Opmaak
voor de laatste vlucht van 2020.
Slechts nog een handje vol liefhebbers zullen waarschijnlijk
meedoen, de meeste zijn al gestopt. Geen animo, duiven slecht in de veren,
vakantie en zoveel meer motiverende redenen.
Wanneer je nog duiven hebt die in de veren zitten en met de kennis dat
het komende zaterdag “duivenweer” met een (noord)oosten windje kan worden, overweeg
ik ze nog een keertje mee te geven want deze windrichting hebben de jongen nog
niet kunnen ervaren. Daarnaast zal de afstand Arras, Niergnies en uiteindelijk
Quiévrain —Heemskerk zo rond de 244 km zijn, dus moeten ze er nog een keertje
aantrekken.
Na zaterdag is het gedaan met de wedvluchten voor dit
jaar, begint de selectie en mogen de duiven de rui voltooien. Veel wegen leiden
naar Rome, zelf vind ik de rui een zeer belangrijke periode. Ik heb minder werk
aan de duiven maar ze mogen niets te kort komen (bouwstoffen en aandacht),
daarnaast ben ik de gelukkige omstandigheid dat ze ook in die periode bij mij
los kunnen. Kortom een belangrijke maar ook mooie tijd. Eerst de hokken nog een
keertje grondig ‘uitmesten’, ook zo’n klusje wat na het seizoen prioriteit
verdient.
Selecteren vind ik nooit een probleem, de beste mogen
sowieso blijven, mits ze mij aanstaan en dat is ook gelijk de criteria voor de
andere duiven. De broedbakken hoeven niet vol want ik wil mij aan geen enkele
duif irriteren. Zowel bij mijn broer Peter als bij mij lopen er nog een 80-tal
en dat moet gereduceerd worden naar 40.
Allereerst gaan er een drietal duiven naar het kweekhok wat inhoudt dat
de kweekduiven het eerst worden beoordeeld want ook daar komt geen broedhok bij.
Hierna de oude duiven en als laatste de jonge duiven.
Ook breekt de tijd van vergaderen (indien mogelijk) aan.
Het coronavirus heeft ons zaken ontnomen maar ook andere inzichten en
werkwijzen gegeven. Persoonlijk verwacht ik niet dat wij er in het nieuwe
seizoen vanaf zijn en dat biedt mogelijkheden om op een aantal punten door te
pakken. Daarnaast zijn er altijd zaken die beter kunnen of duidelijker moeten
zijn en dat hoeft niet altijd als zware kritiek opgevat te worden. Het is echt
tijd dat de NPO-knopen gaat doorhakken wat betreft automatisering maar ook paal
en perk gaat stellen aan het wel heel onbeperkt meegeven van grote hoeveelheden
duiven, van één adres, op de wedvluchten.
Trek een grens en die moet niet liggen op 200 oude en 300 jonge duiven
want dan ben je niet geloofwaardig, ook hier zal je de middenweg moeten
bewandelen want je hebt elkaar nodig, maar zet eens ’n stap!
Eerst hopen op een mooie vlucht zaterdag daarna genieten van onze jaarlijkse barbecue waar
wij het seizoen mee afsluiten. (PV Heemskerk heeft een heel groot plein, alles
kan buiten gebeuren corona-proof!)
Arras werd gewijzigd in Niergnies maar uiteindelijk staan
we gewoon weer in Quiévrain. Ik zei
vorige week zaterdag in de club dat ik niet geloofde dat wij in Arras zouden
lossen en verbond er in mijn stellige overtuiging een rondje aan. 😉
Bij de eindstand zag ik dat de ‘725’ 1e Asduif
Midfond in de kring is geworden en de ‘797’ in de rangschikking 7e.
Na jarenlang geen prioriteit te hebben
gegeven aan het jonge duivenspel, heb ik dit jaar doorgezet, zeker nadat op ’n
eigenafrichting in eerste instantie meer dan 50% van mijn duiven achterbleven. De
20 die wel dezelfde dag thuiskwamen zijn doorgespeeld en slecht één duif bleef dit
seizoen achter en werd zonder staart in Vlissingen gemeld. Van de
achtergebleven duiven (van de africhting) kwam uiteindelijk ook 75% weer op het
hok terecht, maar slecht een paar mochten hun kunsten vertonen op de Natour. In
2021 ga ik zeker opnieuw het programma spelen met de jonge duiven, de ervaring
van dit jaar kan en ga ik zeker gebruiken.
Zaterdag, droog, zonnig en ’n matige Oostnoordoosten wind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten