Deze week zat ik te surfen op het internet en bezocht de nodige duivensites en zonder uitzondering gaat het alleen maar over verkopingen in al zijn superlatieven en over mega hokken met als klapstuk het hok van Marc de Cock, vleeswaren fabrikant uit België, die een duiven accommodatie op zijn landgoed liet zetten die de boeken ingaat als het mooiste ’ever’. Verder spant PIPA de kroon met de ‘totale’ verkopingen en dat deed mij in gedachten verzinken………

Het is nog allemaal niet zo lang geleden dat in de duivenblaadjes verkopingen werden aangekondigd met als verkooplocatie de bekende plaatsen met hun nostalgische zalen en cafés en het leukste de bezichtigingen vooraf, stempeltje halen en dan mocht je de duiven uit de kooitjes halen en bekijken. Ik weet nog dat ik samen met Steef en broer Peter naar de verkoping, van de zomerjongen van Peter van der Merwe in Dordrecht, ging en die van Gerard Koopman in Thorn, van die laatste wisten we dat ze duur verkocht gingen worden maar we wilden ze ook alleen maar zien en voelen. Gewapend met papier en potlood gingen we de kooitjes af om later de lijstjes te vergelijken. Hierna ’n uitsmijter eten en vervolgens slopen we tijdens de verkoop de zaal uit en we hoorden nog net de verkoopleider, dat kleine Belgische manneke, weer een duif afhameren voor 2000 euro. In de auto lekker na bomen over wat we hadden gezien en geleerd. Bij Peter van de Merwe was toentertijd wat meer eer te behalen en kochten we een paar duifjes naar onze zin en de prijs was ook nog net aan acceptabel, dus durfde we thuis te komen.

Nu zien we ook nog wel advertenties in de bladen maar meer als ondersteuning voor de internet verkopingen. Internet met zijn speciale duivenverkoopsite’ s hebben de zaalverkoop bijna geheel overgenomen. Een enkele site (Pipa) is al wereldberoemd geworden en dat is een groot compliment voor de mannen die het hebben opgezet. Verkopen zijn van alle tijd, grote bedragen voor goede duiven zijn van alle tijd maar de afgelopen jaren is de gekte echt toegeslagen en is het bijna een wedstrijd geworden ‘wie het meeste voor zijn kolonie kan vangen’. Ook de komende tijd gaan weer een paar aansprekende namen verkopen, Arie Dijkstra, Geert Munnik, Pieter Veenstra en nog ’n aantal Belgische duivenkolonies. De meeste verkopen ‘totaal’ maar zonder de jongen en deze mannen gaan dus wel gewoon door met de sport, maar gaan even ‘cashen’ en eerlijk gezegd geef ik ze geen ongelijk. Door het enorme aanbod zie je wel dat de prijzen onder druk staan, kwestie van vraag en aanbod.

Waarom schrijf je er over, zou je kunnen denken? Verbazing, verbazing over het feit dat je hele simpele prestaties van bepaalde duiven zo kan en mag opkloppen en nog meer verbazing dat die Aziaten zo dom zijn ze te kopen! Die echte goede duiven brachten altijd al veel geld op en door toedoen van internet nu nog veel meer. Mooie foto (zelfs 360 graden draaiende), afstamming, prestaties en dat alles kan je overal over de gehele wereld bekijken en daardoor is de markt een stuk groter geworden en uiteindelijk de prijzen een stuk hoger. Omdat de goede schaars zijn en bijna onbetaalbaar, worden de familieleden die vaak geen pepernoot waard zijn, ook nog voor aanzienlijke bedragen verkocht en brengt zo’n kolonie uiteindelijk een vermogen op. Prachtig voor de mannen die verkopen, de beurs wordt goed gevuld en goed voor de mannen van de site, die 30% provisie in de zak steken en die Aziaten…………die zijn vooralsnog ook nog steeds gelukkig, dus alleen maar winnaars. Maar voor hoe lang? De komende maanden zullen we zien of de verwachtingen gehaald worden of is de markt dalende?

Afgelopen week kwam Steef langs, even bijpraten en daarna wilde hij de jaargang 2011 wel eens zien. Zelf was ik natuurlijk al door het bestand heen gegaan maar hecht veel waarde aan zijn oordeel en er zitten er nog ’n paar te veel dus……  Na zoveel jaren samen de duiven keuren weet je van elkaar wat de voorkeur geniet en ook nu bleek dat de zelfde types bij ons prevaleren. Maar kweek daar maar eens een hok vol van. De 3 ‘vreemde duiven’ werden er feilloos uitgehaald. Andere rug/staart en vooral de vleugel past ons niet. Slechte duiven? Neen, maar ze komen niet in de vliegploeg. Voor mij staan de 12 doffertjes en 12 duivinnen vast en heb ik mooi 50% nieuwe aanwas. Steef was tevreden en vindt het prachtig als hij duiven in handen krijgt waarvan hij kan zeggen ‘zo moeten ze zijn’. Zelf vind ik het ook lekker om zo gekweekt te hebben en het wordt natuurlijk helemaal prachtig als er een paar tussen zitten die in 2012 kopvliegen, want daar doen we het voor. Ondertussen is een mooi jong doffertje opgevreten door de roofvogel, maar kreeg ik mijn beste jaarling duivinnetje op de dagfond(6^e in het Rayon, dagfond) thuis. Dit duivinnetje was ik op de laatste natour vlucht kwijt geraakt. Hopelijk schiet ze eerdaags in de rui en anders ’n jaartje rust. Ben blij dat ze terug is! (helaas lag ze maandagavond dood in het hok, dus de blijdschap was van korte duur)

Het werd ook wel weer eens tijd om samen met Steef, bij Martin van Zon langs te gaan. Lekker bij praten, het seizoen evalueren, de kweek resultaten doornemen, nieuws en ontwikkelingen bespreken en uiteraard kwamen ook de columns van Martin aan bod. Martin heeft er een paar(nog niet gepubliceerde) voorgelezen, man en paard wordt genoemd, en er is geen speld tussen te krijgen. Zijn mailbox loopt vol met positieve reacties over zijn eerste columns en dat geeft altijd ’n extra stimulans. De duivensport een beetje opschudden kan geen kwaad. Hierna werd het tijd om wat duiven te bekijken en in deze ruitijd worden de duiven die helemaal kaal gevallen zijn niet gepakt die moet je ook lekker rustig laten zitten. Er waren er genoeg die nog wel bekeken konden worden en we hebben weer meer dan voortreffelijke duiven in de hand gehad. Topmateriaal! Martin heeft natuurlijk een zee aan ruimte maar doet geen enkele concessie aan duiven die voor de kweek bestemd zijn. Voor mezelf weet ik, we zijn op de ‘goede’ weg maar spijkerhard blijven. Fouten in duiven niet accepteren, zeker niet in je kweekhok. De lat ligt hoog en blijft hoog liggen en begint zijn vruchten aftewerken. Het was letterlijk en figuurlijk ’n prachtige dag en krijgt absoluut weer een vervolg.

Vorige week al de nodige reacties gehad op het artikel ‘allicine’, hoe meer zielen hoe meer vreugde! Op de laatste dvd van de koerier een reportage van Koos Steenbeek, nationale overwinnaar Cahors en een super seizoen achter de rug. Koos heeft een natuurmethode en gebruikt sinds dit jaar allicine!! Toeval…..top melker, super duiven en geloof in weerstand opbouwen(systeem) met o.a. goede natuur producten. Bij deze man is de cirkel rond maar ik vond het leuk te zien en te horen dat allicine werd gebruikt!