Komend weekend Pasen en ’n prachtige wieler klassieker
namelijk de ronde van Vlaanderen. Er moet heel wat gebeuren wanneer ’n
wielerkoers wordt geannuleerd. Enige weken geleden ging ’n Belgische voorjaarklassieker niet door
vanwege de sneeuwval. 2 weken geleden
werd in Italië ook al ’n koers ingekort met zo’n 60 kilometer, ook door de
sneeuw. Ja, fietsen met dunne bandjes door de sneeuw is levensgevaarlijk en
lijkt 1 van de weinige criteria te zijn om een koers niet te laten doorgaan.
Tegen koude kunnen renners zich redelijk goed kleden, al gaat koude in
combinatie met nattigheid wel goed in de
botten zitten eigenlijk zijn de voeten het meest kwetsbaar. God wat kan dat
zeer doen, tegenwoordig hebben ze overschoenen en waterdichte thermosokken en
toch…… Vroeger gebruikte ze aluminium folie of bruin bakpapier, vaseline, ’n plastic zak tegen de kou en soms zelfs
kinderaspirine om het bloed wat dunner te houden voor betere doorbloeding.
Wat heeft dit nu met duiven te maken? Nu, die renners kunnen
onderweg met hun volle verstand in de bus stappen of gewoon niet van start
gaan. Onze duiven hebben niets te vertellen, de baas beslist met of zonder
verstand vaak gedreven door eerzucht/ongeduld of hij met dit koude weer zijn
duiven zal inkorven. Natuurlijk worden de duifjes prima verzorgd maar kunnen
zij zich wapenen tegen de kou of is dat niet nodig? Wat we wel weten is dat
duiven die in koude omstandigheden er langer over doen dan gebruikelijk ,
hierna weken uit conditie kunnen zijn en willen we dat? Hebben de duiven de afgelopen weken de kans
gekregen om al wat kleine oefenvluchtjes te maken georganiseerd door hun eigen
baas. Op ’n enkeling na, durf ik te zeggen van niet. Is het nodig, moeten ze
wel in ’n ritme komen en weer even wennen aan de mand?
Vragen genoeg maar er moeten ook beslissingen genomen worden,
beslissingen door het bestuur maar wel geadviseerd door de lossingscommissie.
Belangen moeten door het bestuur afgewogen worden, zoals kosten, begroting,
programmaverloop en ik zal nog wel iets vergeten zijn maar het meest
belangrijke blijft voor mij zelf het welzijn van de duiven.
Vandaag zaterdag 30 maart heeft het bestuur een bijeenkomst
met de vervoer en lossingscommissie, chauffeurs en convoyeurs gehad. Na de
evaluatie einde seizoen 2012, nu opnieuw even alle in en outs bespreken,
afspraken maken en de puntjes op de i zetten.
Op het einde van de bijeenkomst is het bestuur (2 man) even met de 3
mannen van de lossingscommissie rond de tafel gaan zitten. Het bestuur gaf
duidelijk aan pas donderdag 4 april nadat ze alle informatie en adviezen hebben
ingewonnen tot ’n definitief besluit te willen komen omtrent de voortgang van
de africhtingen zaterdag 6 april. De
lossingscommissie zal dus donderdag opnieuw advies geven en we zullen het besluit van het bestuur
donderdag 4 april na 14.00 uur op de site van de Afdeling communiceren. Hoe het
advies met de kennis van vandaag was, laat zich niet moeilijk raden.
Zelf ga ik als
volgt te werk. Bij helder weer met ’n zonnetje zal ik in rap tempo mijn duiven
opleren vanaf 3 tot 5 kilometer. Puur om de duiven het spelletje te leren en te
laten wennen/conditioneren aan de mand. Duiven direct op zo’n 50 kilometer en
meer lossen met dit weer vind ik
persoonlijk zeer onverstandig. Duiven die even ‘mis’ zitten kunnen er uren
overdoen en er misschien wel weken lang
last van hebben. Zodra de temperatuur acceptabel is zal ik ze 2x op zo’n 25
kilometer lossen, hierna kunnen ze met
’n gerust hart mee met de africhting/vlucht. Afgelopen week heb ik diverse
mensen gesproken waaronder ook ’n echte snelheid speler t.w. Piet van Vuuren en
ook Piet zag liever nog geen africhting en desnoods maar ’n vitesse vlucht minder dan ze door de ‘kou’
te jagen. Ongetwijfeld zijn er ook liefhebbers die het zullen bagatelliseren en
vinden dat koude geen probleem is.
We zullen zien en iedereen is per slot van rekening vrij zelf te beslissen.
Slechtvalk in
kerktoren, Hervormde Kerk in Heemskerk. De mannen van de gemeente moeten
regelmatig haar voedselresten opruimen die zij precies voor de toegangsdeur van
de kerk naar beneden dropt. Het is ’n vrouwtje en hopelijk vindt ze geen
partner en is ze op doortocht. Overdag is/wordt ze regelmatig gespot in de
broekpolder maar tegen de schemering zit ze weer op de toren. Uiteraard is
menigeen verrukt en hoopt wel dat ze ’n mannetje treft en zal gaan nestelen.
Wij duivenmelkers zijn ’n andere mening toegedaan omdat onze duiven volstrekt
kansloos zijn tegen deze vogel. Topsnelheid van deze rovers tegen de 300
kilometer en in ruim 15 jaar is de populatie vertienvoudigd tot 120
broedpaartjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten