laatste vraag na de pauze was misschien wel de beste ’ Kees is er een vraag NIET gesteld, die je wel had verwacht’ het antwoord ‘jullie hebben niets gevraagd over medicijnen’! Het mooie was dat ook niemand daar in was geïnteresseerd.   Rode draad van de middag; Goede duiven daar draait het om en hoe die er uit zien daar brandt hij zijn vingers niet aan.  Bij Kees is alles ”keep it simple”.  Zelf vond ik de opmerking over de leeftijdsopbouw van zijn duiven bijzonder. Als jonge duif gaan ze wel zo’n 14 keer mee, alleen de allerbeste mogen blijven, de jaarlingen worden veelvuldig gespeeld en de lat ligt hoog. Die paar 2 jarige die overblijven hebben dus al wat achter hun kiezen en weten wat presteren is, Kees vertelde dat de ‘pijp’ dan ook wel  leeg is en daardoor ook weinig echt oudere duiven op het vlieghok vertoeven. Het is een keuze/systeem en Kees is er succesvol mee!  Gewoon een mooie middag, prima afsluiter van de week.